iş görüşmesinde sorulan saçma sorular

neden biz ? diye sorulduğunda "para yok kanki açız aç... " demek geliyor da insan yine de "inovasyon'a açık , marketing faktörü içinde rakiplerinden önde , kar marjı yüksek ve geleceğe yönelik güzel imkanlar sağlaması " diyorsun. o üzücü işte. sonra ne oluyor ? biz sizi ararız . boyun bükük çıkarsın da hüznünü gösteremezsin.

yaratıcı bir çözüm ürettiğiniz olaydan bahsedin - yani bana iş verdiler o işi zamanında yaptım allah aşkına ünversitede ya da giriş pozisyonunda bir insan yaratıcılığa dair ne yapabilir?

- neden geldiniz?
- öyle geziniyordum bir uğrayayım dedim?

müdür: daha önceki isyerinizden neden ayrildiniz?
-ben : şirketi baska yere taşidilar, bana yeni adresten bahsetmediler...

+kaç yaşındasınız?
-28
+medeni durumunuz?
-bekar
+neden?

nereden bileyim ablacığım ben... denk gelmedi uygun bir aday işte...

içimde hala uktedir bu hanıma "istiyorsanız sizinle evleneyim" demek...

giyim tarzınız nasıl? özünde saçma gelmeyebilir saçma olan sorarken kastedilenin ne olduğudur. bir ofis işine görüşmeye gittim sekreterlik işiydi. işin mesai saatleri maaşıydı derken adam birden işi giyim tarzına getirdi. daha önceden yanında çalıştırdığı kadın etine dolgunmuş da her şey ortada açık giyiniyormuş da müşteri gelince isle değil onunla ilgileniyormuş da.. şimdi bakınız burası çok önemli.. onun için sorun değilmiş nasıl giyinildiği önemli olan müşterinin bakmamasıymışşş.. açıkça sen benim böyle dediğime bakma giyin de gözümüz şenlensin demektir. midemi bulandıran patron zihniyeti. iş görüşmesine giden kadınlara benden bir tavsiye. eğer patron ya da sorumlu kişi her kimse size bu tür konuları açıp aman yanlış anlamayın diye ekliyorsa kesinlikle yanlış anlayın! emin olun dediği gibi umrunda olmasaydı uyarma gereği duymazdı. hayat zor, tetikte olmak gerek.

saçma soru yoktur alınmak istemeyen insan vardır.

devlet bankalarından birinin mülakatında 'patlıcan sever misin?' diye sormuşlardı.

o zaman çok umut bağlamışım kesin kazanacağım gözüyle bakıyordum. iktisat mezunu çok iyi sayılabilecek bir puan almış biriydim. mülakat öncesi internet üzerinden 'falanca bankanın mülakatına girecekler isimli' bir grup kurulmuş oradan bir çoğuyla tanışmış arkadaş olmuştum.
bir çoğu alan dışıydı zaten. onların arasında kesin ilk 21 e girerim diyordum. puan sıralamasında 2. ydim.

verdiğim cevap 'evet' ti. bana diğerlerine sorulduğu gibi alan sorusu hiç sorulmamıştı. muhabbet etmiştik sadece.
tabi kazanamadım sanırım patlıcan sevmeyen birini arıyorlardı. *

iş görüşmesine en son 25 sene önce girdiğimden hatırlamıyorum ama doktora mülakatında memleketimi ve mezhebimi sormuşlardı

iş görüşmesine gittiğimde görüşmenin 15. dakikasında ne kadar maaş istiyorsanız bizim açımızdan sıkıntı değil. lütfen yarın 8 de başlayabilirsiniz denildiğinde çok şaşırmış ve tedirgin olmuştum.. ilk defa bu tarz bir cümle ile karşılaştım ve hala neden böyle bir cümle kurma gereği duydular * ???

beni en sinir eden soru:
hedefiniz nedir?
ya ne bileyim abicim ben öyle hayatı planlı programlı yaşamıyorum ki. kazanırım buradan para canım sıkılır veririm istifayı giderim tatile ya da çalışırım bi süre sonrasını zamana bırakırım hayat bu a q belki ölcem belki yolda yürürken kafama saksı düşücek salın bizi salın. hayat kısa kuşlar uçuyor.

bi keresinde bi firmayla gorusmemde yonetici "yazdiginiz maas bizim icin yuksek" demisti, ben de "beni neden cagirdiniz o zaman" diye sormustum;

- bizim tecrubeli calisanlarimiz sizin istediginizden x kadar daha dusuk aliyor?
-(soyledigi maas anca standart bir kiranin iki kati) nasil yasiyor bu calisanlariniz?
-arkadaslariyla beraber kaliyorlar siz kalir misiniz?
-hanfendi yurt basvurusu mu yapiyoruz is basvurusu?
-benimle saygili konusun. bu sartlarda calisabilecegimizi dusunmuyorum.
-allah razi olsun. ıyi gunler.

neden biz?

çünkü her yer çalışan arıyor ve benim de mükemmel seçeneklerim var ama yine de sizin kaşınız ve gözünüz çok güzel. yani ne bu narsistlik değil mi? ben seni övmek zorunda mıyım?

iş var dediler geldik...

"babanın maddi geliri ne kadar?" ya benim babam isterse elon musk olsun benim bir işe girmem için illa ailemin zor durumda olması mı gerekiyor? bir de babamin gelirini söyleyince "hmmm" diyip susmaları beni deli ediyor. öğretmen maaşını bile abartıp işe ihtiyacı yok damgası vuruyorlar. sanki ben babama güvenerek evde oturmak zorundaymışım gibi.

bana "bu işi bırakmayacağınızın garantisini verebilir misin?" diye sormuşlardı. ben de "insanlar evlenirken bile boşanmayacağının garantisini veremiyor." demiştim. işin ilginci işi almıştım.

işi yapabileceğinizi düşünüyor musunuz? - duyduğum en saçma sapan sorular arasında yerini en üst sıralara taşıyan bir soru. hayır zaten iş başvurusu yapmışım, demekki işi de araştırmışım. hem neden yapamayayım. -size işi yapamayayacağımı düşündüren bir durum mu var yoksa.

en on görüşmeye yaptığım şirkette, çok narin çok kırılgan duruyorsun bu işi yapamayacağını düşünüyorum ama deneyelim dediler. sonuç mu 4 yıldır aynı şirkette çalışıyorum.

yakın zaman evlenmeyi düşünüyor musun? napcan çeyrek mi takcan demek istediğimdir.

"ücret beklentiniz nedir?"

abicim belli işte verebileceğiniz ücret. söyleyin onu, biz de olur veya olmaz diyelim. kimse de yorulmasın boşuna. bir de "acaba çok mu istedim?" stresine sokuyorlar.

+sizi neden işe alalım?

kendinizi över misiniz?

yemin ediyorum ozan güven'in repliğini söylememek için zor tuttum kendimi.