cin

olmadığı halde bu kadar filmi olan kavram. tanım için detay verelim. arapça cnn kökünden gelen kelime. gizli olan/görünmeyen demek. cinnet, cennet, cenin bu kökten türer. hatta araplar arkasında olunup saklanıldığı için kalkana mecnan derler. kuranda zariyat 56 da 'ben insanları ve cinleri bana kulluk etsinler diye yarattım' geçer fakat bu meal yanlıştır. orada geçen cinni kelimesi görünmeyen manasındadır. aslında ayet her şey demekten kinayedir. görünen görünmeyen her şey manasında. ins, ünsiyet kurabildiklerimiz. cin ise kuramadıklarımız. kuranda kahtani araplar için cinni ifadesi kullanılır. babil kültüründen etkilendikleri için. süleymanın cinlerinden bahseder ki bunlar da işlerine mahir olan bir halkın ifadesidir. cin suresi vardır ki bu sure asla görünmeyen, insanları çarpan, sahiplenen varlıklardan bahsetmez. burada bahsi geçen cinler, öldürülme korkusu ile peygamberle gizlice konuşmak isteyen hristiyanlardır. kısacası, öyle korkulacak bir varlık yoktur. evet görünmeyen şeyler vardır. biz bunların mahiyetini bilemeyiz. ama şamanizm etkisi ile islama sokulan bu korkunç hikayelere konu olan bir cin yoktur. bunlar bir çok kültürde var olan inanışlardır. kötü ruhlar vs.

bu aralar sözlük yazarlarının taktığı konu.

herkesin korktuğu ama çaktırmamaya çalıştığı varlık. (bkz: üç harfli)

bir de sabahları cinli korku hikayesi dinleyip, akşam uyuyamayıp da, cinlerin gitmesi için ezan'ı bekleyerek ağlayan sayko tipler var. (bkz: ben)

(bkz: eti cin)

genelde geceleri yüksek sesle müzik dinlerken, ıslık çalarken ya da evde tek başınıza kalınca gelir. gündüz pek ortalıkta gözükmez. mesela gece bir mezarın yanından geçin orada hemen içinize çok fena korku girecektir.

tonik ile iyidir.

boş adamdır.

üç harfli dendiğinde kendilerinden bahsedildiğini anlamayacak kadar zekasızlarsa korkmanıza gerek olmayan şey.

off onlarla ilgili espri yapmak en sevdiğim şeylerden biri. umarım bana kızmıyorlardır.

incir ağacının altına çöreklenip rakı masası kuran mahlukata verilen isim. arada cin içerler iğrenç espri olsun diye!

hala bile içimi ürperten şey.

köye gittiğimde bir keresinde gecenin bir saati dedemle camiden dönerken dedem bana “ cinler ağaçlardan ve mezarlıklardan bizi izliyorlar demişti” ( ulan köyde edilecek laf mı adama dede). yemin ederim her gece altıma yapa yapa 50 tane dua okuyarak uyuyordum. ( odamın penceresinden içer ağaç gölgesi giriyordu) sonra din ile bağlarım zayıfladıktan sonra “cinler” ile ilgili korkularım da ilginç bir şekilde anında yok oldu. gecenin bir saati çıkıp gitmelerim, ormanda tek başıma kaybolmalarım başladı. mezarlığa giderdim, dağa falan çıkardım tek başıma. inanır mısınız tık demezdi yüreğim. o zamandan sonra da dedem benden korkmaya başlamıştı bu çocuğa cin musallat oldu diye*

korkumdan üç harfli diye bahsetmem kimi arkadaşlarıma saçma gelse de, sonuç olarak kor-ku-yo-rum ayet-el kürsi, felak ve nası ezberletmiştir bana işte o korku. sayesinde manevi olarak rahatlar, sevabımı da kazanırım.

varlığı kanıtlı tek cin eti cin.

ilk ve son intiharımda kullandığım alkol çeşidi. ölemedim lan, bir kamyon hapı, tek dikişte bu meretle birlikte içtim, 72 saat uyumuşum, uğruna intihar ettiğim hatun, kapıyı bir kaç kez tekmelemiş, açılmayınca silktirip gitmiş. neyse ki ölmedim.

