kabak tadı veren sorular

her kadının sorduğu lakin söylemek istemediğim bir soru var.

zaten bu birkaç gündür yeterince günaha girdim.

yahu büyük bir karpuz görüp alınca, kaç kilo diye tartıyor musun illa? büyük bir karpuz işte. ne yapacaksın kaç kilo?

afiyet olsun...

hemen hemen her sorular.

neden yaptın?
canım istedi yaptım ulan hesap mı vereceğim sana.

neden evlenmiyorsun.
neden tesettüre girdin.

ne yaptın, nerelere gittin?

hiç evlenmedin mi?
hiç mi?

her götü ellemiyoruz. biz de seçiciyiz.

ne okudun/ne olacaksın şimdi?

konuştuğun birisi var mı, evlenmiyor musun daha, işe de girdin artık bir yuva kurma vakti gelmedi bla bla bla.

yaşın kaç, hangi şehirdesin, ne iş yapıyorsun, kusucam amk.

bana uçak bileti ayarlayabilir misin?
ayarlayamam güzel kardeşim *

asl?

ilk buluşmada hesabı kim öder?

+ilk hastan ben olabilir miyim?
-hasta değil danışan, olamazsın.

nasilsin. evet.

iş buldun mu?
ne zaman evleneceksin?
ee şimdi ne olacak?
ne okumuştun sen?

"hatırlıyor musun aşkım..".
(yav mal'ını otuz yılı aşkın süredir tanıyamadın mı ki, hala soruyorsun cancağızım, yürek sızım, canım karım. ha tanıyamadın mı.. ne kabanı, ne atkısı ne rengi.. ben eğilip bakmasam sabah giydiğim pantolonun rengini bilemem.. biz böyleyiz biraz malesef. suç tümüyle benim de değil. cinsiyetimizden kaynaklanıyor belki.. biz ilk karşılaştığımızdaki kazak renginizle, ojenizle vs ilgilenmiyoruz.. tam olarak ne gördüğümüzü bile düşünmüyoruz inan. ama bir şeyler oluyor olmalı ki "aha bu" diyor sol böğrümüzdeki cevahir.."aha da bu valla" sonrası çocukça saçmalıklar, sonrası çok güzel işte, sonrası delice mutlu bir hayat .. bak otuz yılı geçtik..)
"hatırlamam mı.. ama sanırım ikimiz de birbirimizin hatırladığını sandığı şeyden farklı şeyleri hatırlıyoruz."
"saçlarımı diyorum, bir önceki gün kestirmiştim ve tedirgindim de biraz, alışmamıştım. sakın değiştirme, çünkü sen böyle kalmalısın dedin.. etkileyiciydi.."
(sanırım asıl etkileyici olan da, bizim farkında olmaksızın yaptığımız ve karşıdakince algılanan bu hesapsız doğallığımız.. çünkü sadece onlar bize ait. yoksa sonrasında neden klişelerle saçmalayıp gülünç anılar biriktirelim, bize ait olmayan abartılarla değil mi..)
düşünüyorum da.. kimileri de güzel be.. varsın kabak tadı sayılsın be dostlar.. biraz da sorana bağlı çünkü tad..

(bkz: bu soruyla da karşılaşmayan ne biliyim)