aşka inanmamak

kim ne kadar çok inanmıyorsa onun acısı daha ağır olacak olan, bedenin tüm hisleri kapsamlı ve derin hissettiren, kimi zaman şahane kimi zaman buruk bir histir.

aşk kavramını açıklayacak kelimeler olduğu zaman inanmaya başlayabilirim, ama anlamlandıramadığım bir kavram.

yeni nesil 'aşk'ları kalbine yakıştıramamaktır. bir günü bir gönülde, ertesi günü farklı gönülde söndürmenin hiçbir sevgi çeşidine sığmayacağını bilmektir. aşk başlığı altına saklanan çirkinliklerin hoş görülemeyeceğine inanmaktır. hızlı yaşanıp hızlı tüketilen hiç bir duygunun gücüne güvenmemektir.

aşka inanmamak çok kırılmış insanların içinde bulunduğu durum da denebilir. aslında inanmamak değil de kendilerine kötü gelen insanlar yüzünden inanamamak demek daha doğru olur. bazen çok üzülüyorum ben böyle aşka inanmayan insanlar görünce. ben hep aşkın, sevginin yüceliğine inandım, iyileştiriciliğine inandım ve bunu yaşadım. evet bazen çok zor zamanlarınız da oluyor aşk anlamında ama işte aşka inanmayan, aşka kırgın olanlara demek istediğim asla küsmeyin aşka. aşk öyle aranınca bulunan bir şey değil. hatta tam tersi en beklemediğiniz anda sizi bulandır. ben en çok da buna inandım. siz de küsmeyin derim ve sabredin eminim aşkın ve sevginin güzelliği bir gün gerçekten kapınızı çalar.

aşka inanmamak hiç aşık olmamış insanların içinde bulunduğu durumdur. aşık olduğu için çok kırılmış insanlara aşka inanmıyor diyemeyiz, mantıklı olmaz.

aşka inanmamak demeyelim de, daha fazla yara almak istememek diyelim.

aşkın esas itibariyle bir emek parametresi olduğunun idrakına varamamış insan beyanıdır.
aşk, yaşamı, sevgiyi, sevdiğin kişiyi tanıma yönünde gözlerini sonsuz açacağın muhteşem bir yaşam coşkusudur.

basitlik, tembellik kaldırmaz.

inansam ne olacak ki ? birinin hayatını karartmaya hakkım yok. geleceği olmayan birini kim ne yapsın. aah ah aşk inanılmaz güçlü bir duygu, yaşayanlar için çok ama çok güzel günleri müjdeleyen cinstendir. fakat bana haram kılınmışsa yapılacak bir şey kalmamıştır.

19. yüzyılda olsaydım inanabilirdim belki.

peynire inanmamak gibidir, mesela aşk denen zaman çalıcı düzensiz hormon salınımı en az peynir kadar gerçektir.
lakin ben peyniri 10 metre öteden görsem midem bulanır.

önce inanmak lazımdır, her ne olursa olsun başlangıcında inanmak sonrasında akışına bırakıp yaşamak.

askteizm yayılıyor. gelinen son durumda askteist gençler yetişiyor yetişin!!!

tek bir kişide kalmayıp kol -kol- gezen insanlarda görülür.

inanmayanlardan korkun ne çapkınlar onlar .mavi boncuk dağıtan tiplemeler sizi

aşk vardır. vücutta enteresan şeyler olur. kimsayal, biyolojik, fiziki falan filan feşmekan.bilemem orasını ama şunu biliyorum ki geçicidir, biter, sonra yenisi başlar. aşk bir kere falan da değildir bu arafa.olmaz, olmamalı. bilmem kaç milyar nüfuslu dünya da bir kişiye aşık olmakta saçmalık olurdu zaten. mario bile 3 hakla oynanıyor. ne demek bir kere aşık oluruz aşk değildir o. aklın köşesinde kalmış, unutulamamış olandır.

imkan ve kabiliyet yoksunu ateist!

yanlış insana denk geldikten sonra gelen aşk duygusuzluğudur.

gösterilen çabanın heba olmasına inanırım.

aşka inanmıyor değilim ama aşık olacağıma inanmıyorum. bana pek mantıklı gelmiyor.

sonu "...sizin bir şey yapmanıza gerek yok, o zaten sizi bulacaktır" diye biten o askerli, bordo berelili* hikayeyi hatırlatan olay.