çocukken okunmuş unutulmaz kitaplar

gulliver'in gezileri

hemen hicbirini unutmadim cocukken bikac yuz kitap okumusumdur, bazilari gercekten yarak kurek olmasina ragmen hepsini kabul ediyorum

kotusuyle iyisiyle beni ben yaptilar

ikinci sınıftım kibritçi kızı okurken... çok etkilenmistim. yaşım bir tık daha ilerleyince
şeker portakalı, toprak ana ve şeker portakalı da pes peşe gelecek kitaplar arasında

çocukluğumun ilk kitabı bir okuma yarışmasında kazandığım charles dickens’in oliver twist kitabıydı, ortaokulda bir dönem (bkz: yibo) yatılı bölge okullarında okumuştum. okulda bir yarışma yapmışlardı orda kazanmışım. ne zaman kitapçılarda görsem, denk gelsem tekrar böyle acar içinde sevdiğim bir bölüm var onu okurum.

ölü ozanlar derneği

vaktiyle bir köyde bir terzi yaşardı cümlesiyle başlayan ve kahvaltı yaptığı sırada başına üşüşen sineklerden kurtulmanın bir yolunu bulmasıyla kendini güçlü bir kahramanmış gibi gören küçük terzinin maceralarını anlatan çocuk kitabıydı.

sınıfta okumayı ilk ben öğrenmiştim ve güzel okuduğumdan, öğretmen üst sınıflardan birine götürüp bana kitap okutmuştu.
ayaktaydım, heyecanlıydım ve utanmıştım.
daha sonra aynı öğretmen yine aynı sebepten, öğle arasında kuru fasulye ve pilav ısmarladı bana.
peki sevgili babaannem durur mu?
bana bu kitabı almıştı: kahraman küçük terzi

kurnazlığı sayesinde krallığın yarısına sahip olan kahraman küçük terziyi okumak güzeldi o zaman. tekrar tekrar okurdum. şimdi yine okudum bu vesileyle.

baskervillerin kopegi

çok var ama birisi feci halde ağır basıyor, harry potter serisi.

hala kitaplığımda duruyor. güzel saklamışım ama umarım ileride çocuğum okumaz. ben ilkokul 4.sınıfta okumuştum sanırım, ciğerim parçalanmıştı.

ilkokul 1 idim.
annemin bana hediye ettigi ilk kitap fasulye agacı idi.
fasulye agacıyla gokte sihirli bir yere cıkıyor kahraman. altın yumurtalayan tavuklar filan var. ihih.

sol ayağım. müthiş bir kitaptı. filmini de izledim

jules verne kitapları. yatağın içinde döne döne okurdum. annem zorla yemeğe götürürdü.

ökkeş serisi.

ökkeş piknikte
ökkeş lunaparkta
ökkeş benzinci
ökkeş badanacı
ökkeş koşuyor (@₺#^₺&₺) *

ökkeşin vasitasiyla hayata erken atilmistik..

bir genç kızın gizli defteri.

pal sokağı çocukları

küçükken okuduğum tüm kitapların sonunda hep iyiler kazanır, kötüler kaybeder, sonsuza dek mutlu olurlar vs anlatılırdı. hayatımda ilk defa bir kitabın sonunun kötü bitebileceğini bu kitaptan öğrendim. yalnızca nemeçsek'in ölmesi değildi tek sorun, uğruna nemeçsek'in öldüğü arazinin çocuklara kapatılıp inşaata açılmasıydı da. ah zavallı nemeçsek.

dünyanın merkezine seyahat. zaten canlı bir hayal dünyam vardı. o kitaptan sonra sürekli rüyalarımda dünyanın merkezine gidiyordum. kitabı yüz farklı şekilde rüyalarımda tekrar yazmışımdır.

(bkz: şapatullala)