artık hiçbir şeye şaşırmamak

akp hükümetinin toplumumuz üzerinde bıraktığı en olumsuz etki.

en basiti eskiden 1 şehit haberi duyduğumuzda toplum olarak 2-3 gün kendimize gelemiyorduk. bütün herkesin ortak gündemi olurdu. herkes üzülürdü. günümüzde ''5 şehit mi varmış. vah vah.'' deyip geçen bir topluma döndük. bırak 2-3 günü 3 dakikada unutuyoruz. bu değeri kaybettik. bu çok üzücü.

sadece şehit haberleri de değil. kadına şiddet haberlerine de alıştırdılar bizi. eskiden ayda yılda bir gördüğümüz haberlerin şimdi ardı arkası kesilmiyor. bir kadın için adalet ararken başka bir kadının gördüğü şiddet önümüze düşüyor.

ekonomi, hak, hukuk, adalet, dış politikayı yeni gelecek hükümet bir şekilde düzeltebilir. ama akp hükümetinin toplumumuz üstünde bıraktığı bu etkileri düzeltmemiz çook uzun yıllarımızı alacak. sadece bu da değil. daha bir sürü konuda yozlaştırdılar toplumumuzu.

ve artık çok az şeye heyecanlanmak. nerede yaşadığını algıladın ve olgunlaştın demektir.

bu ülkede mümkün olmayandır artık beni hiç bir şey şaşırtamaz diyorum her seferinde yeniden şaşırtabiliyor.

o kadar hayatın sillesini yemiş ki, o kadar hayalleri darmadağın olmuş ki ne olursa olsun şaşıracak güç bile bulamıyor kendisinde umarım böyle olan kişiler biraz olsun kendilerini mutlu edebilirler.

yaşadığımız ülke şartları gereği bizler için mümkün olmayan durumdur efenim.

şaka gibi denirdi, şaka olduğu kesinleşti.

herkesten her şeyi bekliyorum artık şaşırmam

beni de etkisi altına alan aşırı doz da sosyal medya ve haberler yüzünden ortaya çıkan tepkisizlik durumu.

türkiyede yaşayan insanlara son yıllarda gelen özellik.

olmazların olurunu gördük. türkiye’deki üçüncü sayfa haberlerindeki ilişkiler, cinayetler,... her şeyi midemiz bulana bulana okuduk, tv’lerde izledik. artık hiçbir şeye şaşırmıyoruz. şaşırma kotamız dolmuştur.

hayatla kanka olduğunun kanıtıdır. artık hayatın ufak tefek pi*liklerini ve pamuk şeker tadında şekerliklerini bildiğinden olanlar şaşırtmadığı gibi 'peh, zaten böyle olacağını biliyordum.' diyip yarım ağız gülümsemene neden olur. iyidir, hoştur.

şunu da gördükten sonra daha neye şaşıralım*

görüp geçirmiş, çok okumuş çok gezmiş insanlar için geçerli olan durumdur. bunu bir kenara bırakalım* günümüz türkiye’sinde hepimizin gün geçtikçe adaptasyon yeteneği artıyor. ters orantılı olarak da şaşırmıyoruz artık hiçbir şeye.

daha yarım saat önce bir haber okudum. istanbul galata’da bir adam kendini ateşe vermiş, boydan boya cayır cayır yanıyor ve izleyen, selfie çeken insanlar görülüyor videoda. normalde bu rahatsız edici ve “haa kötüymüş ya” diyip geçilecek bir olay değil, takdir edersiniz ki. lakin nedense pek tepki veremedim (tabii benim bu tarz rahatsız edici şeylere bağışıklığımın olmasının da etkisi var.), “geçim sıkıntısı yaşayan bir t.c. vatandaşıdır, yazık etmiş kendine” demekle yetindim. acı bir durum.

evet ben. gözümün önünde bir kedi, bir fili yese, yine de şaşırmam.

çocukluğunu yitirmiş birey haritasıdır. artık güzergahta şaşılacak bir manzara kalmamıştır

tamemen olmuş, olgun insan beyanıdır.
bu lafı işkembeden sallamıyorsa tabi.

bu zamanda şaşırırsan şaşırırlar.

yaşla alakalı bir durum

şaşırmışsınız siz..

bunu çok düşündüm. çünkü bazen şaşıramadığıma inandığım zamanlar oluyor. fakat fark ettim ki aslında şaşırıyorum ama bunu kendime bile yansıtamıyorum. her şeyin mümkün olduğunu öyle güzel öğretmişim ki yüzüme beni bile hissetmediğim duygulara çekiyor ya da hissettiğim duyguyu inkar etmemi sağlıyor. yani artık şaşıramamak diye bir şey yok.

şaşırmıyorum... herkes her şeyi yapabilir. bunu anlamak uzun zaman aldı. hayat sonunda gerçekleri gözüne soka soka öğretiyor bir şeyleri. bu da son 4 senedir anlamamakta direndigim ama eninde sonunda beynime kazığım yegane şey oldu.