erkek olmanın zorlukları

hamile kalamıyorsun.

erkekler çok daha kolay yalnızlaşabiliyor.

yoktur bence. genişlik sizde.

sabahtan akşama kadar dırdır çekmeleri.
evde hanımdan, işte kadın personelden, sözlükte kadın yazarlardan.
herhalde sabrın ödülünü ahirette alacağız.

akışta görünce bi bakayım dediğim ama içinde pek elle tutulur bi zorluk göremediğim başlık. meğer siz ne ponçikmişsiniz ya hu, yazık size bu kadar çok(!) zorluk çekmeseniz keşke..*

bayanlara araba kullanmayı öğretmek. fren yerine gaza basıyor araba denize uçuyor sonra.

alafranga(oturaklı) tuvaleti her zaman rahat kullanamıyoruz.

gece tam yatağa girersin, çişin gelir. çok acı be.

sorma..

çalışma yükümlülüğü, güçlü olma zorunluluğu, tekifi senin etmen şartı, duygularını açık yaşayamama sıkıntısı.

erkek olmakta sorun yok, bakın etrafınıza herkes erkek ama adam olmak dersen o iş bir ağır mevzu.

ampul değiştirmek bir de perde takmak.

annem diyor ki gel seni boşuna mı büyüttüm bu kadar boyum yetmiyor gel tak şunu.

güçsüzlüğün size yakıştırılmaması ,ağlamanın garip ve yadırganarak karşılanması, kibarlığınızın zayıflık olarak görülmesi vb.

kadinlarinkinin yaninda pek bir zorlugu yoktur erkek olmanin acikcasi.

yaptığın her iş sonsuza dek üzerine kaldığı için bilmezden gelmek, beceremez görünmek, yapman gerekecek sorun doğmadan öngörerek ortadan kaybolmaya çalışmak...
zor velhasıl.
nasıl bir gerginlik, mental adrenalin, sürekli alert duruş.

boynumda düzleşme, kolumda sinir sıkışması olmasına rağmen perdeleri hep ben asarım.
ampulleri ben değiştiriyorum, evdeki ufak tefek tamir işlerini ben yapıyorum.
yani bu zorluksa yalnız erkeğe değil hepimize zorluk.
ha zorluk mu? bence zorluk değil sorumluluk...
ortak yaşam alanlarında herkes üstüne düşeni yapmalı, özelikle ev işleri kadının tekelinde değil.
ayda yılda bir perde asıyorsunuz, onun da ömür billah lafını yapıyorsunuz.
ben sizi hiç anlamış değilim.

erkek olmak.

erkeksin abi. baska zorluga gerek var mi.

hani busun sen (ben de taktim bu adama):

zaptedemiyoruz küçük enişteyi.

bunu bilemem çünkü erkek değilim. bu başlığa niye girdim bilmiyorum ama eminim erkek olmanın zorlukları vahahahaha.

bir erkek olarak tipik bir erkek olmadığım için üzerine biraz konuşmak istedim.

tipik bir erkek olmamaktan kastım aslında normal bir insan olmaya çalışarak toplumun erkeklere koymuş olduğu kalıpların dışında yaşamayı kastediyorum. örnek vermek gerekirse; ütü yapmayı seviyorum, evin temiz olması mutlu ediyor beni, güzel yemek yapıp sevdiklerimle yemekten keyif alıyorum, futbol maçlarını takip etmiyorum, bir şeyin fanatiği olmayı anlamıyorum, kendi hemcinslerimin en azından çoğunun yaptığı sohbetten sıkılıyorum (burada kastım erkek sohbeti değil, yani nasıl desem sürekli her konuda uzmanmışız gibi siyaset, ahlak ve futbol üzerine konuşmak çok sıkıcı geliyor, etkimizin olmadığı şeyler üzerine konuşmak artık bunaltıyor.), el şakalarına aşırı küfürlü konuşmalara artık katlanamıyorum vb...

benim gibi düşünen bir sürü erkek olduğunu da düşünüyorum ve çoğunun arkadaşlık ilişkilerinde ortamı bozmamak adına rol yaptığını da biliyorum.

özet geç derseniz eğer, erkek olarak toplumun geneline göre yaşamak zor değil, ama standart bir erkek olmayınca diğer erkekler arasında sıkılmadan yaşamanız biraz zor.