rehber öğretmeni

neden sevemedim ben bu öğretmenleri tüm okul hayatım boyunca.(bana denk gelenlerden bahsediyorum eminim çok iyileri vardır) lise'dekini hatırlayınca elim ayağım titriyor.öğrenci psikolojisinden zerre kadar anlamayan sevimli görünmeye çalışan ama tam bir sinir küpü insan modeliydi. dinlemezdi sürekli anlatırdı, şaka yaparken çam devirirdi. zorlama rehberlikti aslında şimdi nereden mi geldi aklıma.. you tube kanalı açmış anlatıyor da anlatıyor yine.. umarım zaman içinde kendisine de katkıda bulunabilmiş biraz da olsa mesleğinin inceliklerini keşfedebilmiştir.

iyi şeyler besleyemediğim öğretmen tipidir. elbette aralarında elmas gibi parlayanlar vardır ama üstteki gibi bana da pek iyileri denk gelmedi. yaşadığım sorunları anlatmak ve öğretmenin anlamasını beklemek değil aslında düşündüklerim. sınava hazırlanırken bile en azından program yapmama yardımcı olsaydı yeterdi bana. bilemiyorum, öğretmenimden almam gereken yardımı para karşılığında koçlardan alıyorum, e o zaman bu rehberlikçi niye var diyorum ama cevap bulamıyorum tabii.

rehberlik dersine girmezler. hep çoktur işleri o kadar çoktur ki odalarından çıkmazlar. rehberlik dersine diğer branş öğretmenlerinin girmesi, milli eğitimdeki büyük saçmalıklardan biridir.

lisede hiçbir yararını görmediğim ve beleşten para alan kişi olduğunu düşündüğüm öğretmendir.

odasında boş boş oturan ama kendisine sorunca başını kaşımaya bile vakti olmayan öğretmendir. kendisine danışmaya gittiğinizde ya çok yoğun(!) olduğunu söyler ya da saçma sapan bir kağıt verip başından savar.
(bkz: yan gel yat osman)

okuldayken sadece disipline gittiğimde zorla yanına gönderildiğim, dersanedeyken de seviye tespit sınavları sonrası sınıf değişikliği için yanına uğradığım öğretmendir.

dersanedeki hocam az uğraşmadı benimle. her sınav sonrası bir üst sınıfa çıkıyor, arkadaşlarım bir alt sınıfta olduğu için onların yanında olmak istiyordum. kadın en son bıktı benden, ayrıcalık yapmak zorunda kaldığı için ve “az soru cevapla” diyerek şahane bir çözüm buldu.

ışini yapan öğretmenler sayesinde çocuğun ruh sağlığının düzeldiği bile görülebilir. hatta bir tanesi sayesinde terapi görmüş gibi olup kafamda oluşturduğum ve farkına varmadığım çok canımı sıkan bir düğümü çözmüştüm. bir cümlesiyle o düğüm çözülüverdi ve içim rahatladı. (o da dershane rehber hocasıydı. yani parayı bas kafa sağlığı al paran yoksa delir)

çok lazım olduklarına inanıyorum. ama çoğu da öğrenciyi pek sallamaz işim var diyip al çalışma listen bu matematik sınavında başarılar der ve ufukta kaybolup giderler.. :/

odalarında kahvaltı ve kahve için her türlü tesisatları vardır. sevdikleri öğretmenlerle goy goy yapmak için onları odalarına çağırır, sanki lutfediyorlarmış gibi kahve ikram ederken, dertlerini anlatırlar. genelde hep mutsuz ve mağdurdurlar. genellediğim için kızmayın, ömrüm onların arasında geçti, bir tane de farklısı çıkmaz mı karşıma, çıkmadı. hatta bir tanesi, okulun internetiyle -doğal olarak tabii- hard diskine habire film ve müzik videoları yüklüyordu. hep çok meşguldü, çoook.

ilkokul ve ortaokul anılarım içerisinde güzel yer edinen öğretmendir. bugün gibi hatırlıyorum ilkokuldaki rehberlik öğretmenimi. uzun dalgalı saçları vardı ve çok güzeldi. naif, yumuşacık bir kadındı. sık sık beni odasına çağırır, uzun uzun beni dinlerdi. hayatıma kattığı şeyler için kendisine minnettarım.

derdini anlatırsın sana ders programı yapalım derler.

lise de dersten kaçmak için az gitmemişimdir yanına bu öğretmenlerin. izin kağıdı verebilen hoca sınıfıydı bizim zamanımızda.

ben hiç öğrenciyi anlayanını görmedim. varsa yoksa odasında çay, kahve içip dedikodu yapsın.

ben sinir stresten ellerimi kemirirken bana ders programı ayarlayan insan psikolojisine olan bilgisinin yalnizca teoride kaldigini dusundugum ogretmendir. karsisinda kendimi oldursem kuracagi ilk cumle 'bu yaslarda biz de boyleydik' olur.

sadece rehber değil, aynı zamanda psikolojik, sosyal, eğitsel destek sağlayan bir danışman olmasını temenni ettiğim meslektir.

herkes gibi benim de okulda en sevdiğim öğretmenimdi. beni not verilecek bir birey olarak görmek yerine, gelişimime katkı sağlamaya çalışırdı. elbet her mesleğin iyisi kötüsü vardır. ama vasıfsız gördükleriniz (çok özür dileyerek söylüyorum) büyük ihtimalle devlet okullarındaki rehber öğretmenlerdir. çünkü konu oraya gelince iş, devlete sırtını yaslamak gibi düşünüldüğü için idealler değişiyor.

okula giden bir öğrenci için en güzel duam: "allah başına gerçekten işini severek yapan ve faydalı olmayı uman bir rehber öğretmen nasip etsin" olur. çünkü ciddi manada eğitim hayatını değiştirecek bir etkendir.

eskiden pdr olarak anılan öğretmendir. evet adı rehberlik öğretmeni olmuş. 09.00-16.00 saatleri arasında öğrencilere danışmanlık yapmak için okulda bulunurlar. kendilerine ait odaları vardır. işini iyi yapan bir rehberlik öğretmeni okula çok fayda sağlar. işini iyi yapmayan da odasında bildiğin yatar. gayri resmi müdür yardımcısı gibidirler ama müdür yardımcısının yarısı kadar işleri yoktur.

bunlar okulda genelde havasından geçilmeyen cool takılan kişiler olur. çok bilmiş gibi sürekli akıl vermeyi ihmal etmezler.

rehber öğretmen yargısını kırmak için çalışıyorum.. allahım yargıları kıramasam bile sen bana kazanıp okumayı nasip et*

hayatıma iki kere rehber öğretmeni girdi, ikisine de bayılıyorum hatta ortaokuldaki rehber öğretmenim o kadar iyi bir insandı ki keşke tekrar karşılaşsak çokça teşekkür edebilirsem kendisine

bunlar pek bi use yaramayan öğretmenlerdir. sunca yillik öğrenciyim bir kere bile isim düşmedi onlara. genelde sınıflara gelip önemli olan konular hakkında saçma salak konuşurlar.

üstteki yazar umarım algıları yıkar

ben kendilerine çok saygı duyuyorum.zor bir iş yapıyorlar.kişisel fikrim her sınıfa derslerinin olması gerekliliği yönünde.ben liseyi düşünüyorum düşünüyorum öyle bir öğretmen hatırlayamıyorum ki 7 yıl aynı lisede okudum