askerde çay içilen demir bardak

içindeki çay yoklukta semaver çayı tadı veriyordu. bardak ta paşabahçe ince belli...

aynısından bizde de var; lakin ayran içiyoruz.

askerde çay içilen demir bardağın kıymetini sarıkamış'da patnos'da aralık'da, doğubeyazıt'da askerlik yapan adam bilir. vay be, ne günlerdi. titreye titreye nöbet tuttuğum yıllar.

çayın buz gibi olduğu ama bardağın hala el yaktığı ilginç bardaktır.

sürdürülebilirdir. o kadar davar var ki, metalden başka bardağın hayatını bir hafta sürdürmesi imkansız.

bizim zamanımızda çay 10 kuruştu. (yıl 2009). kantinden, bölüğün çay ocağından alıp takılıyorduk çay hevesimizi gidermek için. zira, metal bardağın içine koydukları şey, çay olduğu iddia edilen, rengi ve kokusu çaya benzeyen ama hiçbir zaman tadı benzemeyen bir şeydi. kazandan kepçeyle koydukları için çay kendini veremiyordu bence. kimlik karmaşası yaşıyordu.

kavgada silah olarak kullanılması durumunda; iç tüzük gereği diskoya gidersiniz. evet disko. kavganın ehemmiyet derecesine göre iş askeri mahkemeye intikal edebilir.

demir değil o krom. ayrıca iki bardak alıp alt bardağa sebilden çok az miktarda soğuk su ekleyip çayın olduğu bardağı içine oturtursanız rahat rahat çayınızı içebilirsiniz.

hiç öyle bir şey olmadı. biz karton bardakta içtik hep. allahtan kısa sürdü.

çayın sıcaklığı eli çok kötü yakan bardak.

yav bitmedi mi bu muhabbet prensesler?

20 yıldan fazla oldu en son o bardaktan çay içeli. şimdi başlığı görünce o çayın tadını hissettim damağımda.
vay arkadaş...

büyük icat

bombardımanda bile sağlam kalabilecek edevat