babam ve güz

ben babamı bu kadar güzel bir hüzünle anlatacak kadar bile görme şansı elde edemedim. o, ben doğmadan ölmek zorunda kalmış. hayatım boyunca yokluğunu hissetmedim diye düşünmüştüm. dante gibi ömrün yarısında anlıyorum ki hayatımın bütün boşluğu buymuş oysa. belki bende bir gün çocuğum gelmeden gitmek zorunda kalırım korkusuyla ben de baba olmadım hiç.
ahh be baba, tek bir şey öğrenebilseydim keşke senden. bu yaşımda baba mefhumuyla ilgili yaptığım tespit şudur ki, onlar en güzel öğretmendir. rica ederim kıymetini bilin.

başlık yanıltmasın sizi, babam yaza benzerdi
ama her zaman için güzden yaprak alacaklı

babam yaza benzerdi, kendine susamam için
gözlerine bakardım, kurumuş kuyu ağzı

yaza benzerdi babam, balkonda çay içmeye
ya bana öyle gelirdi ya bardaklar kanardı

babam bana benzerdi, bir göl manzarasına
aniden fırtına çıkar kayık dediğin batardı.

abdülkadir budak.