kimse tarafından sevilmemek

kendini sevmekten başlayarak çözülebilinir durum.

sen kendinde sevilecek bir şey görüyor musun?

dünyama hoşgeldiniz. ama kimseyi suçlayamam. duvarlar ördüm kend... afsdad yok lan g.t gibi bir şeyim. beni sevecek kişiyi bi sorgularım.

mesele sevilmek değil. hayatın belli dönemlerinde herkes bir şekilde sevgiye nail olur. asıl mesele sevginin devamlılığı ve karşılıksızlığı. dönemsel ya da beklenti içeren bir sevgi size tam anlamıyla sevginin varlığını hissettiremez.

bulan bulduğunu, bulamayan umudunu kaybetmesin.

yine mi ağlıyonuz len. kıyamam.swh.

önemli mi? bence deĝil.

sonucunda sözlükte abuk sabuk cinsiyetçi başlıklar açmaya sebep olacak duygu bozukluğudur.

nerde görsem tanırım. dikkat çekmeye çalışan insan hezeyanı bu.
yeteri kadar ilgi alamadıklarında ortalıkta haykırmayı severler. gerçekten kimse tarafından sevilmiyorlarsa bir sebebi vardır zaten. her halükarda mümkün olduğunca uzak kalmak gerek böyle insanlardan.

kaderdir, şansıdır vs her şey diyebiliriz. o gruptan olabilirim belki de. uzak durulması gereken biriyim bence, bu karanlık yayılmamalı.

kendimizi sevelim yeter.

sevilmek, sorumluluk gerektirir. baskı yaratır. sanki iyi bir yanın olmalıymış gibi hissettirir, seni sevenleri düşündükçe.

sevilmiyor musun? s. et. gazla. çok para kazan. işine odaklan. başarıya istikamet edersen, seni çok sevecekler o yolda.

samimi değil tabi. ama kendinden yola çık, bir yabancıyı ne denli sevebilirsin. nereye kadar.

aynı şey.

#3101261yoo insansızlıktan ölünmeyebilir

çünkü tanrısal sevgiye kanat açılır

eksiksiz yaşanır

(bkz: abart feriha abart emenike)

kimse tarafindan sevilmeyen kimse yoktur. seytanin bile seveni vardir. (bkz: satanistler)

yanlış ortamlarda bulunuyorsunuzdur.

"beni annem babam bile sevmiyor." diyerek temelleri atılmış bir hissiyat. sonra bu his, kişinin kendisini sevmemesine ve diğer insanlar tarafından sevilmediği düşüncesi ile birlikte yoğunluk kazanıp kişiyi yoran bir halin ortaya çıkmasına yol açar. aslında anne babanın sevmeyi bilmeyen kişiler olması ya da sevme kapasitesinin sınırlı olmasını kendimizle ilişkilendirmenin bir anlamı yok. onlar, bizi istediğimiz ya da daha doğru ifadeyle hak ettiğimiz gibi sevmediyse bu, hiç kimsenin bizi sevemeyeceği ya da bizim sevilmeyi hak etmeyen biri olduğumuz anlamına gelmez. kişi, kendisini anne babasının gözünden değerlendirmeyi bırakıp objektif bir şekilde değerlendirmeyi öğrendiği zaman, kendini sevmeyi öğrenebilir. kendini seven insanın yaydığı enerji, onu diğerleri* tarafından sevilir hale getirecektir.

kimse de ne yaptığını bilmiyor ki
bence iyi her şeye sıfırdan başlayabilir istediğin yerden devam edebilirsin. birilerinin sevdiği olmak bazen seni olduğun yere zincirliyor.