çağrı merkezinde çalışmak

pandemide bir ara can sıkıntısına deneyimlediğim, allah bir daha yaşatmasın dediğim ve geçmişte kalan kötü anılarımdan yalnızca biri.
ama bana tek getirisi beni arayanlara karşı aşırı empati gücü oluşturdu sinirlenmeden telefonu kapatabiliyorum.

hatırı sayılır bir süre çalışma fırsatı bulduğum iş alanı. öncelikle yaptığı işi sevenler ve sevmeyenler diye ikiye ayırmak lazım bu çalışanları. sevmeyenler ile konuştuğunuzda zaten sizi çığırınızdan çıkaracak, hizmet vermeyecek, amaan bir an önce kapatsında diyen tipler. bu kişilirde bir hayli fazla maalesef. bunlardan birisine denk geldiyseniz eyvah! sabırlar diliyorum sizlere. birde işini sevenler var bizim gibi. alaylı yetişen nesilin bir temsilcisi olarak ustamın bana "oğlum ne iş yaparsan severek yap" öğüdüyle aldığım onbinlerce çağrıdan sadece iki tanesinde tartışmış bulundum. birincisi "ben milletvekili karısıyım işinden ederim seni ne diyorsun lan sen" diyen bir hanımefendiyle ki daha sonra özür dilemek zorunda kalmıştı. diğeri isi adı sanı bilinen bir firma yetkilsinin bilgi alıp maalesef ki ikinci aramasında yine bu kardeşinize çağrısı düşmesi ve "az önce ......(hakaretler var bu noktalarda) birisiyle konuştum bana şöyle dedi işimi halledin" tehditler ve öyle bir şey söylememiş olduğumu ve biraz önce yine benimle görüştüğünü belirttiğim beyefendi. kendisi benimle çözememişti bir üst yetkili ile görüşüp söylediklerimin aynısını bir başkasından duyarak tatmin olup kapatmıştı. anneme küfrederek açtığım bir okadar çağrıda "annemin sizin bu işinizle nasıl bir bağı olabilir merak ediyorum?" sorusunu cevaplayamayarak kusura bakmayın bizde paramızla rezil oluyoruz diyen çağrılarım da çoktur geneli teşekkür ederek kapatmıştır.

çağrı merkezinin basma kalıp kuralları vardır. bu kurallara uymazsanız maaşınızdan keserler dinleyenler. ben hiçbirisine uymazdım. maaşımdan keserlerdi ama ben verdiğim hizmetten ödün vermezdim. zaten müşteri bilgileri ses tonundan kişiyi zamanla tanır hale geliyorsunuz. 70 yaşındaki bir beyfendiye amcacığım dedim diye kızmışlardı. ben amcacığım diyorum müşteri şikayet etti mi? hayır. peki menuniyetsizlik var mı? yok o sebepten bana yukardakilerde artık pek karışmazlardı.

çağrı merkezinde çalışacak arkadaşlar öncelikle şunu anlamalılar. sizi arayan keyfe keder sizi aramıyor. sesinizi duymaya da çok hevesli değiller. o insanlar yaşadıkları bir sorun ve öğrenmek istedikleri bir bilgiyi sizin aracılığınızla gerçekleştiriyorlar. tabi biz millet olarak eğitim var üffff modunda olduğumuzdan genel eğitimlerde birşey öğrenmez geçiştiririveririz. ne kadar donanımlı olursanız hizmet vermeniz o kadar kaliteli olur. her insanl kavga edebilirsiniz. siz kavga etmek istemiyorsanız sizle kimse de kavga da edemez. lütfen bu işi yapacaksanız yapacağınız işe hakim olun sonrası çok kolay. mesela ben aldığım her çağrının istatistiğini tutar kayıtlarını bir ajandaya not ederdim gün içerisinde sorunları çözülmüş mü? diye. diğer birimleri de arayıp yaptığım görüşme sonrası yaşanan sorunu sözlü tekrar iafede ederk çözüme ulaştığım ve uyardığım olmuştur.

kısacası çok zevkli ve güzel bir meslektir. ayrıca işsizlerin değil bilakis bir iş bulamayıp bu işi severek yapan çok tanıdığım var. bu işte yıpratıcı olan sizin üzerinizde bulunan ve geçmişi de sizin gibi çağrı merkezi temsilcisi olan takım liderlerinin egosundan başka birşey değil.
"iyi günler ben saati yok eremi yok nasıl yardımcı olabilirim?"