idam edilmeden söylenecek son söz

qazî mihemed'in dediği gibi, 'beni assanız dahi hep olduğu gibi ayaklarım başınızın üstünde olacak!'.

mekanın cennet olsun atam.

salın bizi.

ay idam ne yaaaaa vintage.....

"freeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeddddddddddddddddddddddoooooooooooooooooooooooommmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm!"

(bkz: kuzzulkurt)

insanoğlu sevin ve sevilin! hayatlarınızı sevgisizlik içinde geçirmeyin.

“yürü bre hızır paşa
senin de çarkın kırılır
güvendiğin padişahın
gün gelir o da devrilir.”

kapital'in ikinci cildini okumasanız da olur arkadaşlar.

yönetim ve yöneticilere çok pis söverdim ama öyle böyle değil.

adamın biri küfürbazmış herkese, herşeye sövermiş. bu durum insanların canını sıkmış ve vezire şikayet etmişler.
vezir adamı huzuruna çağırır. bir daha küfür etmemesi için uyarır. aradan 1 gün dahi geçmeden tekrar şikayet ederler adamı.. vezir tekrar huzuruna çağırır;

-bir daha söversen seni asarım.
+asarsan as amk.
-bak asarım dönüşü yok.
+asmazsan amk.
-sen istedin.. yarın öğlen asılacaksın.. götürün bunu.

vezir çok iyi niyetliymiş adamı affetmekte istiyormuş ama adam arsız olduğu için ve otoritesinide korumak için istemeye istemeye adamın infazını verdiği için rahatsızmış. ertesi gün olur herkes meydandadır;

-son isteğin nedir evlat, pişman oldun mu?
+isteğim yok, pişman da değilim amk.
-son sözlerini söyle o zaman.
+hepinizin amk.

vezir artık dayanamaz ve infazın gerçekleşmesi için cellata emri verir;

-asın bu küfürbazı!

cellat adamı sandalyenin üzerine çıkarır kafasından ipi geçirir vezirin infaz emrini bekler.

-asın!

vezir emri verir vermez cellat sandalyeyi düşürür. vezir iyi niyetlidir hala adamı affetmek ister ama iş işten geçmiştir. adam ipte sallanırken debelenmeye başlar bçglddlyrrum gibi sesler çıkarır..

-bişey diyecek bu, pişman oldu kurtarın.

cellat adamı kurtarır boynundaki ipi çıkarır. herkesin gözü adamın üzerindedir çıt çıkmamaktadır ve adam konuşur.

+boğuluyodum amk

neden ben yaa

bu da bana ders olsun(!)

büyük ispanyol şairi lorca, özgürlük ve aşk dizelerini haykırarak meydan okudu faşist diktatörün cellatlarına.. deniz ve arkadaşları da..
kısaca, söyleyebilecek yürek ve yürekte sözünüz varsa söylersiniz.. söylenegeldi hep çünkü. diktatörlüklerin en büyük korkusu da budur zaten.

sizin ben yapacağınız işi .....

sonunda... geç kalınmış bir kurtuluş

“şu bildiğim şeyi söylesem yer yerinden oynar ama neyse…”

sonra arkamdan düşünüp dursunlar acaba ne biliyordu diye.*

ilk ölüşüm değil.

yirmağa gideyirum.

ölmeden önce istediğim bir kaç yemeği yiyebilir miyim?

bu son olsun, bu son.