birinden vazgeçme eşiği

artık donsuz mutlu olduğum zaman. *

ona bakıp hayatındaki varlığını sorguladığın o an.

fark etme anıdır.

2 yıldır ben o eşiğe hâlâ gelemedim..

fark etmek + kabullenmek.
çünkü kabullenmediğin sürece fark etmek hiçbir halta yaramıyor. kabullenmedikçe o farkındalık seni harekete geçirmiyor.*

örneğin birinin artık seni sevmediğini, ilgisinin başkalarına kaydığını ya da seni aldatarak değerini hiçe sayabileceğini kabullenmek zor ama bu aşamada, aslında o vazgeçme eşiğini geçiyorsun. geçtiğinde ise çok daha güçlü bir versiyonuna ulaşıyorsun.

bazen de eşiği fark etmek zor olabiliyor tabii. o zaman da o eşiğe çarpa çarpa öğrenmiş oluyorsun.
ne olursa olsun, günün birinde aşmayı öğreniyorsun.

birazcık büyüdükten sonra insanları daha iyi tanıyorsun. tahammül seviyen düştüğünde içinde bulunduğun eşik.
bazen kendin için vazgeçersin bazen karşındaki için.
hem zaten herkes herkese birazcık vazgecilebileceğini hissettirmeli.
kimse vazgeçilmez değil.