idealist olmak

idealist olmak kolay. zor olan idealist kalmayı devam ettirmek. yoksa hepimiz biliriz kendi ülkülerimiz uğruna en iyisini yapmayı ama eldeki kaynaklar sınırlı ve kaynağınızı paylaşacağınız kişi ya da şey buna değer mi?

hiç köy öğretmeni gördünüz mü? mesleklerinin ilk yıllarında okulu şöyle yapalım, böyle yapalım. çocuklara elinizden gelen ne varsa öğretelim, gösterelim modunda gezerler. yerim onları. tam bir sevgi pıtırcıkları. çok yaralanıyorlar sonra.

bu durum maksimum 1-2 yıl devam eder. bir bakarsınız ki kurnaz köylü bir yerden sonra çocuğuna kalem bile almaz zaten okuldaki öğretmen her şeyi yapıyor diyerek. anadolu insanı eğitilmez çomardır hocam. 23 nisan gösterilerinde okulun etrafında toplanıp kız öğrencileri izlerler falan. mide bulandırıcı bir kültürümüz var. yapacağınız hiçbir şey değmez bu insanlar için.

olalım ya da belki de öyleyiz. ama olsun ben varım.

ile mal olmak arasında ince bir çizgi vardır.

allahçı olmaktır.

güçlü bireysel ilkeler, mantık süzgecinden geçirilmiş, hakikatle barış içinde fikirler, her türlü sorgulayıcı testten geçebilmiş amaçlar doğrultusunda davranmak, konuşmak, yaşamak.

edit: felsefe alanında bambaşka bir anlamı vardır. burada birincil anlamda kullanılmıştır.

hiç saygı duramıyorum ya o kadar yanlış anlaşılıyo ki..

anne olmadan önce aşırı idealist olunuyor. çocuklarıma şöyle davranacağım, böyle şeyler öğreteceğim, şunları yedirmeyeceğim vs. bu süreç, annenin sabır düzeyine bağlı olarak çocuğun 2 yaşlarında aşırı ağlama nöbetlerine girip kendini yerlere attığı zamana kadar sürebiliyor. "benim çocuğum ağzına çikolata sürmez, abur cubur nedir bilmez, tablet izlemez" vs. tabii anneler idealist olsun, çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmeye çalışsın çalışmasına ama çocuk büyüyüp de anne kontrolü kaybetmeye başlayınca ideal mideal kalmıyor. koskoca çocuğa da "üstüne hırkanı al üşürsün, terli su içme hasta olursun" modunda iyilik yaptığını sanarken, çocuğun kontrol edilmek istemediğini anlayamıyor. zamanla anne ya tamamen salıyor ya sürekli kontrolü elden bırakmamak adına bağırıp çağırarak sinir krizleri geçiriyor ya da çocuklarının da birer birey olduklarını kabullenerek çocuklarıyla arasında aslında sağlıklı bir şekilde sınırlar olması gerektiğini öğrenip daha sağlam bir ilişki kurmaya başlıyor.

dolandırıcı demeyelim adi köpek demeyelim de idealist diyelim..

ben idealist olmak istiyorum ne yapmam lazım.

günümüzde piyasa degeri sifirdir.gecerliligi cogunlukla yoktur.bir hayalin pesinden gitmektir

koca bir yalandır.
yıllardır aynı şirkette çalışıyorum ve maddi manevi çıkarlarını korudum.
bu kuralları dikkate almayan bir müşteriyle iki defa tartıştım ve maddi zararları önledim.
sonra da şirketim, şirketin çıkarlarını korumak sana mı kaldı, müşteriyle bir daha tartışırsan kovulacaksın diye ihtar çekti.
ortalık yansın, bir bardak su atarsam namerdim.

bu topraklarda öldü.

idealist olmak her ne kadar kişinin kendisi temeline dayansa da, çevreye karşı bazı acı sonuçlar doğurabilir. idealist olmak hırslı olmayı gerektirir. hırslı olmak rekabetçiliği gerektirir. rekabetçilik; dost, düşman, tanıdık, tanımadık ayırt etmez. rekabetçilik bir doz daha fazla olursa, idealist olmak adına çevrenizdeki insanları kaybedebilirsiniz.

çevre ,ülke ,aile ,maddi ve manevi etkenlerin kolaylıkla yok ettiği savaştan başarılı çıkan nadir kişilerdir kendileri

orta doğu da kansere yakalanmanıza sebep olabilir. orta doğu bölgesi kaypakların bölgesidir. kolay yoldan parayı bulmak için her şeyi yapanlara ilim, bilim, etik anlatamazsınız. anlamazlar sizi, anlamak da istemezler. en sonunda böyle işin anasının elinden öperim dersiniz.

yasam biçimidir.
güçlü ve yılmaz idealistlerin davranışları, sözleri dna larinda kodlanmistir.
duruma göre kırıcı, bezdirici ya da ilham verici olabilirler.
eger yollarından saparlarsa sadece geçici mutluluk hissederler.

çalışırken ya da boş vakitlerinde hatta su içerken bile hayalini kurduğu kariyer planları için ailesini , eş adayını , zevklerini ve bazen ihtiyaçlarını bir kenara bırakabilen şahsiyetlerin karakter tanımlarıdır.

olanı değil olması gerekeni farkeden ve genellikle tek başına olması gerekenin mücadelesini veren . en yakınlarının bile vazgeçmeme azmini ve motivasyonunu anlayamadığı insanlardır. genellikle ütopyaları okumuş incelemiş ,hayata geçirmenin yolunu arayan bu insanlara bir çok meslekte rastlansada , hatırı sayılır bir kısmı öğretmenler arasında barınmaktadır. böyle nadide insanları üzmeyelim ,yormayalım.

felsefi anlamda sağcı, gerici olmaktır. günümüzde kullanılan sosyal anlamı ise tam tersi. çok ilginç geliyor bana. felsefi anlamda idealistler olması gerekeni savunurlar yazarın belirttiği gibi ama "olması gereken" ideasini üreten içinde bulunulan zamandır hatta o toplumun oluşturduğu kişidir.

bu bağlamda bakarsak(ki felsefe öyle yapar) recep tayyip erdoğan tam bir idealisttir. retoriginde her zaman "olması gereken" ahlak, kişilik, samimiyet, inanç vb. ıdealist değerler bulunur. üstelik mevcut düzenle de kavgalidir, istediği "ideal" herkesçe malum... cumhuriyet araçtır ona göre.

bu açıdan bakınca idealizm doğru bir şey mi? ben idealistleri ele alırken felsefenin yanını tutarım. "olması gereken" çok kişisel bir olgu. genellikle ahlak gibi içi boş, insanların başkalarına dayatmalara vardırdığı sağcı hezeyanlara varıyor. hayatı olduğu gibi kabul eden soğuk bir gerçekçiliğin, materyalizmin toplumu ve bireyi "olması gereken" noktasına vardirmakta daha elverişli olduğunu düşünüyorum. benim idealim bu en azından sizin anlayacağınız dilde.

bu uğurda bir kariyeri bitirip diğerine başlamışlığım vardır. ki keşke daha önceden yeni kariyerimi seçseymişim. böylelikle insanlara daha çok dokunabiliyorum. özellikle de çocuklara.