breaking bad

kimyayı hiç bu açıdan izlememiştim.bilimle hem harikalar hem illetler yaratılabileceğini çok iyi gösteren bir diziydi.walter white aslında doğru yolu seçip dürüst bir şekilde gayet de zengin olabilirdi fakat bu yolu seçmesi de daha ilginç yapıyor diziyi.

güzel başlayan yavaş ilerleyen detaylı olarak konuların işlendiği üçüncü sezona kadar sıkan fakat final sezonunda bu düşünceniz için sizi pişman eden temel olarak kimyanın hayatımızda nerede kullanılacağını gösteren amerikan yapımı dizidir lisede en az bir kere hocam bu normal hayatımızda ne işe yarayacak dediyseniz izlemeniz tavsiye edilir.

dizideki her karakter özenle hazırlanmış, her biri farklı bir tat bırakıyor. bir sonraki bölümde ne olacağını kestiremiyorsunuz, klişelerden uzak, son yılların en mükemmel dizisi.

bizdeki suç&dram dizileri gibi absürt sahneleri olmayan, gayet doğal ve olabilecek hadiseleri içeren konusuyla beni benden almıştır. yani ben bu dizinin gerçekliğine bayıldım diyebilirim. yoksa bu tip dizi çok ama bunun gibi gerçekçi olanı yok.

gücün insanı nasıl değiştirdiğini çok güzel yansıtır. hayatın doğal akışını diziyle birlikte yaşarsınız. yeni diziler genelde kısa tutuluyor. hem kaliteli hem planlı uzun diziler sanırım azalıyor ya da ben bulamıyorum

ilk birkaç sezonu izlediğimde ''overrated bu dizi'' diye boş boş gezindim. ancak son saniyesine kadar izleyince anlıyorsun bu diziyi. hala atamıyorum aklımdan. hanks, walter, jessie, skyler... her karakteri ayrı ayrı sevdim. walter gördüğüm en zeki ve tehlikeli karakterlerden biri. better call saul'u ise yakında izleyeceğim.

ilk sezonlar yavaş ilerledi kabul, dizinin dinamiğinde ciddi sıkıntılar vardı bu da kabul ve başta izlerken bu durumdan ciddi şikayet ettim. ama simdi diziyi bastan sona pür dikkat izlemis biri olarak diyorum ki iyi ki tüm o detayları, walter basta olmak uzere tavırlarının ve cevresinin degisimini tum detaylarıyla gozlemleyebildik. itiraf edelim ki dizi hiçbir şeyi es gecmedi ve 2 yıllık hikayeyi bize mükemmel bir anlatım, olağanüstü görseller ve müziklerle sundu. oyunculuklar, kamera hareketleri, karakter gelişimi ve dahası... 10/10 bir dizi ne eksik ne fazla

sanırım diziyi bu kadar iyi kılan şey gerçekçiliği. yönetmen, kamera açıları ve karakterlerin giydiği kıyafetlerin rengine kadar her detayı düşünmüş. karakter gelişimi başarılı ve en önemlisi de gereksiz sahnelerin olmaması. bu dizinin normal olmadığını o düşen küvet sahnesinde(izleyen bilir) anlamıştım.

dünyanın en kararsız insanı olmama rağmen izlediğim tonlarca dizi yapımının içinde kolayca "en sevdiğim" diyebildiğim amerikan tv dizisidir. her bölümü ayrı güzel, her olayı ayrı çekicidir. tüm karakterler o kadar kaliteli yansıtılmıştır ki hepsi ayrı ayrı etkiler izleyiciyi. özellikle walter karakterinin yeri geldiğinde aptal saptal hareketler yapıp işi batırması detayı ve doğallığı müthüştür inandırıcı ve müthüş segsidir.

en öyle çok dizi, film ve oyun takip eden biri değilim. aksine böyle şeylerin biraz vakit kaybı olduğuna inanırım. şöyle ki bu dizi toplamda 62 bolum ve her biri 47 dakika çarp topla ne yapıyor toplamda kesintisiz 2 gün. yani insan ömründen 2 günün buna mi ayıracak. he sadece bu olsa dert degil de bunun gibi milyon tane dizi film oyun falan düşünün, 2 gün yapıyor.

neyse, ulan madem bitmiş bir dizi oturayım izleyeyim dedim. zira dizi izlerken beni en çok demoralize eden diğer bir şey de diziyi beklemek. benimde bitmiş diziler daha çok ilgimi çekmeye başladı.

en büyüleyici tarafı ise karakter gelişimidir. mr white in mrs white in pinkman in karakter gelişmeleri inanılmaz. hank in oyunculuğu harika. konu olarak çok sıradan, sıradan derken eminim amerikanın o yöresinde oturanlar için zaten günlük yasam standartları diyebiliriz ama işleniş sekli ve karakterler gerçekten süper.

walt’un akil oyunları, pinkman’in sürekli bitmek tükenmek bilmeyen manipülasyonları. skyler in dönüşümü falan bence izlemeye değer.

nedendir bilinmez bu diziyi izledikten sonra bu tatta bir muadil arayınca bir türlü bulamamak insanın seyir zevkini azaltıyor. bu tabi ki hiçbir diziden zevk almamak değil ama bu zevkte bulmak zor oluyor, her neyse.

(bkz: better call saul) goodman abimizin hikayesini (breaking bad öncesi) anlatıyor. o da epey hoş.

akciğer kanseri olan geçim sıkıntısı olan bir kimya öğretmeninin para kazanmak için meth işine girmesini anlatıyor. izlediğim en iyi dizi. acaba vince gilligan korkusuz korkak filmini izlese ne düşünür?

olay örgüsünün işlenebilmesi açısından ağır geçen özellikle ilk sezon ve belki kısmen ikinci sezonu da içine katarsak bu yüzden insanlar tarafından göz ardı edilerek yarım bırakılma gafletinde bulunulabilecek olan efsane dizi.

müthiş bir ciddiyet ve zevkle izlediğim dizi. görünümü aksiyon ve suç olsa da altta yatan konunun tabi ki insanın varoluşu ve arzuları olduğunu düşünüyorum. hepimiz artık biliyoruz ki walter white bu işi para ya da aile için yapmadı !!!

net balon dizi. güzel ama bu kadar övülecek neyi var arkadaş? ben ne izledim, izlerken aklım başka yerde miydi? bir aklım yok mu acaba?
acı çeke çeke izledim bazı bölümleri.
bi adam var para kazanmak için bir işe kalkışıyor işte. sonra engellerle karşılaşma metodu.
seviyorum ama abartı buluyorum.

4. ve 5. sezonları ders niteliğinde olan bir drama dizisi. oyunculuklara gelmiyorum bile rolünün hakkını vermeyen yok. izleyin ama bu dizide dramanın ön planda olduğunu bilerek izleyin. her bolümde aşırı aksiyon sahneleri falan beklemeyin

breaking bad'e balon diyen de gitsin akasya durağı falan izlesin ama!

beğenmeyen bazı insanlar gördüm de balon diyecek kadar özgüvenlisini ilk kez görüyorum.

karakterlerin dizi ilerledikçe kendini aştığı, senaryoda boşlukların neredeyse hiç olmadığı, yönetmenliğin muazzam olduğu, çoğu yan karakterinin birçok dizinin ana karakterinden daha iyi performans gösterdiği, mekanları ve atmosferi ile içine aldı mı bırakmayan harika dizi.

