eski sevgili ile karşılaşılan en ilginç yer

metro istasyonu

fakülte turnikeleri

amfi.

halbuki kurala da uyup fakülteden yapmamıştım ama kader işte. kopya da vermez bu şimdi fjfkgk. nankör.

karşılaşmak değil de, beraber gittiğimiz bir tiyatronun tanıtım videosunda görmüştüm.
izleyicilerin arasındaydı. salona doğru yürüyordu.

(bkz: glory hole)

(bkz: rüya)

rüyada karşılaşma işi çok sıkıntı. bir uyanıyorsun rüyaymış. karşılaşmadık oh diyorsun aslında karşılaşıyorsun. ne kötü. aman aman.

bir markanın etkinliğinde karşılaşmıştım, yanımda da şimdi ex olmuş olsa da o zaman birlikte olduğum kişi vardı. ben ise eski sevgilime selam vermek amaçlı sarılıp birlikte olduğum kişiye "...'da eski erkek arkadaşım ahahah ne kadar zaman oldu ya görüşmeyeli bilemezsin" dedim. bunun üstüne yine bir süre ilişkimiz devam etmişti.

otogar. birbirimize bakarak sigara içtik.sonra yan taraftaki otobüse bindi.

kadiköy anadolu lisesi kapısı..

yaklaşık 17 yıl sonra teknosa da karşılaşmıştık. çok seviyorduk birbirimizi lise yıllarımızdı ve biz orta okulda tanışmıştık. her neyse ailevi sebeplerden ayrılmak zorunda kaldık.
reyonlardan birinde bakınıyordu. gördüğümde kalbim duracak sandım. şok oldum sözlük. ne yapacağımı bilemedim. görünsem mi yoksa kaybolsam mı diye düşünürken ona doğru hareket ederken buldum kendimi. merhaba diyecektim sadece.
2. adımımı attım 2 tane çocuk annnnneeeeee diye ortalığı yıkarak geldi sarıldılar mehtap'ın bacağına.
kendimi hemen reyonun arasına atacaktım ki beni gördü donduk kaldık. gözlerim doldu, gülümsedim bakakaldık öyle onunda gözleri dolarken.
çocuklarını izledim biraz, kendi gibi çok güzel iki kız çocuğu annesi olmuştu. sonra gözlerine baktım başımla selam verdim ve çıktım oradan. gittim bir parka bağıra bağıra ağladım.
bu olayda yaklaşık 7 yıl önce oldu. bir daha da görmedim onu.
niye bu kadar detaylı anlattım onu da bilmiyorum. *

oy pusulası.

tatil köyü.
her an bir yerden çıkabilirdi yani küçücük tatil köyü.

son singapur vapuru'nun eski sevgilisi ile karşılaştığı olası yerler;
mezarlık
satır başı
yaz kuran kursu
hamam
bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesi
500t

bir ramazan günü iftar vakti arkadaşla dolaşıyoruz sokaklarda ikimizde de oruç yok. havadan sudan konuşurken kadının biri durdurup "evladım şu binada oğlum var bi sesleniversenize ben merdiven çıkamıyorum" dedi. gösterdiği bina 3 katlı ve her bir katında ayrı bi cafe var üst katta da pub tarzı bi mekan. yaşım o zamanlar 18-19 falan. tamam dedim teyze bekle sen ben bi bakayım. çıktım en üst kata içeride kimse yok. bir iki selam verdim yüksek sesle sonra arkalardan biri çıktı geldi. sordum var mı böyle biri burada yok, çalışanınız mı yok, mekan zaten ramazan diye bomboş bi alt kata gittim. orada da sadece çalışanlar var ve iftar yapıyorlar. dediler ki bir de alt kata bak gençler genelde oraya takılıyor.

indim alt kata bir kızla eleman yiyişiyorlar. beni görünce bi toparlandılar ve kız utanarak yüzünü çevirdi. ben de daha fazla utandırmamak için kafamı çevirip kıza hiç bakmıyorum, elemanla konuşuyorum sadece. neyse bulamadık elemanı indim aşağıya dedim teyze yok burada senin oğlan. o tamam dedi yoluna gitti ben de arkadaşla geçtim toplu taşıma merkezinin oraya. oturduk otobüslerin çalışmasını bekliyoruz.

bu kızla eleman da ileriden göründüler ben gösteriyorum arkadaşa bak bunlar da yiyişiyordu ramazan ramazan herhalde eleman orucu kızla açtı falan geyik çeviriyoruz ama ben hala kıza bakmıyorum.

bir iki gün sonra facebooktan bi arkadaşlık daveti. baktım isme eski sevgilim. hayırdır inşallah diye kabul ettim atladı hemen vay bunca zaman sonra nasıl da karşılaşmışız aman da ne kadar büyümüşüm (benden bir yaş büyüktü) ne hoş rastlantıymış baya yardırıyor. ne zaman karşılaştık dedim anlattı işte o akşam geldin bize sordun sonra toplu taşımanın orada oturuyordunuz bir iki kere önünden geçtim tek başıma tanırsın belki diye, dönüp bakmadın bile. çok mu değişmişim, çirkinleşmiş miyim böyle bi heyecanlanmış araya girmek mümkün değil. dedim ki "ben baktım yiyişen bi çift var, haliyle elemanla muhatap oldum sadece, hiç bakmadım yanındakinin yüzüne"

sen misin bunu diyen! ben ne hakla onun namusuna dil uzatıyormuşum, ben kimmişim de onu yargılamışım, vay efendim bunca zaman sonra karşılaşan insanlar böyle şey der miymiş birbirlerine. ne yapıyormuş sanki, insanlar sarılamaz mıymış birbirine. kısa kesmesini ve ne istediğini söylemesini rica ettiğimde de engelledi. ortaokuldayken de garip biriydi, kocaman kadın olmuş hala garip dedim içimden.

şu an karşılaşsak muhtemelen ben yine tanımam onu. öyle geçer gider yanımdan herkes gibi. düşününce o yaşlarda sevmekle şimdi sevmek arasında da baya bi uçurum var. hayat ne garip.

yeni sevgilim beni motorla almaya gelmişti is çıkışı. kaskımı takıp motora bindim ve eski sevgilim iş yerimin karşısındaki kafeden lise arkadaşlarıyla çıktı. meğer sevgilimin abisiyle benim lise aşkı ortaokuldan sınıf arkadaşıymış. kask takmaktan nefret ederdim ama o gün o kaskı taktığıma şükrettim. rezillik resmen. dünyanın bu kadar küçük olması hiç hoş değil.

(bkz: bundan bize ne olması)

alışveriş sitelerindeki ürün sayfasında müşteri yorumları kısmı var ya , yorumları okurken bi baktım, yeni sevgilisi ile oraya ürünü deneyip foto atmışlar geri zekalılar. allah kurtarmış beni demiştim.

dugununde.

biriyle kilise de otekiylede türbede

beşiktaş maçı.
kapalı üstteydim yıllarca, sonra alakasız bir gün derbiye gidemeyeceğim diye kombineyi arkadaşa vermiştim.
sonra maç sabahı alakasız hadi falan derken numaralıdan bilet ayarladık.
gittim, önümde babasıyla maç izlediler.
son dakikalarda gelen golle kocaman sarılarak sevindik, babasıyla*