ilkokul öğretmeni

işinin hakkını vererek yaptığını düşündüğüm öğretmenlerimden bir tanesiydi, her bir öğrencisine emeği geçmişti. arada ziyaretine gidiyordum fakat ne yazık ki meme kanseri teşhisi konulduğundan beri okula da gitmiyormuş. umarım tez vakitte iyileşir, işine dönmese bile sağlığına kavuşur. en sevdiğim öğretmenimdi, çok iyi birisiydi, tekrardan görebilmeyi diliyorum.

şeytan görsün yüzünü dediğim lanet kadının tekiydi. manyak her hafta bi test kitabı bitittirir üst sınıf dersleri verir ev ufak itaatsizlikte dayak manyağı yapardı. kalem tutmaktan ellerim su toplamış, cetvellerden tırnaklarım kırılmış ve zorbalığa müdürün oğlu diye erkektir oynar diye diye gizlemiş biriydi. koca yıllar ufak yaşta öyle geçip gitti. yetmezmiş gibi ailemin görüşü ile farklı düşündüğünden hakkımda sürekli yalan söylerdi.

üç tane oldu ilki travma yarattı ben de ikinci çocukken aşağılanabilecek en aşağı şekilde dayağa boğdu beni. üçüncü ise allah ondan razı olsun aklıma getirdiniz ona kitabımı haber vereyim gurur duysun bari.

bize attığı dayaklar sayesinde yazma yeteneğim gelişti.

yıllar sonra öğrencilerim tarafından böyle güzel anımsanmak isterim çünkü çok güzel öğretmenler geçti hayatımdan hepsini iyi hatırlıyorum. bir gün bir öğretmenim de şunu demişti bana şu hayatta senin başarını kıskanmayacak sana hep destek olacak iki kişi var hayatta biri öğretmenin diğeri ailen. bu gün ben de öğretmen oldum ne demek olduğunu tam yüreğimde hissediyorum.

gerçekten tüm hayatımızı etkileyecek güçte biri. şanslı kişiler için iyi ama bazıları içinde kötü. ben şanslılardanım. tiyatro yarışmasından tutun *, üniversiteye uzay bölümüne gece gezi düzenlenmişti satürn'ü görebilmek için ordaki büyük teleskoptan * bakmıştık. unutamadığım anılarımdan. televizyona bile çıkmıştık sınıfın kızları olarak bir dans gösterisi yapmıştık *... daha neler neler. :)

derste çok konuştuk diye sinirlenirken birden yüz felci geçirmişti 4.sınfıta falan, bir kaç ay okula gelmemişti. baska da bisi hatırlamıyorum, ama adam felc gecirirken farketmemisiz onu hatırlıyorum birden yıgıldı.

lisedeydim.bir gün aklıma esti ilkokul öğretmenimi arayayım dedim öğretmenler gününde. vefat etmiş. utandım özür dileyip kapadım.
bir dahaki sene unutup yine aradım.
bu kadar.

az önce bayram dolayısı ile öğretmenimi arayıp hal hatrını sordum. sanki dünyaları vermişim gibi sevindi. nasıl mutlu oluyor öğrencileri aradığında.

en sevdiği soru baban ne iş yapıyor'dur.

4 farklı öğretmenim oldu ilkokulda . hepsinin ismini hâlâ hatırlarım .
en ilk ve son öğretmenleri çok severim .
ikinci gelen öğretmen ilkokulda travma oluşturan kişidir.*
üçüncü öğretmenime karşı nötrüm. kendisi kısa sürede bulunmuştu zaten . kötü bir şey yapmışlığı yoktur ama bize karşı pek ilgili değildi . derdimi anlatır çıkarım modundaydı.

seher dülger. ilk öğretmenim. yıllar geçmesine rağmen en sevdiğim öğretmenimdir. çok hayırsız olduğum doğrudur. görmek, elini öpmek, arayıp hatırını sormak isterdim. bir çaba göstermedim.

annem kaza geçirip uzun süre hastanede yatmıştı. hastaneden çıkıp annem eve geldiğinde bir küçük yoğurt alıp ziyaretine gelmişti. o dönemde öğretmenlerin kazancı günümüz koşullarından bile kötü olduğu için bugün değerini daha iyi anlıyorum.

aşıktım ilkokul öğretmenime. mükemmel bir insandı...

beni prenses gibi büyütmüşler; iki sene anaokulu okumuşum, tam bir fırlamayım, aşko kuşko kızlardan biriyim. ilginin üstümde olmasına bayılıyorum tabii. iki sene anaokulundan sonra ilkokula alışmak biraz zor olmuş çünkü ben öğretmenime gidip "neden hamur oynatmıyorsun? çok sıkıcı bu şekiller." falan diyormuşum. adam benden ciddi anlamda çok çekmiş ama en sevdiği öğrencisi de ben olmuşum.

bir gün aşı yapılacak, aşıdan sonra herkese üç tane şeker veriliyor, ben aşıyı unutmuşum adamdan fazla şeker kapma derdindeyim. herkese üç tane şeker verirken beni şeker kutusunun yanına götürüp "al istediğini" demişti... yıllardır unutamadım bana yaptığı bu güzelliği. artık susayım diye mi yaptı bilmiyorum.

iyi ki varsın güzel öğretmenim. çok aradım seni ama bulamadım...

çocukken bize çok dayak atardı. seçtiği başkan gün boyu konuşanları yazardı. son ders genelde dayak saati olurdu. herkes çarpısı kadar tokat veya sopa yerdi. bir defasında kızın birinin kulağına tokat atmış kızın kulağından sıvı gelmişti. şimdiki hanım evlatları bilmez o karanlık zamanları.

her şeyin temelini vermeye çabalayan eli öpülesi kişilerdir. hayatın temelini, matematiğin temelini öğrettiği için çok ama çok önemli bir yerindedir hayatın. eline geliyor birçok çocuk ve sen yoğurmaya başlıyorsun birinci sınıftan itibaren. okuma yazma, okuduğunu anlama, matematiğin temel noktalarından başlayıp artık o çocuk kusana kadar okulun en güzel şeyi olacaktır. aynı zamanda terbiyenin büyük bölümü, disiplin, arkadaşlarına güzel davranma gibi bir sürü şeyi de senden öğrenecektir annesinden sonra...bu yüzden öğretmenlik çok kutsal bir meslek...