zevkler ve renkler tartışılmaz cümlesi her ne kadar kulağa hoş gelse de boş bir cümledir aslında. bu cümleyi her tartışmanın merkezine oturtmak makûl ve nesnel ölçütleri imkânsızlaştırma potansiyeline sahiptir. zirâ zevkler pekâlâ tartışılabilir ve bazı estetik ölçütler oluşturulabilir. nitekim tarih boyunca bu böyle olmuştur. kimse bugün bir bach ve ibrahim tatlıses kıyası yapmayacaktır. tabii ki bunları söylerken bu gibi aşırı örneklere yol açabilme potansiyelinden bahsediyorum. yoksa herkesin kendine göre bir estetik anlayışı, müzik ve dizi/film zevki ve genel olarak bireysel eğilimleri vardır. bunlar belirli sınırlar dâhilinde teveccüh ve saygıyı da herhalde hak ederler. ama bazen özellikle sosyal medyanın "dilsizlere dil olan" yapısı sonucunda acayip şeylerle karşılaşıyorum. doğrusu bu mecranın kendine göre bir dili de var ve ben genellikle bu dili anlayamıyorum. sözgelimi herhangi bir meseleden bahsederken kullanılan" şişirilmiş balon" ifadesi benim kulağımı tırmalıyor. örnekler çoğaltılabilir. bence dizi tarihinin en kaliteli yapımlarından biridir breaking bad. en iyi dizi nedir sorusuna nesnel ölçütler getirebilir miyiz emin değilim ama herhalde en iyilerinden biri demekte bir sakınca yok. her şeyden önce breaking bad trajikomik tecrübelerden tutun da dramaya kadar pek çok klasik unsuru barındırır. yakın bir tarihte öleceğini düşünen "örnek vatandaş" walter white zamanla bana kalırsa bir canavara dönüşmektedir. ve bu süreç müthiş işlenmiş yahu! öleceğini bilerek yaşayan tek varlık olarak insanın ölüm gerçeğiyle yüzleşmesini görüyoruz. ailesini düşünüyor mesela başlangıçta, kendisi öldükten sonra onların ne olacağını filan. ama bence bir süreden sonra insanın kötücül doğasını çok iyi gözlemleme şansımız oluyor. ki iyileşiyor aslında daha sonra, bir anda ölümün pençesinden sıyrılıyor. ama bu girdiği yoldan geri dönmesine sebebiyet vermiyor. belki de boğazına kadar kire battığı için geri dönüşü düşünemiyor. walter'ın müthiş zekâsı ve kibri de buna engel oluyor sanki. pinkman karakteri de müthiş işlenmiş. aaron zaten sesiyle ve oyunculuğuyla çok karizmatik bir adam. ilerleyen süreçte gustavo gibi baskın bir karakter ve mike gibi bence dizi tarihinin en sıradışı karakterlerinden birini görüyoruz. benim açımdan dizinin başka önemli bir tarafı ingilizce dinleme ve altyazı kullanma sürecimde önemli dizilerden biri olması. sebebini tam olarak bilmiyorum ama breaking bad bana çok anlaşılır bir ingilizce izlenimi vermişti. yani zorlanmadan takip edebiliyor ve anlıyordum genel olarak. dizide kullanılan muhteşem müzikler de etkileyici bence. hâlâ bazılarını dinlerim.

breaking bad; 5 sezon toplamda 62 bölümden oluşan argo,madde kullanımı,şiddet, cinsellik ve dram içeren 18 yaş üzeri bireyler için hazırlanmış amerikan yapımı bir dizidir.

filmin başrolünde bulunan aaron paul (jesse pinkman) hayatı boyunca oyunculuk dersi almamasına rağmen dizide göstermiş olduğu performansı sayesinde çok sayıda hayran kitlesi kazanmıştır.

(bkz: jesse pinkman)

filmin başrolünde bulunan bir diğer isim bryan cranston (walter white) dizinin son çekim gününde parmağına breaking bad dövmesi yapar

(bkz: walter white)

edit:dizide kullanılan mavi methin aslında mavi akide şekeri olduğunun da altını çizeyim.

bir ömür sessiz, sakin yaşayan ve kendine yapılan bir yığın haksızlığa ve hatta saygısızlıklara, görmezden gelinmesine bile asla ses çıkarmadan, sırf ailesinin huzuru için kendini silik bir karakter yapıp yaşamını sürdüren walter white’ın hikayesi.
başta mecburiyetlerle girdiği bir yolun içinde zamanla önce değerlerini, sonra ise tamamen kendini kaybeden bir adam ve yanında yeni yetme heyecanlı ve dengesiz öğrencisinin yaşadıkları.

walter başta karısı ve çocuğu ile olan yaşamında kendini kaybetti ve kenara çekilde. sonrasında kendi yaptığı ve adeta kralı olduğu işte kendini tekrar keşfetmişken ve tam da kendini bulmuş ve ne istediğini, yaşama nasıl tutunmak istediğini farketmişken, aç gözlülüğü ile yeniden ve daha derinden bir kayboluşun içine girer. demek ki kendini bulmak mesele değil hayatta! duracağın yeri ve yanına alacağın kişiyi bilmekte mesele.

bizi tüketen insanlardan ve güzel görünse dahi, tüketen işlerden zamanında uzaklaşmanın önemini anlatıyor aslında. zira zamanında uzaklaşmazsak, çıkması zor olan derinliklere batma ihtimali nüksediyor.

eleştireni çok olsa da, son iki sezonu “acaba bu bataklığın içinden çıkabilecek mi?” diyerek, adeta sır kapısı izliyormuşcasına bitirdim. * ne boş, ne de overrated bir dizidir. hayatın içinde iyi niyetle çıkılan yollarda, insanın kendini nasıl kaybedebildiğini anlatan ve ciddi dersler veren bir dizidir.