dertleşmek istenen roman karakteri

jack london'un yazdığı martin eden

gemiden kendini sulara bırakmadan önce; karşılıklı bir çay içmek; onu ölüme götüren süreci onun sesi ile dinlemek isterdim.

levin. anna karenina.

yusuf atılgan'ın aylak adamı yani c.
hem onun kafasındakileri dinlemek hem de kendi kafamdakileri acaba beni anlayacak mı tedirginliği yaşamadan dökmek güzel olurdu.

pek tabi ki hank chinaski. oturur sabahlara kadar içer bağırır çağırır arada bardaki sarhoşlara gider yapıp kavga edip dayak yer sonra devam ederdik.

(bkz: marla singer)(bkz: fight club)(bkz: chuck palahniuk)
dertleşmeye gerek yok. o sigara içsin. ben izleyeyim. dert tasa bitsin.

şekerportakalı zeze

metro 20xx romanlarında ki artyom ile dertleşmek isterdim. insanlığın en büyük günahı olan atom bombaları yüzünden metroda yaşamak, mutasyona uğramış canlılar ve dahası, içinde bulunduğumuz dünyanın da oraya doğru gittiğini. nasıl önleriz, şayet önleyebilecek bir durumum yoksa nasıl yaşabilirim bunu sorar ve dertleşirdim.

kuyucaklı yusuf romanındaki kimsesiz yusufla konuşmak isterdim. o metaneti o sabri o gücü anlamak için.

raskolnikov demeyin onun derdi kendine yeter.

tam üstüne geldi. gregor samsa. abi dur ben seni bir düzelteyim önce ki böyle ters ters durulmaz, sonra sana anlatacaklarım var. sigaran var mı?

kayra.
(bkz: kinyas ve kayra)

martin eden
feride (bkz: çalıkuşu)

(bkz: ciguli)

miss marple. her zaman esas sorunun ne olduğunu şıp diye anlardı. st mary köyündeki evinin bahçesinde bir beş çayında karşılıklı otursam ve dertlerimi anlatsam ne güzel olurdu. sütlü earl grey çay, viktorya keki, salatalıklı sandviç eşliğinde onun nasihatlarını dinlemek isterdim. çünkü eminim agatha christie’nin pek çok özelliğini taşıyor.

mürşit ve madenci.

pencere'den'in ayhan'ı... sahi ayhan neden girdin o yola? baban seni anlamıyor diye mi, annen suskun diye mi, başka bir dünya vardır diye mi? neden ayhan?

evgenia.. mumkunse tatavla'da..

kadin dayanismasi yapmak nevzat'la arasini bozmak istiyorum. 's*ktiret evgenia, hayatinin kenarinda kalma, onun dinlentisi olma, merkezde yoksan hic olma' demek istiyorum. 'kimsenin yarasina merhem olma, kimseyi dinlendirme, bunun kiymeti yok' demek istiyorum.

agzimdan cikani kulağım duysun istiyorum..

gogol’un hatıra defteri yazan delisidir.

beynin kafada bulunmadığını, rüzgarla hazar denizi taraflarından geldiğini iddia eden bu muhteşem bakış açısının bana değişik ufuklar açacağına çok eminim. tüm sorunlarımın bu kişi ile konuşarak düzeleceğine yürekten inanıyorum. bul beni sevgili deli.

gregor samsa. bildiğiniz gibi bir sabah huzursuz düşlerinden uyandığında kendini yatağında kocaman bir böceğe dönüşmüş buluyor ve kimse de sormuyor "ne derdin var? neden böceğe dönüştün?" diye. hep bir yadırgama, hor görme, hep bir korku, hatta öfke gösteriliyor kendisine. ben odasına girip altına saklandığı koltuğun karşısına oturarak kendisiyle iletişim kurmak için bazı yollar arar, bulur ve kendisiyle dertleşirdim. belki de bir sabah uyandığında kendini yeniden insana dönüşmüş olarak bulabilirdi.

bella swan. lisede kitapları okuduğumda ben de bu safım gibi team edward'tım. ama filmleri izledikçe edward'ın mıy mıy halleri yüzünden ehh gelmeye başlamıştı. en son şu 3 günlük 29 ekim tatilinde seriyi baştan izledim. abi team jacob. 100% yani.

bu kızıma da şey demek isterdim, tamam böyle gizemli takılmalar, bad boy tripleri, "sevme beni kızım ben iyi değilim" halleri sana bi haltmış gibi düşündürtüyor ama o içindeki "ben bu pincoyu adam ederim" diyen anaya söyle toksik masküliniteyle başa çıkılmaz.

herifçioğlu yüzünden kendine ölümlerden ölüm beğenir hale geldin, senin bunlara ihtiyacın mı var ya. bi kere zaten kapkara bulutların esiri forks şehrine bir yıldız gibi doğan, esmer kavruk tenine kurban olunası, alfaoğlu alfa jacob köpeğin olmuş, ağzının içine bakıyor. sen kiyafetsiz edward gitti diye az daha kendini çapulcu motorculara yem ediyodun.

vay efendim neymiş edward güneşe çıkınca parlıyomuş. yok artık lebronjeym.