iş başvurusunda dış görünüşe bakılması

imaj her şeydir. tarzınız kartvizitinizdir. dış görünüşle başlar, kıyafetlerle devam eder, konuşmanız ve fikirlerinizle tamamlanır.

burada, jilet gibi giyinmekten de bahsetmiyorum. bir tarzınız olmasından bahsediyorum. zira, jilet gibi giyindiğiniz için eleneceğiniz işler de mutlaka vardır dünya üzerinde. o takım elbiseyi giydiğin zaman emanet gibi duruyorsa, yine elenirsin. çünkü, mevzu takım elbise değil, özensiz olmaktır. ortam uygunsa, şort, tişört ile gittiğin bir görüşmede herkesi tokatlayıp, işi alabilirsin. sprite'ı s....r edin, içecek bir şey her türlü bulursunuz, bi tarzınız olsun , her anlamda faydasını görürsünüz.*

iş verilip istihdam olunanların da dış görünüşüne bakılır. badem bıyığı, türbanı var mı. kimin nesi oluyor felan gibi..
(sonrası zaten kolay.!)

evet bu yüzden çoğu yere iş başvurusu yapmaya çekinmiştim zaten baştan elenirim diye.

vizyonsuz, eğitim seviyesi düşük bir yerden bahsediyorsak elbette olabilir.
işe odaklanan bir yerden bahsediyorsak; dış görünüşten öte etkili iletişime, doğru ifadelere, mesleki bilgilere bakıldığını düşünüyorum.. dış görünüş burada belki destekleyici bir unsur olabilir ama bu da her pozisyon içinde geçerli değildir.

insanlar görünüşleri ile karşılanıp, fikirleri ile uğurlandığı için normaldir.

kendimizi kandirmayalim.

turkiye'de kucuk firmalardan cok kallavi kodamanlar bakiyor dis gorunuse. artik "imajimiz acisindan" diye bir tabir bile var. kilondan boyuna kadar, sacinin renginden basindaki ortuye kadar, guzelliginden yakisikliligina kadar dis gorunusune dair her ozelligin onlar icin elenme sebebin veya secilme sebebin. yaptigin islere en son sira geliyor. seninle ayni kalibrede bir suru kisi basvuruyor ve bahsetmedikleri kistaslarindan biri de dis gorunus.

ha tabii ki ileri vadede ve ciddi ihtiyac durumunda muthis basarilarina ek deneyim ve tecrubelerinle de tercih edilebilirsin. bunun icin pek coklarindan ciddi sekilde siyrilman gerekiyor.

türkiye'de yapılan birçok ayrımcılıktan biri olan eylem.

bu ayrımcılığı sağlıksız, disiplinsiz, çirkin gibi sebepler sunarak normalleştiremezsiniz. iş fiziksel görünümün öne çıktığı modellik, aktörlük gibi bir iş değilse işverenin böyle gayriresmi, sözlü yada yazılı bir kıstasa göre eleme yapması resmen ayrımcılıktır. birebir aynı özelliklerde olan adaylar arasında bile fiziksel özelliğe göre son elemeyi yapmak buna dahildir. boşuna fikrinizi uygulamaya uydurmaya çalışmayın.

ne kadar çivi gibi yakışıklı adamlar, fit güzel kadınlar zihnen veya karakter olarak problemli olup iş yerlerini çekilmez hale getiriyorlar bilmiyormuş gibi yüksekten konuşmayın burada. hepimiz o toksik iş arkadaşlarından, müdürlerden, ik'cılardan başka başlıklarda dert yanıyoruz. bir yazarın dediği gibi ilkokul çocuğundan hallice bir zihin yapınız olmalı. kendinizi medeni biri olarak addediyorsanız yada medeni bir insan olma veya medeni bir toplumda yaşama gibi arzularınız varsa bu kadar bariz bir ayrımcılığa da karşı çıkmanız gerekir.

yoksa memlekette kimse işini düzgün yapmıyor diye ağlamaya da hakkınız olmaz. tepedeki devlet görevlilerinden marketteki kasiyere kadar insanların tipine, karizmasına bakarsanız ülkeyi tayyipgiller yönetip batırır, mağazada sattığı maldan anlamayan görevlilere sinir olursunuz, iş yerinde yanı başınızda çalışan iyi görünümlü cahil işleri aksatınca sen de mesaiye kalıp tamamlamak için uğraşırsın vs.

her gün göreceğiniz, belki oda paylaşacağınız, yanına oturacağınız insanı seçerken dış görünüş elbette önemlidir.

az maaş
çok iş
bakımlı görünüm

bu üçlü ik'nın sıralamasıdır.
aynı maaşı kabul edip, aynı bilgiye sahip iki kişiden kendisine özen gösteren tercih edilir.
bu özel hayatta da böyledir çocuklar.
şunu artık öğrenin de, kot üzerine tişört giyip iş görüşmesine gitmeyin be...

ben de olsam bakarım ve bakacam.

ben de olsam bakarım ve bakacam.

zevkime göre .. twh

işe alımda, öncelikle "işe uygun olan"lar arasında dış görünümü de daha iyi olanın tercihinde bir yanlışlık yoktur. ancak, sadece dış görünüme bakılarak seçim yapılması, işin mantığına da uygun değildir.