parapsikolojik olan versiyonu umrumda değil ama alkol olanını tercih edicekseniz hendick's denemenizi tavsiye ederim, dilim havuç ve salatalık ile iyidir.
bombay ile sakın kıyaslamayın.

eti nin en sevdiğim bisküvisi. tabi sultani den sonra.

yallah cinler yallah kışkış cinler kışkış

arapların islam öncesi kültürlerinde varlığına inandıkları kötü ruhsal varlıklar.

sonra sen al museviliğin kötü meleklerini, hepsine cin de.

orta doğulunun korku filmi malzemesidir efenim. nasıl ki bir amarıgalının zombisi, cadısı, hortlağı varsa, bizim de boru gibi cinimiz vardır ve kesinlikle daha korkunçludur.

şimdi tüm bunları kıyaslayacağım çünkü canım sıkılıyor, idare edin.

zombi dediğiniz nedir? yavaş yürüyen ve beyin yiyen yırtık pırtık pejmürde yaratıklar. bi de hıı diye sesler çıkarıyorlar, zerrin özer gülüşüne benziyor:

bence benziyor.

neyse işte, bu kadar yavaş, iki bacağınız da kırık değilse sizi yakalaması mümkünsüz olan bu hantal yaratıklardan korkulur mu efenim? ya bunlardan üçünü beşini resident evil'da zincire vurup laboratuvar ortamında evcil köpek gibi beslediklerini gördüm ben. yani arka bahçenize bir kulübe yaptırıp oraya zincirleseniz bu yaratığı, arada kasaptan aldığınız dana kemiği, koç yumurtasıyla filan besleseniz, bi zararı olmaz.

cadılar ise biraz sıkıntılı ama dediklerine göre bunların içinde iyi olanları da varmış. iyi cadılar, kötü cadılar... neydi o filmin adı? işte ak cadılar varmış da bunlar kara kötü cadıların kötülüklerini engellemeye çalışıyorlarmış. ya gidip birinin süpürgesini kırmadıktan, tavuğuna hoşt, kedisine bist demedikten sonra napacaklar ki bunlar size? hem hansel ile gretel düşünsün yani bunlar çocuk yiyorlar en fazla, seni beni kart bulur yemezler, tenezzül bile etmezler.

hortlak hayalet derseniz hiç uzun uzun yazmayacağım, bunun sevimlisi var ya, casper var. sonra hayalet avcılarında da imajları bitti gitti, hayaletten korkan mı kaldı allaseniz?

hah gelelim cine...
off... ya gelmiş geçmiş en iyi korku nesnesi değil mi ya ha?

bunların öyle hikayeleri anlatılırdı ki, işte falanca köydeki bir kıza musallat olmuşlar da kaçırmışlar da kız delirmiş filan. sonra yanlış bir yere basarsan, mesela bi küle filan çarpıyorlar böyle sağ bacağın sırtından filan çıkıyor... süper özellikler değil mi? çok hızlılar, görünmezler, kılık değiştirip seni kandırabiliyorlar, çarpabiliyorlar hı?

biraz saygı duyun valla o zombilerden vampirlerden nesi eksik? çok daha iyi bile.
bir alacakaranlık serisi gibi işlenip edward gibi başrole bir cinni karakter koyuldu da biz mi izlemedik? ne vardı mesela bi bella'ya cinni bir edward musallat olsa aşık olsa da onların romantik hikayelerini izlesek?

kıymeti hiç bilinmiyor efenim ecünnülerin, gelmiş geçmiş en iyi korku ögesi olup da bu kadar geri planda kalan daha başka bir yaratık yoktur herhalde. hele kemal sunal filminde o davullu sahnede kendilerini yallah kış kış diye kovan o beyi de teessüf ile kınıyorum, unutmadım.

ula hande yener bunu bi de yaz şarkısı yapmasın mı efenim:


ya inanın kahrımdan ağladım. ne hallere geldi koskoca ecünnüler alemi. gelip topumuzu çarpsalar haklılar valla.