evi ev gibi hissettiren detaylar

rahatça uzanabiliyorsan koltuğuna, en salaş kıyafetini çekip üstüne istediğin gibi davranabiliyorsan, şu temizliği bitirip bi kahve yapıp da içeyim diyebildiğin yerdir aslında ev ve buna yüzlerce tanım bulunabilir.
ama evi ev gibi hissettiren aslında duygulardır.belki çok geniş bir evin olabilir yada ufacık. çok lüks eşyaların olabilir yada belki bir takımın zor vardır .ama ne olursa olsun sevincini, üzüntünü yaşadığın,mutluluk çığlığını atabildiğin,hıçkıra hıçkıra rahatça ağlayabildiğin duvarların vardır. evime bir gitsem diye içinden geçirdiğin..
bir de sevdiklerin vardır aslında ev onlarla anlam kazanır onlarla yuva olur.
sabah kalkıp kahvaltı hazırlayıp herkesi toplarsan masaya işte evim dediğin an o andır. bir bakarsın gözlerine tamam dersin evim sizsiniz benim...

tekrar burada dile getiriyorum.
perdedir.
net!

halıdır.

(bkz: televizyon) perdesiz yaşayabilirim ki yeni eve geçerken perdeci onları dikene kadar yasadim , halısız yaşamak çok istedim evde kimse sıcak bakmadı ama televizyon olmazsa o eve gitmek istemem eminim.

rahatça s.cabilmek.

her evin kendine has bi kokusu vardır.

benim için annedir. yaptığı güzel yemeklerdir ve o yemeklerin nefret etsem de odama sinen kokusudur.

rahat bir şekilde uzanabilecegim bir koltuk ve bir tv

devamlı kullanılmaya hazır duran ikinci dualshock.

varaklı koltuklar, görgüsüzlük misali üzerine emanet oturulan sandalye ve koltuklar yerine rahat hissettirecek eşyalar olması.

ev halkıdır, evin icindeki mazidir.

halıya oturabilmek.

çorapları çıkardığın yerde bırakabilmek.

erzurum'da yaşayanlar bilir eve girdiğin an yüzüne vuran sıcaklıktır.

sevmeyen olabilir ama evin kapısını açtığın zaman burnuna gelen kavrulmuş soğan kokusu bile evinde olduğunu hissettirir bana göre

bir an önce eve gitme isteğidir. o zaman orası ev oluyor işte sadece bir bina değil.

kapı. eskiden evin kapası kapanmıyordu, kendimi evde hissetmiyordum.

çocuk sesleri

tüm aile fertlerinin yanında olması...

bence bir andır ev gibi hissetmek. arkadaşlarınla, ailenle veya sevgilinle geçirdiğin zamanda bir anda diyebilmektir "evimdeyim". bir yere değil de insanlar için diyebilorsak bulmuşuzdur evimizi. benim için bu anlar genelde en yakın arkadaşımla bi an aşırı saçmalarken bi an mantığımızı son kırıntısına kadar kullandığımız zamanlardır. işte o zaman diyebiliyorum ki "kendim olabiliyorum, evimdeyim".