idealist öğretmen

grigoriy petrov tarafından yazılmış, bana göre beklentilerimin biraz altında kalmış olsa da kaliteli olduğunu düşündüğüm eser.

kitap çok başarılı olan ve önemli işlere imza atmış bir akademisyenin bir anda 'ben çözdüm lan bu işi!' diyerek, tası tarağı toplayıp taşraya gitmesini konu alıyor. kitabı okurken rusların toplum yapısını, büyük şehirler ve köyler arasındaki eğitimsel ve sınıfsal farkı öğreniyorsunuz. oldukça kısa bir kitap bu yüzden okumanızı öneririm, beğenmeseniz bile fazla vakit alacak yani zamanınızı çalacak bir eser değil çünkü.

ayrıca belirtmek istediğim ufak bir durum var, rus edebiyatı okurken sürekli şunu düşünüyorum 'biz bu ruskilerle niye bu kadar benziyoruz?' cidden, ruslar, hatta genel olarak slavlar toplum ve kafa yapısı olarak türklere çok benziyor. bunun bir sebebi varsa, biliyorsanız aydınlatın lütfen.

hayal edin lutfen, kariyerinizde en ust noktadasiniz oyle ki nam,un kazanmissiniz hatta naminiz bir adim onde. liseden beri ilk sahip oldugunuz bir idealiniz var ve bunu ertelemis ya da unutmussunuz. simdi hatirladiniz onu.etrafinizdakiler bunu basit ve kucuk bir sey goruyorlar hatta sizi aptal, aklini kacirmis olarak goruyorlar napardiniz? bu kitapda unlu bir matematik profesoru egosundan,makamindan vazgecip idealini gerceklestiriyor koyundeki okulunda ogretmen olmak.cevher cikartmak istiyor ve bu isin ne kadar zor ve de desteksiz oldugunun bilincinde.farkli tarzda egitim anlayisi getiriyor okuluna. sonunda buluyor birbirinden farkli cevher damarlarini oyle ki bir zamanlar kendisi gibi un yapmis bilimadami,din adami, ressam yetistiriyor. muazzam.ogretmenlik ne kadar onemli bir meslek oldugunu ve bir idealizmle neler dogurabilecegini kisa oz acikliyor saygideger yazar.