barda yalnız başına oturan insan

dizilerde filmlerde gördük sadece,bara hiç gitmediğimizden heralde

son zamanlarda parkta, dağda bayırda yaptığım eylem.

şurda iki bira içeyim sonra çakırkeyif gezeyim diyen insandır.

benimdir. kafa dinlemeye ya da dertlerimi düşünüp bir çıkış yolu aramaya gidiyorum genellikle. boş muhabbet, sahte samimiyet ve gürültü çekecek durumda olmuyorum içerken.

bir barta kulesi öldüğünde babasının üstünde olan insandır aynı zamanda.
*

eğer kadınsa 5 dakikalık yalnızlıktan sonra bardaki bütün bekar erkeklerin gelip rahatsız edeceği kişidir

alkol pahalı olduğu için beraber içmeye gidecek arkadaş bulamayan insan

bar, pub gibi ortamlarda hele ki nispeten butik bir mekansa, yalnız takılan kimseye öyle kafasına göre kimse salça olamaz. buna mekan izin vermez öncelikle iş can sıkıcı hale geldiyse şayet...

bazı insanların katarsisidir.

(bkz: bir barta kulesi üstünde babamın öldüğü yaştayım)

ya birisi tarafından ekilmiştir, ya da tarafsız barmende dert döküp iki rahatlamak için bilerek yalnız gelmiştir. ya da bardan birilerini ayıklamak için gözlem yapıyordur.

tercih etmiştir. ve barda birileriyle oturan insan ile arasında pek bir farkı yoktur. öyle derin anlamlar çıkarmaya gerek yok.

ben hiç o grupta olamadım. insanlar sohbetimden çok keyif alsa da ben kendimle yalnız kalmaya katlanamıyorum. bu yüzden yarım asırlık olsam da bitemiyor arayışım.
hayatta en büyük manevi korkun ne? diye sorsalar yalnız kalmak derim, sevilmeden ölmek derim. çevrem çok kalabalık. arkadaşlarım ışık saçtığımı söyler. ama ben ışık saçabilmek için çabalayan bir lüks gibiyim, ya da belki o ışığı saçabilmek için kendini tüketen bir mum.

kendi kendime tanı da koyabiliyorum. bende onaylanmak zorunda hissetme sendromu var. böyle bir sendrom yoksa bilim adamları gelse beni incelese kesin çıkar. ödüm patlıyor. bu yaşta hala birilerini memnun edememekten.

yemeye kıyamadığı için dondurması elinde eriyen bir çocuk gibi, yaşamayı beceremediğim için eriyip bitiyor belki hayatım. ama ben onu çöpe atmaya niyetli değilim henüz. olur ya da olmaz, belki de hayatta kalma amacım budur..

bara gidecek parası olan insandır.

barın devamlı müşterisi değilse, aşırı havalı bir tip degilse ve yalnız bir erkekse muhtemelen oturduğu masa barın en ücra köşesinde ve tozu alınmamış tek sandalyesi olan bir masadir.

öncelikle olaya çok hakim degilsek atıp tutmaya gerek yok.
barda yalnız başına oturmak hem bir arinma, hem de uygun muhabbet varsa katılırım demektir. kafayı bulup barmeni darlayanlar hariç ılımlı tiplerdir. rol yapmadığda çok ama çok gerçekçi malzeme sunar.

dandundur nickimiz .bilgi vermeyi severiz.
kadıköy ortamlarinda 50'lik fıçı bira fiyatlari:
çivi 40 efes
zincir 44 tuborg
teachers 55 tuborg
karga 58 efes
dunia 65 efes.

bunu hissi bir türlü yaşatmadılar bana. genelde havam yerinde olduğu veya kafam güzelse dışarıya çıkarım ve yanımda ya partnerim veya kadın kankam olur. *. çok nadir kimseye haber vermeden kaçtığım zamanlar da çıkıyorum ama en fazla o yalnızlık mekana girdikten 10 dakika sonra son buluyor. ya mevzu evde bitiyor yada kafamı açtığı için topukluyorum. güzel histir eminim.

büyük usta ismail yk’nın :
bar başında duran kız
tirilay tirilay ombaley
tek başına oturan kız
tirilay tirilay ombaley

şeklindeki ölümsüz eserini akıllara getiren başlıktır.

muhtemelen bara o gün yalnız gitmeyi tercih etmiş insandır. bazen kendiyle vakit geçirmeli kendini dinlemeli insan.

ezik ve zavallıdır.
o filmlerde izlediğiniz sadece filmlerde geçerli.

kendine güvenen, sorumluluk bilinci olan biri neden barda tek başına otursun?

yıkıklığı bile karizmatik göstermeye çalışıyonuz.

benimdir, * illa insanın biriyle mi olması gerekiyor kendi başımıza oturamıyor muyuz