başkası adına utanmak

kendim için bu kadar utanmadım. öyle de cömertim.

başkası adına utana utana o duyguyu ve refleksi kaybettiğimden dolayı gerçekleştiremediğim eylemdir.

kimsenin başkası adına utandığı falan yok. tasvip etmemek derseniz kabul ederim. utanma nedir yaa. önce kendi adınıza utanmayı öğrenin. çünkü kimse kendi utancını kabul etmez gizler. ortada utanılacak bir şey yokmuş gibi davranır. ben de dahil biz insanoğlu böyleyiz. hatta kendi masumiyetimizi başkalarının hatalarında ortaya çıkaracak kadarda yüzsüzüz üstelik.

z kuşagı algısına prim veren tiktokçular için hissettiklerim;

genelde yoğun empati duygusuna sahip olan insanların yaşadığı durum

örneğin ben genel olarak izlediğim herhangi acı dolu bir sahnede parmaklarımı ısırıyorum farkında olmadan veya utanılacak sahnelerde utanıyorum vs.

anın içinde oluyorsun. neyse başka tarz videolarda kendimizi çok kaptırmıyoruz şüqür

daha iğrenç çok az şey gördüm.

buraya bol bipli bir cümle bırakıyorum.

tamam abi tamam en büyük müslüman sensin..
hz. muhammed yaşasa müslümanlıkta onunla yarışırdınız..
o kadar müslümansın ki..
söylenecek söz yok.

bir yaz tatilinde tarihi bir ören yerini gezerken tuvalete gitmem gerekti. tuvalet de tabi allahın .. öhöm .. unuttuğu yerde. neyse rehber ve grubun yanından ayrıldık gittikçe gidiyoruz. bizden başka da kimsecikler yok ortada. sonunda tuvaletlere vardık. tuvalet dediğim de yan yana iki kabin. arada da incecik bir ahşap var. tuvalete girdim. bir taraftan da bir şeyler anlatmaya devam ediyorum. zaten aradaki ahşabın altı bir karış açık, yani her şey duyuluyor. o sırada arkadaş çok afedersiniz osura osura tuvaletini yapmaya başladı. samimiyet seviyemiz artık bunların ötesinde olduğu için ben ekiki diye bunun osurmaları ile ilgili sürekli yorum yapıyorum. neyse işim bitip tuvaletten çıkmamla arkadaşla yüz yüze gelmem bir oldu. ama yan tuvalet hala dolu.

meğersem arkamızdan bir amca gelmiş. bu da kibarlık yapıp sırasını ona vermiş.

evet efenim yine başkası benim adıma utandı.

sosyal medyamda gezinirken çokça başıma gelen olaydır .

genellikle duygularım başkaları için değildir. bir istisna vardır tabi. o da insanlarda olmayan duygulara sahip olmamdır. haline üzülemeyen insanın haline üzülürüm. yaptığı şeyden utanamayan, utanmayan insan yerine utanırım ben.

nagehan alçı'yı televizyonda gördüğümde yaşadığım duygu. 10 saniyeden fazla izleyince istemsizce kanalı değiştiriyorum.

40 yaşına geldim hala şunu üstümden atamadım. ben niye yetenek yarışması izleyemiyorum.
başkaları adına utanıyorum. yok esra erol yok fulya bakamam. evlilik programı giyim kuşam programı.
çok hisli olmakta kötü.

bir çok kez yaşadığım durumdur. örneğin yaşı büyük, özellikle de bayanlardan biri düştüğünde, eğer yardımlık acil bir durum yada bana ihtiyaç yoksa, görmezden gelirim, gördüğümü görüp utanmasın diye. bir de biri diğerini acımasızca bozunca utandırır o durum beni. hoş bir his olmadığı kesin!

tiyatro izlerken istemsiz olarak içinde bulunduğum durum.

kendi adına yaptığı yanlıştan utanmayan bir insan hakkında yapılan eylemdir, başkası adına çok utanmışlığım var.

yani arada oluyor bana.
kızarıyorum falan.
utancın yerini sonradan üzüntü alıyor.

ülkemizde utanma duygusu olan her bireyin kolayca yaşayabileceği duygu durumu.

maşallah bu konu da çok üretkeniz başkaları adına utanmaktan kendi adımıza utanmayı unuttuk.

bende oluyor. "ben o şeyi yaşayan kişi değilim." diyorum beynime, yok. dinleyen kim?

şizofreni.

buradan