hayatı düzene koyma yolları

bana bir öneri verir misiniz? hayatımı düzene koyamıyorum.

kelin dermanı olsa.. benim düzene koyacak bi hayatım bile yok.

yüklü kredi çek.
sonrasında ödemek için köpek gibi çalışacaksın.
çalışmaya başlayınca yorulacaksın.
başka bir şey yapmak istemeyeceksin.
ev - iş , iş-ev düzenine otomatik gireceksin.
kolay gelsin.

1. adım hangi amaçla yaşadığını düşün
2. adım 1. adımın cevabı için çabala

ben spora başlayınca düzeldim.
illa bir kursa veya programlı bir şeye yazılın.
ister istemez para verince de ya da hevesiniz olunca giriyorsunuz düzene.

yok olmuyor. iki gün ben hayatı düzene koyuyorum sonra beş gün hayat bana koyuyor. olmuyor.

madde kullanımı bırak, kumar oynamayı bırak. kadın konusunda bir yorum yapamam o sana kalmış.

ya da en kestirme şansını dene.

(bkz: squid game turkey)

işini düzene koymakla başla. ondan sonraı gelir. zira 45saat çalıştıgın ya da ölene kadar çalıştıgın, hayatının yüzdelik diliminin yüzdesini geçirdiğin mecra. peşi sıra hayatın düzene girecek. ahan da ben söz veriyorum. bu mahlasımla da buraya yazıyorum.

iki tip insan vardır, düzen hastası planlı olan insan, salaş rahat takılan karmakarışık kaotik bir hayat yaşayan insan.
ben ikincisiyim, kurulu bir düzensizliğim bile yok, kurulu bile değil.
her şeyi son anda yapar, her yere adrenalin patlaması ile koştururum.
ama beni bu yaşatıyor, sıkıcı bir hayat değil aksiyonlu heyecanlı bir hayat seviyorum, yumurta rektuma dayandığında adrenalin pompalıyor sistemim. işte onun hastasıyım.

pek başarılı olamadığım yollardır.

bıraktım artık kural kaideyi, tamamen doğaçlama ilerliyorum.

bir tutam azim, üç yemek kaşığı çalışma, bir çay bardağı dolusu sabır ve bunları üzerinde yürürken serpiştirebileceğin bir yol gerek. mümkünse biraz engebeli ama alacakaranlıktan daha az aydınlık olmayacak şekilde...

titreyip özüne dönmek, kendi kendine gaz vermek. "yapabilirim beni kesseler acımaz." gibi.

önce kendi prensiplerinin ne olduğunu iyice düşünmek, sonra ne olursa olsun prensiplerine bağlı kalacağına karar vermek ve her gün ne olursa olsun o prensiplere bağlı kalmak.

arada kaçamaklar olabilir ama önemli olan zamanla artan bir yüzdeyle daha fazla kendin için iyi olanı seçmektir.

gerisi lafûgüzaf 'tır.

(bkz: zorunlu askerlik)*

öncelikle kendine ve yaşadığın hayata değer verip farkında olmak

bu zaman zaman rüyada yüksekten veya boşluğa düşmeye benzer!
arasıra kişinin kendisini, çevresini, ailesini hayatını geçmişini ve gelecek kaygısını sorgulama dönemlerinde böyle dürtüler oluşabiliyor.

bu dürtü kişinin daha çok kendini psikolojik ve duygusal çaresizlik veya imkanların kısıtlı, elverişsiz olduğu zamanlarda olabilir.

hayat düzene sokulmaz, kişi içinde bulunan anlık krizin durumu yönetebilirse kısa süreli olumsuz durumlar üzerine hakimiyet kurabilir.
genel olarak elverişsiz maddi ve manevi durumlardan dolayı bir çok olayı bastırır, olayları olduğu gibi kabul eder sabrederiz buda bi nevi manevi yönün gücüne olan inancımız bizi sakinleştirir.

aslında yapılması gereken duygusal düşünmekten ziyade, herşeye mantık yüklemek ve bu yönde yaklaşmak.
geçmiş hiç fayda sağlamayacağını bilsek dahi geriye giderek, olayların başlangıç noktasından tüm durumları ve şahısları gözden geçirmekte fayda var. bu en azından kişiyi haklı veya haksız çıkartmaktan öte kişiye hayatına nasıl yön vermesi gerektiği ve davranışsal karakteristik özünü çizmesine yardımcı olur.

tanım: hiç kimse bir başkasının hayatını mahvetme hakkını taşımaz, kişi hayatının iyi ve kötü olan bütün olayların soru ve cevabını kendisinde bulundurur.

yatağınızı toplayarak işe başlayabilirsiniz. ardından sabah bakımı ve giyinme. sizi psikolojik olarak güne başlamaya hazır hale getirir. bu esnada günü planlarsınız. gününüzü planladığınız gibi verimli geçirmeye başladıktan sonra hafta, ay, yıl, yıllar da planlanır. ufak ufak düzeninizi kurduğunuzda zaten hedefleriniz, beklentileriniz planlar haline gelecektir.

yapmayacağım dediğin şeyleri yapmazsan ve aklından silersen düzene giriyor zaten kendiliğinden.

düzenden ne anlaşıldığına bağlı. bir anda 180° değişim bekleyemeyiz ve sürdüremeyiz. ama genel itibariyle düzenin omurgasını oluşturacak birkaç karar alınabilir. zamanla bir yenisini daha ekleyerek ilerleyebiliriz. şimdi böyle söyleyince de büyük kararlar almayı kastediyormuşum gibi duruyor ama öyle değil.

örneğin; tek başınıza yaşıyorsunuz ve bulaşıkları biriktiriyor, bunun önüne geçemiyorsunuz. mutfak dolaplarını açın ve kullanacağınızdan fazla bardak/tabak/kaşık/çatal gibi gereçleri bir kenara ayırın. kendinize hepsinden ikişer tane bırakın. mecburen ihtiyacınız oldukça bulaşıkları yıkayacaksınız. bu basit kural muftak düzenini sağlama konusunda oldukça yardımcı olacaktır.

kıyafetlerinizi sınıflandırın. yalnızca kazak, pantolon, tişört vs şeklinde değil. en sık kullandıklarınızdan en az kullandıklarınıza göre de sıralayın. böylece aradığınız kıyafeti bulmak için dolabı alt üst etmeyeceksiniz.

kendimden bir örnek daha vereyim. resim malzemelerim çok yer kaplıyor ve özellikle resim yaparken çok fazla dağıtıyorum. bu yüzden boyaları, fırçaları, temizleme bezlerini sınıflandırdım. hepsi kendine ait kutunun içinde ve kolay ulaşılabilir yerlerde. bu sayede resim yaparken bile bir boyayı kullandıktan sonra ait olduğu kutuya tekrar koyabiliyorum ve resim bitince tek yapmam gereken kutuyu alıp dolaba koymak oluyor.

aslında temel mantık; sıklıkla ihtiyacınız olanların bir arada olması ve kolay ulaşılabilir olması.

diyelim ki uyku düzeninden şikayetçisiniz. en geç uyumanız gereken saat gece 01:00 olsun. o saatten sonra sizi uyutmayan şey ne? telefon, internet vs. o hâlde uykunuz yoksa bile o saat itibariyle telefona asla dokunmayın. başka aktivitelerde özgür bırakın kendinizi, sadece telefon yasak. zamanla yasaklılar listesi uzayabilir ya da siz artık erken uyuyor olabilirsiniz.

yatırım tavsiyesidir.