en aşık hissettiğiniz an

ilk kez -hoşlandığım biriyle- bir şeyler yaşarken. bu o kadar muhteşemdi ki, ondan önceki herkesle yaşadığım şeyleri unutmak, ondan başkasını hiç tatmamış olmak isterdim. birine layık olmak istediğinizde çünkü onun kusursuz olduğunuzu düşündüğünüzde, aşıksınızdır

onu yolcu ettikten sonra bütün gün gülümsediğimi fark etmiştim. ona sâhiden âşığım. yine.

durakta bekliyordum ve otobüs geç geliyordu evi durağın hemen yanında olmasına rağmen gitmemiş ve beni bekliyordu hava da buz gibiydi o gün yanakları pesmembe olmuştu git evine dedim zorladım kızdım en sonunda ikna ettim sonra bir baktım apartmanın orda duvarın arkasında dikilmiş bana bakıyor yanına gittim konuştum yüzümü avuclarinin arasına alıp gülümsedi bana... işte ben o gün kendimi bu çocuğa çok aşık hissettim

tam da şuan.

o anda karşımda gördüğüm kadın evli şu an (:

şıpsevdi olmam benim suçum değil.

ben ne zaman çok çok güzel tonlu bir ses duysam aşık olurum ama sesine yani. bir de üstüne uzun boylu, yağız bir delikanlı görünce hay maşallah diyorum ve aşık oluyorum.

tam olarak şu an o zamanlardan birindeyim. duy beni, görüşelim.*

aşık olunan kişinin gözlerine uzun uzun baktığınız andır.

vıcık vıcık yine üff.

çay içiyordum bir sabah. ilginç ama güneş var. sokak kedileri zıp zıp. tam o an falan. bi baktım işteyim. neler oldu öyle ya.

(bkz: secde)

yıllar oldu yav, hatırlamıyorum. hatırlamadığıma göre o kadar da aşk değilmiş demek.

dağa taşa, doğan güneşe, uçan kuşa, sokaktaki kediye bakıp sırıtınca olabilir. güldürüyor öyleyse varım gibisinden.

mesela ortamda bir espiri yaparsınız herkes güldükten sonra kafasını başka yerlere çevirir ama o 2 saniye boyunca daha size bakıp gülmeye devam eder...

geçen ay, dün ve onunla geçirdiğim her gün...

aslında hepsinin ortak bir noktası var. o bir şeye dikkat kesilmiş, kaşlarını hafifçe çatmış, beynindeki nöronlar arasındaki iletişim tokyo metro ağını geçmişken, ben yalnız onu izliyor oluyorum. o dağ gibi adamın yanaklarını sıkıştırma, elini tutma, saçlarıyla oynama, durduk yere sarılma ve öpme hakkı yalnızca bana ait. istersem yolun ortasında "ben onu çok seviyorum" diye bağırabilirim, kimse "kim bu deli" demez. deseler de bir önemi olmaz.

hayatta kaç kişi için böyle bir özgürlüğümüz var?