kemal sunal filmlerindeki ortak nokta

hemen tüm filmlerindeki en dip ile en zirve çelişkisinden doğan komedi unsurunu içeren ortak noktadır.
hatta bu durum bazı filmlerinin isimlerine bile direkt yansır: örneğin korkusuz korkak.vs.
kemal sunal komedi filmleri genel itibarıyla zıtlık, yarı absürdizm ve sosyal mizah özelliği gösterir.
tosun paşa: evin uşağı olan şabanın bölgenin en büyük generali yerine geçip sahte tosun paşa olması.
korkusuz korkak: herşeyden çekinen şabanın korkusuz hale gelmesi.
dokunmayın şabanıma: şaban işsiz bir şöför iken beyin oğlunun yerine geçmesi.
100 nolu adam: işsiz beceriksiz bir gençken ünlü bir reklam yüzü haline gelmesi.
kapıcılar kralı: kapıcısı olduğu apartmanın sahibi olması
şark bülbülü: aynı tema.
tokatçı: aynı tema

başlık sahibi yazarın görüşüne katılmakla birlikte meraklı köfteci filminin de dahil olduğu liste.

mevzubahis filmde de dipten zirveye bir yolculuk vardır. seyyar koftecilik yaparken kimsenin umursamadığı, köftelerini çaldırdığı için eve geldiğinde ev ahalisinin tavuk yemesine layık görmediği kahramanımız kendisine miras kaldığı ve zengin olduğu öğrenildiğinde artık herkes tarafından el üstünde tutulur, badem gözlü olur.

kemal sunal'ın oynamasıdır.

yaşlı bir ağabeyiniz olarak diyorum ki, tek ortak nokta, ne ilk çevrildiği zaman, ne de şimdi komik olmamasıdır.

fırsatçıyı pek kötü ve sefil biri olarak göstermesidir. bu bazen kapıcıdır bazen din adamı bazen kız babası. hak ettiği üzere gülünç kılıp bir güzel aşağılar fırsatçıyı.

küfretmeden güldürebilmesidir

toplumun aksayan yonlerini mizah çerçevesinde anlatmasıdır. ilk bakışta güldürüyor gibi gözükse de ağlanacak halimize güldüğümüzün gerçeğidir.

abartılan komedidir. neden bu kadar büyütüldüğünü ve abartıldığını asla anlamadığım biri. filmlerde haha huhu yapmaktan başka bir şey yok. bir de arada eşşoleşşek diyor. bu mu komedi ve sanatçı olmak. oğlu ve kızı da isminin ekmeğini yiyorlar.

genelde rahmetli kemal sunal cahil çabuk kandırılan ama şans eseri işin içinden çıkan komik karakterleri canlandırmıştır.

tamahkarla sahtekar çok iyi anlaşır derler ya hani. bence budur.

neredeyse tüm filmlerinde adının şaban olması, karakterinin adı olmazsa filmin adını şaban koyuyorlardı rahmetlinin.

samimiyetdir.