çok paranız olsa ne yapardınız sorunsalı

ınsan gibi yaşayacağım bir ülke seçip ailemi de alıp hemen ülkeden giderdim.

ülkeden giderdim ve kendime yeni bir hayat kurardım.

dünyayı içindeki her şeyle birlikte satın alırdım.

büyücek bir karavan alıcam, var bu planlarım arasında, brötanya' da yerler var, oraya çekicem, kimsenin pek gezmediği meşhur atlantik falezlerinde okyanusa karşı oturup güneşin batışını izliycem ve soğuk biramı içicem...bunu karavansız zaten yaptım, karavan olursa gidip iki ay kalıcam orda, anasını satiim...

daha fazla para kazanırdım.

kaygı yaşardım nasıl çoğaltabilirim diye. o yüzden gerek yok. şükür halime.

çok yaşamazdım herhalde.

şu aralar sağlıklı geçen her vaktim param olmadığından. batın ağrılarım geçti, cildim düzeldi, 7 kilo verdim, çoğunlukla suyla besleniyorum ve durup dururken vejetaryen oldum.

reis biraz daha böyle devam ettirirse vegan olup çıkıcam.

dur be ağlatmayın beni, öyle canım sıkkın ki, ağlayacak yerim yok. canım sıkkın olmayınca çok rahat ağlarım.
benim hiç böyle kendime arabalar alayım, pahalı şeyler, öyle hayallerim olmadı hiç.

çok paranın karşılığı, bendeki karşılığı, ona buna el uzatarak bitmeyecek para demek. allah bana çok parayı, iyilik yapa yapa bu kadar günahla üst mertebe sevaplı işler yapmayayım, ortalık karışır düzen bozulur diye vermiyor bence.

olmayacak şeye amin demeyeyim, içimde kalsın.
ben, rahmetli hacı özcan amcamın yeğeniyim, cebindeki gülünç parayı bölüşen adamın. paraya değer vermeyip, paranın bölüşmek gereken bir şey olduğunu düşündüğüm için şu an parasızım.

en güzeli de ne biliyor musunuz? cebinizde 1000 lira varsa, bunu lazım olana, lazım olan olaya, kişilere kullanıyorsunuz. yarına allah kerim yav. parasız olsak ne çıkar. bir de ertesi günü var bu işin. belki ertesi gün paramız olur. misliyle gelir. kim bilir.

%80 dağıtılmış olurdu. romantik bir söylem değil, hep yaptığım eylem.

iş kurardım. gider bir farklı konsept dükkan açardım, denenmemişi denerdim.

valla ben once yanıma bazen annemi, bazen annanemi dedemi, bazen kankalarımı, bazen sevgilimi alır dunyayı gezerdim. gitmek istedigim bi dolu yerim var hala. keza turkiye de de gitmek istedigim bi dolu yer var.

bi dolu kalabalık sofralar kurdurur, hesabı hep ben oderdim es dostla.

es dosta durmadan hediyeler alır, suprizler yapardım.

birkac kız cocugunu okuturdum ilkokuldan alıp universiteye kadar.

bir cocuk evlat edinirdim kimsesizler yurdundan. onu cicek gibi buyuturdum.

arada sırada ihtiyac sahibi oldugu duyumu aldıgım ailelere yardımda bulunurdum.

çok param olduğu zamanki ruh halime bağlı.

köye ev yaptırırım hatta köye iki katlı ev yaptırırım

cok harcardim. evet.

dişlerimi yaptırırdım. sonra da amerika'ya giderdim. oradakiler, "sağlık işlerinizi türkiye'deyken halledin, burada çok pahalı" diyorlar.