bir şey diyeceğim ama sakın yanlış anlama

konuya böyle giriş yapanı hemen susturuyorum. ben yanlış anlarım sende kalsın diyorum. o da hasetini, fesatını içinde tutup gazlanıyor.

güzel bir yargı bekliyor demektir

bunu söyleyen kişi, söylediği kişi hakkında uzun zamandır içinde tuttuğu bir davranışı/hali artık içinde tutamamıştır.

en azından kibarca söylüyor diye içini rahatlatabilirsin ama

zaten birilerine felaket sinirlenesim var allah aşkına yolla gelsin.

ha kuzum.
ha canım.
söyle.

diyesimi getiren uyarı.

ufff, anladım bile! sus sus!

bu giriş cümlelerini pek sevmiyorum ben. ne diyeceksen doğrudan söyle.

"bir şey sorabilir miyim?" cümlesi mesela. bu bir soru değil mi? bunu soracağına, esas sorunu sorsana direkt! en azından riski azaltmış olursun. belki saçma sapan, hadsiz bir şey soracaksın ve ben izin vermiş olacağım buna "sorabilirsin" diyerek. "sor" dedikten sonra cevaplamak istemediğim bir soru olduğunu görüp sessizliğe bürünürsem bu sefer sen "niye cevap vermiyorsun?" diye sıkılayacaksın falan... ne gerek var ki bunlara? sor sorunu, herkesin kafası rahat olsun.

başlıktaki cümle de öyle. "yanlış anlama" diye baştan kural koymak ilginç yani. belki gerçekten özel bir konuyla ilgili, seni hiç ilgilendirmeyen ve yanlış anlamaya açık bir şey soracaksın, nereden bileyim de söz vereyim en baştan? daha doğrusu ben yanlış anlamasam bile senin kafanda belki yanlış şeyler dolanacak falan...

gerçi benim umurumda değil böyle cümleler. bu yaştan sonra millete konuşmayı ben mi öğreteceğim? cevaplar geçerim ama siz yine de yapmayın. ergenin birine denk gelir, başınıza iş alırsınız.

'kesin yanlış anlarım o zaman ödlek arkadaş. senin öngörülerine güvenirim çünkü. o yüzden ya söyleme sus, ya da yiyorsa buyur laf eğip bükmelerden hazetmediğimi biliyorsun zaten' cevabı işe yarayabilir mi..

sen çok masumane bir şekilde bana bir şey diyeceksin, senin yanlış anlatma ihtimalin yok, ben geri zekalı olduğum için onu yanlış anlayacağım, öyle mi?

bak şimdi yıllar yıllar önce eski patronuma yeğeninin verdiği ayar geldi aklıma. patronum, telefonda bir müşteri ile görüşürken "yanlış anlamayın ama.." dedi. neyse konuşması bitince yeğeni "amca, yanlış anlamayın denmez, ben yanlış anlattım sanırım gibi şeyler söylenir." dedi. yeğeni 20'li yaşlarda üniversite mezunu genç bir erkek, amcası olan patronum ise 40'lı yaşlardaydı. helal sana fatih, işler yoğun olduğu için bize yardıma gelmiştin ama sadece yardım etmekle kalmayıp amcana da güzel bir şey öğretip gitmiştin.*

deme. kesin yanlış anlarım. yanlış değilse bile yanlış anlarım.
n'aaapim tabiatım böyle.

bir de onu ikna etmeye çalışırız. bekler çünkü sigortası onun ve duyana kadar kırk takla atar.
yook yahu ne yanlış anlaması, yok canım sen söyle rahat ol. yok canım.

söylesin ben severim. iç dünyalarını döksün insanlar izin veririm. ne kadar pisleşebileceklerini hızla görmek iyidir. bu da benim sigortam.

(bkz: yanlış anlamayın dilenci değilim)

istanbuldaki dilencilerin klasik keriz avlama mottosu ;
-birşey diyecem ama sakın yanlış anlama
-aabi bak ben dilenci değilim......
ya nesin ? sayın anasını silktiğim ?
hem dilenci, hemde kuyruğu dik tutmaya çalışıyor
sakın beni küçümseme haaaa ????
cebimde protestolu senetle dolaşıyorum
yaw dileneci olmayan kardeş, bu senet için tutuklama kararı çıkardılar
sende ne varsa bana verde, önce şunu ödeyip hapisten kurtulayım
sonra seninle beraber düşünürüz diyorum, o kibar dilenci gidiyor
hemen o bok çuvalı ağzından....
awwwwuğaaaaaa goooooaaaaaayyaaaammm
gibi bir şeyler çıkıyor ve arkasına bakmadan topukluyor.

söylenecek hiçbir şeyi yanlış anlamamanıza zemin olması için zemin atan birinin cümlesidir. muhtemelen az sonra söylenecek her şey aleyhinizedir ve asla güzel bir dille örtülemeyecek kadar kötüdür.