bir insanı unutmak

tam da bu nedenle hafızam silinsin istiyorum yoksa unutmak namümkün.

unutmak aklın eylemi gibi dursa da işin içine bazen beş duyu bazende en büyük karşıt güç olan kalp karışabiliyor.
size zarar verme boyutuna ulaşan tüm insan/ olay / durumlar unutulmaya mahkûmdur...

unutmak, insanoğlunun içinde verdiği savaşı kazanması adına atılan ilk adımdır.  unutmak kolay, zor olan hatırlamamak...

ve ne demiş  schiller:

bu ozellige sahip insanlar aslinda ne denli ozgurlestirici bir superguce sahip olduklarini biliyorlar mi ? sansli keratalar*

bir insan unutulur mu bilmiyorum ama anıları unutabilirsiniz. hatta sanki rüya görmüşsünüzde o rüyadan akılda birkaç fotoğraf kalmış gibi gelir.

üzgünüm çok değer verdiğim arkadaşlarım siz benim kalbimi kırdınız ben de size karşı hissettiğim tüm sevgi tomurcuklarını unuttum şimdi iki yabancısınız benim için her insana duyduğum kadar sevgi duyuyorum artık size yeni tecrübeler kazandım sayenizde

unutmak zorunda olduğunda yüzüne baka baka unutursun...

derin bir iç çektim, iç organlarım da hissetti.bir insanı unutmanin bedeli bazen hayatının en güzel anlarını unutmaktir.her bir detayı hatırlamak için cirpinmakla hepsini hafızadan silmek arasında gel gitler yaşarsın.gelecekten bir parça koparabilmek adına geçmişten bir parcani vermeye razı gelirsin..başarılabilir mi, cevabını henüz bilmiyorum.

bu başlığı açan hiç hala unutamadıkları var

hiç de kolay olmayandır..

ayrılış biçimine bağlıdır. eğer iyi bir şekilde, saygıyla ayrıldığınız biriyse unutmak zor gelebilir. ancak, saygısız ve kırıcı bir şekilde ayrılma olduysa o zaman unutmak en fazla haftalarla hesaplanır.

önemli biriyse ölse bile unutmak mümkün değildir. örneğin atatürk. unutmak mümkün mü ? aksine daha çok yaşıyor.

bir insan başkasını unutamaz, sadece üzerine başka şeyler ekleyerek onu kaplar ve görünmez hale getirir. unutmak denen şey insan beyninin yapabildiği bir özellik değil, birini unutmaya çalışsak da o kişi zihnimizin alt katmanlarında bir yerde gezinir. hafızamız silinmediği sürece o kişi içimizde bir yerde varolmaya devam edecektir.

yavaş yavaş sindire sindire yapılır ama bahsedilen şekli bu değil tabi.

bir insanı tamamen unutmak neredeyse imkansız açıkcası. bu sadece ikili ilişkilerde değil genel olarak böyle. yine hatırlıyorsunuz sadece eski duygularla değil.

unutmuyorsunuz alışıyorsunuz, yeni olaylar yaşıyorsunuz ilk günkü etkisini azaltıyor.

bahsi geçen insan kötü niyetli ve şımarık biriyse ona verilecek en iyi cezadır.

bazen unutmaya sığınırız. oysa aslında çok güzel zamanlar geçirmişizdir, yüzümüzde güller açmıştır, dudaklarımız ıslanmıştır, zamanın belirli bir parçasını o muhteşem hazlarla bezemişizdir. ama sonra şöyle bir gerçek vardır; her şey o şekilde devam etmeyebilir. ve biz bu gerçekliği kabullenmemek için unutmayı seçeriz. tüm o müthiş ötesi anıları bu çileci tutum uğruna çöpe atıp acınacak bir halde -ki içgüdüsel olarak bunu istiyoruzdur- gözyaşları dökeriz. fakat gerçekten de unutmak mi gerekir? elbette bazı şeyler sonsuza değin süremez, yahut sürmez. ancak zamanın bir yerlerinden o şimdi yanımızda olmayan özneyle - bir zamanlar gülümsememizin nesnesi olan olan bağımızı neden koparalım ki? şahsen ben gülerek hatırlıyorum artık. o eski hazzın damağımda kalan son tat tomurcuğunu dilimle arayarak, her anı biçimleyen zihnimin kütüphanelerinde inatla hatırlamaya çalışarak anıyorum. bu hiç de kötü gelmiyor kulağa.

pek kolay görünmeyen hadise.

kimi insanı hatırlayınca için cız eder, kimi insanı hatırlayınca tebessüm edersin, kimi insan özlem hissettirir, kimi insan direkt göz yaşı oluverir.

ister eş, sevgili olsun, ister arkadaş veya akraba, hayatında hangi titrle yer ederse etmiş olsun, bir insanı hatırlamamak çok zordur.

düşer akla bir kokuda, bir mekanda, bir şarkıda. bazan bir şeftali suyu içersin, şeftali suyunu çok severdi dersin.

dilerim ki hep güzel yâd edeceğimiz insanlara denk gelelim. zaten gidiyorlar bir şekilde, ya isteyerek, ya ölerek.

unutmaya çalıştıkça iyiden iyiye beyne kazımaktır.

hatırladığınız gün unutmuşsunuz demektir. hatırlamak için önce unutmak gerekir. işte o gün açın bir dokuz sekizlik sağdan soldan, yandan yandan, oh oh.