gece kabusla uyanmak

maruz kaldığım durum. 18 yaşındayım ve hayatımda çok büyük hatalar yaptım. hepsinin yüzüme vurması ve geceleri peşimi bırakmaması beni çıldırtıyor. içimde bir şeyler öldüğünü hissediyorum. her korkuyla uyandığımda biraz daha ölüyorum. tükeniyorum dostlar. ölmekten tükeniyorum.

önce koşa koşa gidip ışığı açarsınız, çok uykunuz vardır ama gözlerinizi kapatınca dünya pek tekin bir yer haline gelmeyecekmiş gibi hissettiğiniz için uyuyamazsınız.

son on yıldır tek bir kabus bile görmeyerek epey uzak kaldığım durum.

şimdi kabusla uyandım sözlüğe girince başlığı görüp yok artık dediğim durumdur. ınsan kabusla uyanınca sanki 50 saat uyuyup dinlenmiş gibi bir daha uykuya dalamıyor.

dün gece başıma gelendir.

deli gibi yağmur yağıyor, ben bir duvarın dibinde kucağımda seneler önce vefat eden kedimle beraber oturuyorum, kediye bakıp "ama sen ölmüştün, bende mi öldüm yoksa?" diye düşünüyorum, kedi an an be an yavru haline geliyor, küçülüyor yani.
o sırada başıma yine seneler önce ayrıldığım eski sevgilim dikiliyor, bir bana bakıyor, bir kediye. "e sen ölmüşsün?" diyor bana, kahkahalarla gülmeye başlıyor, kahkahalarından kedi korkuyor, iyice ufalmış haliyle yakamdan içeri girmeye çalışıyor, ben de hem ondan hem de deli gibi gülen eski sevgiliden korkuyorum..

tam o anda uyandım.

bu akşam dokuz civarı uyuyakalmıştım.
sabaha karşı üçte kabusumu görürken ağlamamla uyanıverdim.
hala da etkisinden çıkamadım..
gördüğüm kabusa gelirsek:
ön dişerimden birisinin sallanmasıyla birlikte birden elime düşüvermişti. benim en büyük korkularımdan biridir bu.
ağlarken burnumun tıkanmasıyla uyandım ama uyandığımda daha çok ağlamaya başladım.
bize rüyada kan akmadan* diş düşmesi aileden bir kayıp verileceği anlamına gelir diye söylerlerdi.
şu anda bile köyde yaşayan büyük büyük babannemi (97) düşünüyorum*; sabah olsun da arayayım, nasıl diye sorayım diye.

tanım: uyanılan günün kalitesini altüst eden, psikolojik olarak çok etkileyen rüyalardır. aynı zamanda uyunulmuş olan uykuyu da sıfırlar.

evet dün gece gene parliement sinema kulubü tadında bir kabustu. bantamatik soymaktan, (evet banka değil rüyada da vizyonsuz) hapse giriyordum. evet bildiğin teslim olmadan son yemeği falan yedik içerde rahat etmek için haracımızı falan verdik koğuşa yerleştik uyandım. hı hı kıçım açık kaşmış olabilir sözlük.

küçükken bu durumdan korktuğum için saatlerce kafamda kötü kabus senaryoları kurar, uyuyunca da bilinç altıma bir güzel korkuyu yerleştirdiğim için yine kabus görürdüm. bu her gün böyle devam ederdi. her gün kabus görürdüm, her gün uyumaktan korkardım..

çok fazla yaşamadığım ama yaşadığım zaman beni çok fazla etkileyen durumdur. rüyaların bana çok gerçekçi gelmesi sebebiyle o günün akşamına kadar belki de birkaç gün boyunca rüyanın etkisinden çıkamam. bu yüzden mümkün olduğunca beynimi, ruhumu pozitif düşüncelerle doldurum.

insan afallıyor

çok çok boktan bir olaydır ve boktanlığı nispetinde mutlu edicidir. telefon çalmış neo çıkmıştır.

ilk gözünü açtığında karanlık odanda hareket halinde gölgeler görmek mümkündür zira beyin sanrıdan kurtulamamış olabilir.

o ensana can havliyle odanın lambasına doğru uçuş gerçekleşir, dudaktan mırıltı halinde küfürler savrulur, balkona çıkılıp bir sigara tüttürülür, peşinden yatağa dönüş gerçekleşir.

poponun üstünü örtmek de ihmal edilmez. neme lazım.

sonra da uyuyamiyorsun
takıntılı biriysen bir de
o rüyayı hayatta yaşadığın olaylarla
bağdaştırmaya çalışıyorsun.
sonra uykusuz geceler

kaldığı yerden devam eder korkusuyla, tekrar uykuya dalmamı zorlaştıran eylem.

kalp atışlarımın hızla arttığı, bilinçaltımdakilerle yüzleştikçe ne korkunç bir içim var dedirten eylem.

evet, koşup kalkıp ışığı açıp gerçek olmadığını anlamam, üzerine bir bardak su içmem gerektiğinden falan değil - hadi canım ne korkması-uykudan uyanıp sözlükte takılmak candır diye buradayım.

çok yemek yiyip yatmak, aşırı stres gibi faktörler yüzünden oluşma ihtimali yüksek. yatmadan belli bir süre önce yemeği kesip, stresten uzak kalmaya çalışmak faydalı olabilir.

yine kabusla uyandım. son zamanlarda bir tane normal rüya görmedim. nerede o eski rüyalar. dayak yemiş gibiyim.

insani cileden cikaran olay. ne zaman streslensem pesimi en az 3-4 gun birakmaz. sakin bi yasam da imkansiz gunumuzde, o ayri.

bu gece dördüncü kez başıma gelendir.

allah belasını versin böyle kabusun. rüyanda korku filmi çekmek nedir ya? hayır kabusu gördüğüm yer muğla’da eski bi köy evi, hava deli gibi yağmurlu ve gece saat üç buçuk. resmen bir cin vakası yaşamam için tüm şartlar hazır ulan! daha uyuyalı 1 saat olmamıştı, nasıl uyuyacağım ben şimdi?