kendiyle arkadaş olan insan

insanın ilk önce kendisiyle arkadaş olması gerekmez mi zaten? insan kendisini sevmezse başkasından sevgi beklemesi de o kadar zor olur.

kediyle arkadaş olan insan şeklinde okumuş olduğum 'evet bu benim bu benim' diye evde çığlıklar atmama sebep olan başlık.

ama evet kendimle de arkadaş olmuş olduğum doğrudur. bazen muhabbeti sıkıcı. bazen duygu durumu bozuluyor. bazen canımı sıkıyor. bazen saçını çekip koşar adım uzaklaşıyorum. aa kendimden kaçamıyorum. nereye gidersem gideyim kendimi de götürüyorum.

işte bundan sebep sevin garibanı. koruyun kollayın. arkadaş olun. kendinizden kaçamıyor, uzaklaşamıyor, yok sayamıyorsunuz. ee napcan o zaman? sevecen mecbur.

en yakın arkadaşın aslında ama işte kıymet bilirsen. bilmezsen sen bilirsin valla kardeş sen senin kıymetini bilmezsen el hiç bilmez.
kim bu el? ne bilem herkes bahsedip duruyor ben de kullanam iki cümle arasında dedim.

internet olmayınca kendisiyle arkadaşlığı bozulur. aslında hepimizin kankisi internet swh.

en iyi arkadaşım : me
:)

troll yapmıyorum ama benim çok iyi başardığım bir şeydir.
kendimi seviyorum, kendimle anlaşıyorum, kendimle eğleniyorum var mı ötesi ? yok.
ama kendimle sevişmiyorum, o ayrı.

en kolayı ve en çok yapılanı.

yok olm o kadar da değil be!
ıyidir, hoştur ama kendisiyle arkadaş olunmaz bunun. sabahları selam verilir akşamları hayırlı geceler denir, yoluna bakılır.
cins adamdir bu, ona buna takar, mesela yapar. konuşmayı da bilmez pek, genelde susar zaten. can sıkar hafiften bunun sessizliği, çekilmez.

şüphesiz ki ermiştir.
biz kendi saçımızı filan yoluyoruz mini krizlerde.
mal yarasalar salak yarasalar havada uçuşuyor.

hem en azılı düşmanı hem de arkadaşıdır.
hem de arkadaş arkadaşın. neyse...
*

kendime çok gülüyorum ve ağlıyorum. bu ikisini yapabildiğim kişiyle direkt arkadaş olurum zaten. müthiş bir kendimle barışıklık içerisindeyim bu yüzden ya da en aptal saptal ağır eleştiriyi acımasızca yüzüme vuruyorum. dost bazen acı da söylüyor.

kendi içimde sevdiğim kişilikler de var, pek anlaşamadığım da , dinamik bir durum.

kendiyle arkadaş olan insan başka kişinin arkadaşlığına ihtiyaç duymaz çoğu zaman. çünkü değer görme, sevilme ve kendini dinletmek isteme güdüleri, kendi tarafından doyurulur. tabii ki her arkadaş aynı davranışları gösteremez, aynı sohbetleri veremez insana, o yüzden başka arkadaşa da ihtiyaç olabilir fakat unutmamak gerekir ki insanı en iyi kendi anlayabilir ve tanıyabilir.
düşüncelerini kendin çözümleyebilirsin, tabii yeterince düşünürsen. başkaları sadece sana yol gösterici olabilir, bunun için başka arkadaşlara ihtiyaç duyabiliriz mesela. olayları başkasının gözünden görmek için başkalarına gereksinmek normaldir. gerçi bu ihtiyacı kitaplardan, şarkılardan vs. de giderebiliriz ama onların da kaynağı insan değil mi zaten? kısacası insan insana muhtaç fakat kendine daha da muhtaç. sadece kendi varlığını kontrol etme yetisine sahipsin sen. kendi düşüncelerinin ve hareketlerinin hakimisin. sen sadece kendi dünyana sahipsin, başkası o dünyayı tam olarak anlayamaz, özümseyemez.

başkalarının samimiyetsiz arkadaşlığındansa, kendimle olan derme çatma arkadaşlığımı seviyorum. çünkü düştüğümde beni kaldıran yine o, ağladığımda yaşımı silen yine o ve iyi günlerimde zaten herkes yanımda ama kötü günlerimde bir tek yine o.

kendini başkalarına tercih eden insandır. ve bir meziyettir, mutludur.

arkadaş edinme konusunda da oldukça rahat ve sağlıklıdır. kimseyi sıkmazlar.
gidene dur diyemem, giden gider zaten sevene, sevme demem, seven sever zaten gibi garip, mayhoş bir anlayışı vardır. lakin çok eğlencelidirler ki kendilerinden sıkılmazlar. çevre de onlardan sıkılmaz. e kendiyle arkadaş olmayı başarmış bir filozoftan söz ediyoruz. ne bekliyordunuz ki?..

bunu başaramayan, yani kendiyle arkadaş olamayan insanlar hiçbir zaman mutlu olamıyor. her daim yeni insanlar, yeni ilişkiler, yeni yerler, hep bi değişiklik, ya geçmiş özlemi ya da bir gelecek eylemi için sürekli hareketli ya da özyaşamı yitirmiş bir atalet içinde oluyorlar.

sözün özü şu ki, herkesin bi yerde denemesi lazım. bir yerde.. çünkü bize yine biz lazımız. biz. kendimiz.. .

bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan insan bütün insanları anlar.
olağanüstü bir gece - stefan zweig

kendi kendime tavsiyeler verip dik başlılık yapıyorum. arkadaş ilişkilerinde aynısı oluyor diye biliyorum. öyle değil mi?
canım arkadaşım ben.

dünyayla olan probleminin bir kısmını çözmüş veya çözme yolundadır.

kafasının içi oldukça neşeli olan insandır. benim kafamın içindeki 5 kişiden 3 ü benimle dalga geçiyor, biri haddinden fazla karamsar ki onunla iletişimimi minimum düzeyde tutmaya çalışıyorum. biri de yavrum aşırı hassas ve duygusal. bıraksam diğer 4 ü anında boğacak ama o giderse ben kimle dalga geçeceğim diye bırakmıyorum.

'çokluk bir fayda getirmez az arkadaş az stres çok başarı'nın eş değer durumudur. kapılar kapandığı zaman kalacağınız tek kişi siz olduğunuz için kendiniz ile arkadaş, dost olun