birhan keskin

1963 kırklareli doğumlu kadın şair.

kitapları,

delilirikler (iskenderiye kütüphanesi yayınları, 1991)
bakarsın üzgün dönerim (era yayıncılık, 1994)
cinayet kışı + iki mektup (göçebe şiir kitapları, 1996)
yirmi lak tablet + yolcunun siyah bavulu (yky, 1999)
yeryüzü halleri (yky, 2002)
kim bağışlayacak beni, (metis yayınları 2005)
ba, (metis yayınları 2005)
y’ol, (metis yayınları 2006)
soğuk kazı, (metis yayınları 2010)
fakir kene, (metis yayınları 2016)


ilk beş kitabı kim bağışlayacak beni isimli kitabında tek ciltte toplanmıştır.

ayrıca

"dürtme içimdeki narı
üstümde beyaz gömlek var"

dizelerinin de sahibidir.

günümüz türk şiirinin en mühim isimlerinden biri. kıyaslamaya gidersek basite indirgemiş oluruz kendisini. kendi çizgisine özgü imgelem ve kelime dizilişinde -bu bir birhan keskin şiiridir- imajı yarattı ve kolay kolay yıkılacağa benzemiyor. ben kendisinin sadık bir okuyucusu olarak isterdim ki şiir değil nesir yazsın.


''bunca zaman sonra, neden ona dokunmadığımı
neden çekmediğimi silahlarımı kınından
olanı biteni kalbime koyup kendimi çektiğimi
soruyorsan…

dokunmadıysam tek bir sebepledir…

bir barbar ancak eşitine dokunur.''

*ben istanbul'a çok benzerim sevgilim
yarı trak yarı buralı.
azıcık gidersin haliç'te bir çekirdek aileyim
o siyah suya bakakalmış, su yağlı mı yağlı.
adamda bej kundura, kadın çarşafa dolanmış,
yüzlerinde kırağı
kızların birini açık havada doğurmuşlar,
öbürü kapalı.

bende sevgilim yan yana ışır
ılık kasabalar köyler
ben istanbul'a çok benzerim sevgilim,
bir yanım haliç'te bir karabatak
bir yanım samandıra'da saplı samanlı.

ben istanbul'a çok benzerim sevgilim
onca iştiha içinde onca keder.
çın çın bin ses imkanıyken
sesin göbeğinden çatlayıp orada kaldığı yer.

sorunun sorulduğu yerim ben,
cevabın alındığı yer!
bir yanım erguvan bir yanım gül ve laleler
bir yanda serseri otlar, başıboş, plastik çiçekler
kök dal dolanmış duvarda birbirine koyu keder.

gezmediğin yerlerim vardır mutlaka
beklerim, yeraltı mağ'raları
bir ayağım geçmişte kalmış alamam
öbürü koduğun bahtımmış, eline ayarlı.

sevgilim kış düşmüş dünyaya içimden
eve nasıl varayım!
bir kovuk bir obruk oldum,
üstüm başım kar, yollar kapalı

1963 doğumlu, altın portakal şiir ödülüne sahip yaşayan değerlerimizden.

'dünya soğur, akşam serinlerken,
benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
ve işte en geniş cümlem:

içimi açtım sana.
içini açmak için'

' ruhumla bu hayat arasında kurduğum köprüye
"ah çok sallantılı" diye bakıyorlar
evet, haklılar. '
dizeleriyle beni epeyce sarsmış, yaşayan en kıymetli şairlerimizden. kim bağışlayacak beni aylardır elimde sürünüyor, cesaret bulur bitirebilirsem bir kaç alıntı daha eklemek isterim buraya. ama bitmeyecek gibi daha bir süre. insan bazen bazı kitaplardan kaçıyor, bazı şiirlerden, bazı dizelerden. birhan keskin öyle oldu benim için. tarifi zor.

taş parçaları şiiriyle sanıyorum 2016 sonlarına doğru karşılaşmıştım. sonra gidip kütüphanede ne kadar kitabını bulduysam okudum. düz bir şiir sunmaktan ziyade, kendi yarattığı ve karşıya geçirmek istediği duyguyu, kelimeleri, heceleri uzatarak, tekrarlayarak veriyor olması değişik, alışılmadık gelmişti bana. bahsi geçen taş parçaları şiiri 43 adet her biri numaralandırılmış parçadan oluşur. şiir bir sunu metniyle başlar ve orada "her gün bir taş parçası söktüm içimden" der birhan keskin. şiiri okudukça da bu taşlar sizin yüreğinize oturur.

"ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.
insan olmuştum ilk o zaman."
..
"gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum."
..
"oysa her âşık önce kendine sonra yanındakine cellat."
..
gibi bende iz bırakmış bir çok cümle içeren şiir şöyle biter:

sözde kalır sevgilim
sözde kalır bütün sözler
aşk çünkü, aşk çünkü kendine
bir yol, bir ideoloji ister.

bilirim, çöl rüzgârında çalıdır bazı yaşlar.
sen sevgilim ilerde, biraz daha ilerde
bir tarihe başlayacaksın, orası işte
benim tarihimle başlar.

ve say, geriye doğru, tek tek
sende kalsın şimdi al bu taşlar.

şu hayatta görüp göreceğim en saf insanın tanıştırdıgi şair.

göğsü daralan, o en dar anında bir derin nefes alabilsin diye kargo'yu yazmış. sağ olsun, yine dar gelen şu sabahta aklıma düşmüş oldu.

