çocukların büyüdükçe babaya benzemesi

1 gercek. karakter olarak ayni babam gibiyim, tipim de benziyor sayilir. tek fark babam 182 130 kilo adam. ben 87 kiloymusum. daha ona ulasmama 40 kilo var herhalde oyle 1 sey.

benim ki daha yeni doğdu ama babasının kopyası. siniri, açlığı, inadı, kaşı, gözü.. hee böyle olması için ben çok dua ettim o ayrı. hiç pişman da değilim.

ay yok almayayım ben.
ama genetik olarak ya da çevre olarak benzeme ihtimali çok yüksek

çocuklarında olumsuz gördükleri özellikler konusundaki, kimi anne kadınların dile getirdiği bir savdır.. ( muhtemelen duymayanımız da yoktur. ama başarılı ve olumlu durumlarda da, sizi gösterip, etrafa gururla "tabi ama kimin çocuğu.." demeleri, olayı eğlenceli hale getirir.)

benimkinin boyu posu bana, tipi anası tarafına çekti.