birinden vazgeçme eşiği

saygıyı elden bıraktığı an. menfaatçi yaklaşımlarını ısrarla sürdürdüğü vakit.

dertlerin boy boy olduğu zamanlarda, kurtulabilcek dertlerden arınma istediği içgüdüsel midir yoksa bir savunma mekanizmadır bilemiyorum.ama nedense gözlemlediğim, sorunlar eğer temel fizyolojik ihtiyaçlar,güvenlik ihtiyacı dediğim maslow dayının belirlediği temel şeylerden* ise bu durumda insan sevdiği kişiden vazgeçme eşiğine geldiği yönünde.
ne demek istiyorum? mesela işsiz bir genç uzerine bakmakla yükümlü bir başka kişi* ve de önünde bir belirsizlik varsa hele üstüne bir de gönül ilişkisi varsa birey atabilcegi dert olarak bu ilişki durumunu görüyor. ne kadar sevgiyle bağlı olsa bile o anki durumda bu ilişkiden doğan sorunlar haliyle ayrılınca geçer moduna girip, kendini hafiflettiğini sansa da geçen zamanlarda aslında bu dertlere başa çıkabilme gücünü belli oranda bu sevgi dayanısmasından aldığı yönde. o yüzden ne kadar buhranlı olursanız olun bir sevda işiniz varsa, bunun size güç verdiğinin kıymetinde olun. sevgi gerçekten büyük güç sağlıyor bireye.
kamu spotu:pür sevgi güçtür.

yaşadığınız ufak tefek problemler büyümeye başladığında, gelecekte de aynı sorunlarla karşılaşacağını düşündüğün zaman ister istemez o eşikten geçiyorsun.

neymiş mutlu olmamız zormuş. sanki şimdi çok mutluyuz.

insan sevdiği için mücadele eder be kardeşim.

bağırsam dahi duyulmadığımı, duyulsam dahi anlamaya ugraşmadığını fark ettiğim eşiktir.

herkesin gelip üzerinden geçebileceği şey. insanların koşullarına ve kişiliklerinin tüm özel durumlarına göre çok geniş bir çeşitlilik yelpazesine yayıldığı için bu tür şeylerin yaşanışıyla ilgili herhangi bir şekilde standarda benzer bir belirleme yapmak mümkün olmuyor. en iyi kişilik ve yaşam koşullarına sahip insanların dahi gelip dayanabileceği bir fenomen olduğu için bu eşik, insanları, diğer (eşikten uzak) insanlardan oluşan örgütsel mekanizmalara emanet etmeye özen göstermek gerekir. bir kişilik ile başlayıp bir kişilik ile biten bir hayat sanrısı herkesin yaşamını tehtid edebilecek olağan bir rahatsızlıktır. bir kişiliğe güvenilmez insanlık söz konusu olduğunda.
ne demişler;
duvara yaslanma yıkılır, insana güvenme ölür!

narkoz verilmeden ameliyat olmak gibi bir şey.

kolunu kesip atma eylemidir.

öz saygı ile ters orana sahip eşik.

onun artık kurtuluş savaşına gitmiş bir insan olduğunu farz edip, geri dönmeyeceğini anladığınız eşiktir.

tek dal sigarayla, tek gecede vazgeçilmez kimseden. arkasında aylar yıllar vardır. uykusuz geçen.

bir kimseyi artık senin için yok sayma durumunu belirten sınırdır. benim yokmuş öyle bir eşiğim. itiraf başlığı gibi oldu ancak durum budur. sevmemeliyim, seversem yoktur eşiğim. bir gün bu sevgi beni terk ederse olaylar gelişir.

o eşiği geçip vazgeçtim. az önce.

şu an olduğum yer ya da çok yakınım. emin değilim ama bu kadar geldikten sonra da dönülmez şimdi

kendime karşımdakini savunamayacak duruma geldiğimde.

bir başkasının ihtimali belirirse. olması değil bakın ihtimali.
ben varken bir başkasının ihtimali bile varsa, iki dünya bir araya gelse olmaz.

kırıcı bir tavrına ve sağlam bir antidepresana bakar.

kolay gelinmiyor o eşiğe. yoruluyor insan. sonra biraz soluklanmak için oturuyor eşiğe. hoop. bir ses. eşiğe oturma diyor. oturulmazmış eşiğe. neden diyorum. öyle. oturulmaz. gerçi eşikler genelde beton olduğu için cırcır olma ihtimali de var. hani içinden sesler gelir. senden vazgeçemedim ya. içimde hep sesler var. cır cır cır ötüyor sesler içimde. gelde vazgeç.

eşik çıktı, tekerlekli sandalyedesin.

hayırlı olsun, s.çtınız efem.

standartlar, sıkıcı olunması ve toplum normlarının ciddiye alınması.
bunları gördüğüm an vazgeçerim.
çünkü canım vaktim değerli, mutsuzluğa kürek sallayamam.

ona olan inancını ve güvenini kaybettigin an..