herkesin kendini iyi insan olarak görmesi

"ay biliyorum şekerim, ben senin içini biliyorum ama napıcaksın insanlar bir kötü" şeklinde cümleler kuran bir tane insan evladı hırdavatın altından çıkıyor bu iş hep.
"bok gibi insansın, kötüsün sen işte tatava yapma" dense, o da kendini iyi bir insan bilmez.

herkesin herkese yalan söylemesidir. kişi kendi içindeki en karanlık kötülükleri bilir. ve iyilikleri de. tabii ki kötü davranışı seçmemek bir tercih. ama kimsenin içi de tertemiz değil. sadece dışavuran bir iyilik tercihi.

herkes iyi ise bu kadar şerefsizi kim doğuruyor?

deniyorum ben çok fazla.
valla billa.

gece 4 civarı ama saatin kaç olduğunun uzun süredir bi önemi yok. bulanık bi kafaya sahip olduğumdan dolayı sayıklanıp durduğum konular, ağzımdan eksilmeyen küfürlerle anlam veremediğim aslında sebebini bildiğim fakat tanımlayamadığım karın ağrısı başlangıcı. neden şu an bunları düşünmek zorunda hissediyorum ya da bunu neden-kim için yazıyorum inanın hiç bi fikrim yok. birisi için yazmak zorunda olduğumu düşünmüyorum aslında ve bu da şu an bu yazıyı silip atmam için en mantıklı neden gibi duruyor.kendimle sürekli çelişki halindeyim. ağlamak istiyorum sanki ama ağlayamıyorum, uyumak istiyorum ama birileri beni sürekli geçmişe bağlıyor sanki geri dönüp o anları değiştirmek ya da tekrar yaşamak gibi bi şansım varmışcasına, içimde geçmişe karşı bitmek bilmeyen özlem ve nefret var. hiç bi şeyden emin değilim. düşünüyorum acaba beni rahatsız eden tek olay geçmiş mi diye fakat evet demeye dilim varmıyor çünkü geçmişe tekrar bi iz bırakamayacağımın farkında olmak konuyu hemen değiştirmemi sağlıyor kafamda ve aniden kendimi tekrar bunları sorgulamamın bi anlamı olmadığını söylerken buluyorum .

tanıyanlar öyle diyor benim bir iddiam yok bu konuda..

ama tanısanız seversiniz.