aşırı kitap okumanın kişiyi dünyadan koparması

günde en az 3 litre kitap okumak lazım. 3 litreden sonrası aşırıya girer ve kişiyi dünyadan kopartıp galakside allah'ın bile olmadığı yerlere fırlatıp atar.

burada "aşırı"yı tanımlamak çok önemli bence. ben günde 3 saat civarı kitap okuyorum sanırım. okumasam bile kitaplarla ilgili bir şeyler araştırıyorum ya da yazıyorum. ama bu 3 saat beni hayatımın diğer uğraşlarından koparmıyor. sosyalleşiyorum, çalışıyorum, bir şeyler izliyorum, sosyal medyaya bile vakit ayırıyorum. yani belki günde 3 saat deyince birilerine aşırı gelebilir ama aşırı değil benimki. belki günde 8 9 saati iş yerinde geçen biri olsaydım o 3 saat aşırı olurdu. çok kişisel bir durum yani bu aşırılık. öyle değerlendirmek lazım.

aşırıya kaçan her şey zararlıdır. kitap okumak da spor yapmak da ingilizce konuşmak da buna dahil.

doğru. dünyadan koptum. insanlara tahammül edemiyorum.

okumamak için bulduğunuz bahaneleri okumak için üretseniz keşke.

yalan beyandır.
yav yok ne okuduğunuza göre değişir. şimdi feminizmle alakalı bişi okuyorum neoliberalizm, kapitalizm, ekolojik yıkım, cart, curt ve de zort diye diye içimi dilpti. *

hiç uzak hissetmiyorum dünyaya. öngörülen ekonomik kriz diyor çorabımı boğazıma dolayasım geliyor.

hayatımın berbat seyrettiği dönemler oldu. dönüp baktığımda görüyorum ki kültürel altyapım o günlerde yapıp ettiklerimle şekillenmiş. istikrarlı bir şekilde kitap okumuş, film izlemişim. ve yine dönüp baktığımda anlıyorum ki okuduğum her satırdan ve izlediğim her sekanstan muradım beni kendi gerçekliğimden, duygularımdan koparması.

bir anlamda başlıktaki fikre katılıyorum. kişi bazen kendi dünyasından sıyrılmak adına başka başka dünyalara, fikirlere ihtiyaç duyabiliyor.