çünkü her şey gibi kaybedilmeden değeri anlaşılmaz. herhangi bir eşya bile kaybedince yada zarar gelince çok kıymetli oluverir. şarkıcıları düşünün yaşarken şarkıları o kadar çok dinlenmezken öldüğünde habire dinlenmeye başlanır. yaşarken neden bu kadar sık dinlemiyorduk da kişi ölünce şarkısını arşa çıkardık. işte hayat dediğimiz şey tam olarak budur. keşke böyle yapmasak. çünkü hayat fazla kısa. bugün varız, yarın yokuz. hatta iki saniye sonramızın garantisi yok. o bakımdan insanları kaybetmeden sevin. kaybettiğinizde gösterdiğiniz değerin de sevginin de ölünce bir kıymeti kalmıyor.
devamını gör...
babaannem öldüğü zaman buna gözlerimle şahit olmuştum. evinden kovan yengem, hastanede yoğun bakımda yatarken şehir dışında olduğu yalanını söyleyip ziyaret bile etmeyen amcam kendilerini yerden yere atarken... açıkçası ben sadece ele güne ayıp olmasın diye gösteriş yapıldığını düşünüyorum. yaşarken kıymetini bilmediğiniz insanın öldükten sonra kıymetini bilmenin ne manası var ki?
devamını gör...
muhtemelen, verdiğiniz kıymetten ötürü artık sizi pişman edemeyeceğini bildiğinizden.
devamını gör...
gösteriş için yaparlar, ayy ne üzüldüm,çok üzgünüm demek,dedirtmek için,yalandan kendini yere atanlar bla bla bla. yaşarken kıymetini bilmedin ölünce mi kıymete bindi dedirtir. halam vefat etti,bundan yaklaşık 5 yıl önce falan, amcam ile küslerdi. 20 yıl küs kaldılar nedenini boşverin çok detaya girmek istemiyorum, amcam cenazeye gelmedi. tabi küsenler oldu,darılanlar,kızanlar. sonrasında sordum dedim neden gelmedin ‘yaşarken gitmedim,ölünce niye gideyim’ demişti bu bana çok sadist bir düşünce gibi gelse de neticede ‘kardeşin’ , bir bakıma da doğru. yaşarken faydan olmamış,öldükten sonra ne olsun.
devamını gör...
biraz da ölenle alakalı.
kimisi yaşarken sevgi saygı görsede görmesede fark edemiyor.
beslenemiyor o duygular ile.
kapatıyor tüm alıcılarını.
öfkesi ve acısı ile yaşamayı yeğliyor ısrarla.
karşısındaki insanın elini kolunu bağlıyor.
günün birinde, kimsenin onu anlamadığını sanıp yapayalnız ölüyor.
kalanlar,çaresizce ölene verebileceği tüm kıymeti veriyor ama onu geri getiremiyor.
geri getirme özlemi dolu bir kıymet o.
devamını gör...
nankör insanoğlunun bir şeyin yokluğuyla sınanmadan değerini anlayamamasından kaynaklı bir durum.

pandemi bize bunları öğretmiş olmalıydı.çok basit bile görünse dışarı çıkıp yürüyebilmenin, aileyle kucaklaşmanın kıymetini ancak bunları yapamaz duruma gelince farkettik.insan için de geçerli aynı şey. *
devamını gör...
"çünkü varlık yokluktan ve her şey sıfırdan her zaman büyük ve kıymetlidir." şeklinde cevaplanası ebedi ve ezeli sorunsal.
devamını gör...
çünkü insanlar öldüklerinde, onu üzen insanlara büyük bir vicdan yükü miras bırakarak gider.

eğer şu an hayatta olsaydı acaba affeder miydi? ya da şu an ölmeseydi özür dileyip her şeyi unutturur muydum diye? bu bilinmezlikle arasında çırpınan insan, artık onu ölümsüz bir vicdan yükü olarak görür.
devamını gör...
ölen insanı kıymete bindirenler ortalama insanlardır.

ortalama insan olmayınız madames..
devamını gör...
"ölüler yaşayanlardan daha çok çiçek alır, çünkü pişmanlık minnetten daha güçlüdür."

- anne frank
devamını gör...
çünkü kaybedildiği zaman size bir fayda sağlayamaz ve yaşarken yeterince kullanamadım pişmanlığı oluşur. kimsenin kıymet verdiği yok,işin özü bencilliktir.
devamını gör...
çünkü hepimiz bencil bir hıyarız.elimizde olmayan şeyleri ister, kaybettiğimiz şeyleri özleriz.
devamını gör...
kıymete binmiyorlar. sadece geride kalan dünyalıların vicdanlarını rahatlatmaya çalışma çabaları.
devamını gör...
e bir daha konuşamamak, görememek sebep olabilir mi?
sonuçta insan elinde olmayan şeylere daha çok bağlanır.
neden?
çünkü ulaşılamayacak olmasından dolayı.

hayallerinize neden günlük hayatınızdan daha bağlısınız, çünkü yarın yaşanamayacak olması muhtemel.
o hayale olan bağlılığınız umuttur.
geleceğe olan belirsizliktir.
devamını gör...
olmayan kıymetlidir.
devamını gör...
ölmüş işte. yaşarken yaptıklarını seversek kıymetlenir kıskanırız egomuza yeniliriz. egomuza yenilemeyip bir insanı övemeyip onu mutlu edemeyip öldükten sonra üzülüp "aa, onunda şöyle işleri vardı, şunu önceden bilmişti, değerli insandı, kıymetini bilemedik!" vs. deriz.
devamını gör...
insanlar hep böyle değil mi zaten, bir şeyi kaybettikten sonra anlarlar onlar için ne kadar çok anlam ifade ettiğini ama ölüm olduğunda artık her şey için çok geç kalınmıştır elde kalan tek şey bir avuç topraktır artık...
devamını gör...
insanlar ölü fırsatçılığı yapıyor sadece. yoksa kayıplara dirayetimiz kaç yıl ki
devamını gör...
deyimi bike vardır
"kör ölür badem gözlü olur."
aslında kıymete binmez, artık yaşamadığı için üzüntüden sadece mutlu anlar hatırlanır.
devamını gör...
insanlar neden kahpedir sorusunun cevabı bu sorunun da cevabıdır.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"insanlar neden ölünce kıymete biner sorunsalı" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim