bir anda konuşmayı kesen insan

-bende de müthiş el becerisi var iyi bakın hopp pah

pişmanım ilk defa 1 kesmeden ötürü. bunu hep yapıyorum bu hiç hoş değil bence net götüm.
uludağ'da sıfır beklentiyle, cenkerdem beyler kadar alakasız goygoy 9 bin karakterli sayfalarca kakkırıkikkiri yaptığım bir kızçe vardı, çok gülürdüm onun mesajlarına kafamı açıyordu, tekrar bulayım dedim niki bile aklımda değildi, ooof, daha düneğen yaşanmış bir olayı bu kadar çabuk unutamam ama ya, leylâ olsa unutmazsın ama, doru.

çok üzücü. ne güzel gülüyorduk. kız en son bir mesaj attı ben böyle sürekli masalardaydım ha yazarım ha dönerim derken yitip gitti muyapbet. tüh.

memesi küçük belli ki. yoksa niye keseyim?

çok sık yapan biri olarak benim.

senden iyisini bulmuştur.

ghosting deniyor. ben de yapıyorum. salak insanlara yapılması gereken. kimsenin annesinin hamileliğinde folik asit ve omega 3 almamış olmasının baş ağrısını ben çekemem sonuçta. ayıplanmaması gereken bir davranış.

bunu tam anlamıyorum ben sanırım. mesela biriyle mesajlaşıyoruz son mesajı ben atmışım haliyle bekliyorum yazsın diye. sonra aradan bi iki gün geçiyor laf atıyorum tekrar, yine mesajlaşıyoruz ve bu böyle döngü gibi sürüp gidiyor. şimdi ben ghostlanıyor muyum, ghostlanıyorsam casperı görebilecek miyim?

(bkz: noldu ya foton gitti)

bu insan bir salak da olabilir, normal düz insan da olabilir. duruma ve konuşmanın seyrine çok bağlı.

örnek vermek gerekirse, internet dolayısıyla yeni tanışıyor olduğum biri ise, henüz birkaç dakikadır belki bir iki saattir konuşuyoruz, bişi yazıyorum ve cevap almıyorum, işi gücü vardır diye düşünür geçerim. kimse aman sissy'e cevap vermeliyim tedirginliği ile yaşamak zorunda değil.

yine benzer bi durumda sohbet akmıyor artık, her şey konuşulmuş ve nihayete erilmiş. tam o noktada vedalaşılmamasını sorun etmiyorum açıkçası.

mesela bu arkadaşımız yürüyo bana, bişi yazıyo 72 saat sonra cevap veriyorum. bu böyle sürüp gidiyo. her defasında böyle oluyor. diyor ki "sisicim çok geç yanıtlıyosun." ama ben bu ufak serzenişi de umursamıyorum. öyle bir durumda kendi kendine "öeeeh bunla mı uğraşıcam?" der de engeli basarsa, yine kızmam. :d hakkaten bunla niye uğraşsın çünkü.

ama bu insanla bir şekilde iletişim kurulmuş, inanılmaz flörtler neler neler, günlerdir konuşuyoruz, her günkü gibi bi güne uyanmışız, bişi yazıp cevap alamıyorum. işte bu insan arkadaşlar, bu insan saçma sapan bir insandır. çünkü her şey konuşulabilir. ben bir şey yapmış olabilirim ve ona bozulmuş olabilir, bunu dile getirebilir. başka birini bulmuş, bana ben şunla sevgili olucam demek zorunda değil. benden soğumuş, olabilir. sadece "artık konuşmak istemiyorum." diyebilir. bu çok yeterli. ama bu arkadaşımız bu kadar basit bir şeyi beceremiyor. olacak iş değil.

artık tartışmaya, sürekli karşı suçlamalara, hakaretlere karşı bir ''dur'' demiştir. çünkü iletişim artık çözüm olmaktan çıkmış sadece yengeç sepeti misali bir laf dalaşına dönmüştür. dolayısıyla çare bazen şalteri indirmektir.

bir tık mallık vardır.
çünkü karşındaki düşman da olsa, konu her ne ise bir açıklamayı hak eder. (geçmişe dair hatır var)
he, kendi geçmişine dair hatırsız bir tavır içindeki insan zaten çiğ beyindir.
henüz olmamıştır.
böyle türlü türlü egolara, triplere sahiptir.

nihayetinde, konuşmayı kesmesi iyidir.
canım kesenler*

şu şu sebeplerden dolayı artık konuşmak istemiyorum demek çok zor bir şey değil... ama ülkenin yüzde 70'i boğazına kadar kibire battığı için pek tercih edilmiyor.

kesin olmuştur bir şey. nedeni belki doğru belki yanlış..
ama olmuştur.

dangalaktır

sallamazsan geri döner yazar

tuhaftır, ne karın ağrın varsa söyle güllerin gülü merakta kalıyoruz sonra. he bazı durumlarda da gerekli oluyor o ayrı. karşındakiyle konuşmak istemeyince ve bir açıklamaya dahi gerek duymayınca buz kesiyorsun. üf durumdan duruma değişir, bazen malcadır bazen haklıca.

ağzı dolandır.

üç yıldır gelmemiş bu, gerçekten mi ya?

ghostlamistir.

ölmüştür. ne yapsın mezardan sizinle iletişime mi geçmeye çalışsın? biraz saygı. ölüye hürmet.

başka biriyle konuşuyordur. beyninizi fazla yormayın.