"sana buraya bazı şeyler koyuyorum. yol boyunca aklında olsun.
lazım olursa açar okursun. olmazsa da olsun, bir zararı yok
burada dursun.

şuraya bir cümle koydum. bırak, acımızı birileri duysun. hem
zaten şiir niye var? dünyanın acısını başkaları da duysun!

acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. ortada dursun. olur ya biri
eline alır okşar, biri alnından öper. az unutursun.

buraya tabiatı koydum. ağaçları, suyu, ovayı, dağı. onlar bizim
kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.

buraya, küçük mutlu güneşler koydum. günlerimiz karanlık ve
çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın.

buraya, bir inanç bir inat koydum. tut ki unuttun, tekrar bak,
o inat neyse sen osun.

buraya yolun yokuşunu koydum. bildiğim için yokuşu. zorlanırsa
nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak,
aklında bulunsun.

buraya umutlu günler koydum. şimdilik uzak gibi görünüyor,
ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun.

.....

buraya bir silkintiotu koydum. kırk dert bir arada canına
yandığım, kırkına birden deva olsun."

orda bir yerde şu saat, şu dakika göğsü daralan biriniz daha varsa eğer, tam şimdi, şuan derin derin bi nefes alsin diye...

soyadı gibi şiirleri de keskin olan kadın şair.

"anı olacak bir şeyim yok
her şeyin dünündeyim.”

"onu, sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
titreme daha fazla kalbim.

bağışla kendini artık onu da
bırak gitsin.
bırak gitsin.

o senin ezel gününden kaderin
sen onu nasılsa bin kere daha
seveceksin"

1984 yılında ilk şiirini yayımlayan ve edebiyat dünyasına giriş yapan önemli bir şairdir. en sevdiğim şiiri:

sabahın karşısında konuşmak ne zor!
incecik kül gibi kalıyorsun,
dağ susmaya giden yolu biliyor
sen bilmiyorsun.
taş yarılıyor bir çiçek için yol veriyor
kısacık konuşuyor çiçek: ”dünya” diyor.
“gördüm benimle tamamlanıyor”.
yeryüzü karşısında konuşmak ne zor!
yamaçtan aşağı bak, uçurumu gör!
– görsene kekeme!
içindeki zayıf kan, dayanıksız dil,
olmamış hal
gümüş bir zirvede eriyor.

“turnayı gözünden vuranlar bizden değildir.
turnanın kalbinden dem vuranlar bu tarafa.”

sana böyle akmaktan çok korktuğum için
oldu her şey
şelaleler de bu yüzden ilgilendiriyor beni

yaşayan ozanlarımız içinde en sevdiğimdir. sarsar.

kendisini çok sevdiğim ve instagram dmden sürekli olarak ulaşmaya çalıştığım değerli şair.
--- alıntı ---

o günden sonra kuracak güzel bir cümlem olmadı hiç

dünya için. rüyalarım tüller ve silahlardan bu yana sisli.

kıvrılıp giden dalgın bir yol, yolda eski bir taş,

limanda bağlı bir tekne, yosunlu bir halat gibi durdum.

uzağımda açık denizdi o yürüdü gitti.

ben kıyıda ıssız bir ev, ince boğazda gıcırdayan tahta iskele,

iskelede bir lastik, az ilerde turuncu bir şamandıra,

içimde kuzeyden bir hatıra aksiyle durgun suya vurdum.

bir siyah beyaz kare içinde, hepsi hepsi bir hatıra işte

bıraktın, unuttum, unutuldum.

seni kırdığım yerden beni de kırdılar,

ben hiçbir cümleyle ağlayamam artık seni.

--- alıntı ---

çok sert dizeleri var. çok kısa saçları. çok yalnız.
çok sevdiğim, sıla sayesinde tanıdığım eşsiz şair .

" dünya yordu bizi
benim de söyleyemediklerim var
hiç söyleyemeyeceğim onları belki de "

penguen 2

o büyük ve muazzam zamanda unuttum
kanatlarım çok oldu üşüyor benim
bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor
bu yüzden eğik boynum

bir kuşun anısı kalmış bende, saklı
bundan gözlerimdeki kayalık,
içimdeki serseri buzullar

dürtme içimdeki narı
üstümde beyaz gömlek var


en sevdiğim şiiridir.

"birbirini tamamlamak üzere varolanlar
birbirini tamamlamıyor,
kendime dökülüyorum,
içime"
dizeleriyle tanıdığım ve çok sevdiğim kadın şair.
özellikle kim bağışlayacak beni isimli şiir kitabındaki her bir şiir canımdan bir parça gibi.
eski bahçenin hafızası, su, delilirikler 1, mağara çiçeği ve kargo isimli şiirleri mutlaka okunmalı. (elbette diğer tüm şiirleri gibi.)

“her gün acını tattım. her gün unutmak için değil, unutmamak için ağu kattım kalbime. her gün insan olmak ne çok kusur içeriyor diye düşündüm.“

biz iyileşmeyiz diyor ilhan

biz iyileşmeyiz bunu bil, diyor.

biliyordum: ağırdı

biliyordum: çok ağrıdı

biliyordum: adım adım

…

ben seninle sevgilim

mutsuz ama bahtiyardım.