kalbinizi en çok kıran cümle

"maalesef malign tümör"
artık sevdiğiniz kişinin son zamanları olduğunu, gözünüzün önünde eriyip gideceğini bilmek.

çabalayınca bazı şeylerin olabileceğine inandıran insanın dediği, "olmuyor, olmayacak ben artık inanmıyorum" cümlesi.

sen de herkes gibiymişsin cümlesiydi.

kızım 7 yılda mezun olur musun sence

gelmesin. (t)

“peki sen ne olacaksın?”

uzatmamız bir şeyi değiştirecek mi

sen mi üzüleceksin?

aynı şeyleri hissetmek zorunda değiliz. sen seviniyorsun diye ben sevinmek zorunda değilim, sen üzülüyorsun diye de üzülmek zorunda değilim...

seni sevmiyorum artık...

böyle söylediğim için üzgünüm ama hayat seni yeniden karşıma çıkartana kadar elveda güzel kızım

500 vereyim yat altıma.

şu anda sevişmek istemiyorum, benim ilgiye ihtiyacım var, biraz sev beni falan filan. ulan ben senin manitan mıyım da sevip ilgi göstereyim diyesim geliyor ama yine de kıyamıyorum işte.

“senin mahvolman için ne bana ne başkasına ihtiyacın yok, sen kendi kendinin en büyük düşmanısın” demişti biri.

he anladım komikmiş :d

iyi de seni tanımıyorum ki :d

sırf bir sorusunu çözdük diye böyle olacaksa ohoo

izin vermezsen böyle bir cümle olamaz. insanların söyledikleri kendilerini bağlar. ve senin verdiğin değer kadar kırabilir seni ancak.

insanların yüksekten baktığı her cümle kırar, o tür insanlara acıma duygum ortaya çıkar ve üzer.

yine kasiniyosun yapma
bunun hikayesi biraz kirici aslinda. yaklasik birkac ay once abimle annemin tartistigini gorunce aralarina girmek istemistim. bizimkiler genelde tartisma adabini bilmez eller kollar da devreye girer. ustune yurudugunu gorunce alfa gibi hayirdir noluyo gibisinden soru sorayim dedim abime. hiddetinden ben de nasibimi aldim. kucukken kedi kopek gibi kavga ederdik ama buyuyunce is baska. canimin yanmasini gectim tirnaklarim kirilmisti ya. uzun tirnak kirilmasinin acisini bilen bilir. bi de kokunden gitmisse acidan duramazsiniz. o gun bi sekilde birbirimizi öldürmeden bitirebildik. o gunden bi sure sonrada yine abimle birbirimize yukseldigimiz bi vakit annem cat diye yine kasiniyosun bak yapma dedi. orda ilk basta bi anlayamamistim ama sonradan basimdan kaynar sular dokulur gibi dustu jeton. annem o birkac ay onceki bir sey olmasin diye korkup karistigim kavgamizi benim kasinmam olarak gormustu. bazi dusunmeden ve sinir aninda soylenen sözlerin kurbani olmak kirici tabi. ama kalbimin kirilmasi mi tirnaklarimin kirilmasi dersem kalbimin kirilmasini secerim. o gunu hatirladikca bile tirnaklarim ara ara sizlar*