kitap çalmak

ekmek çalmaktan farksızdır. aradaki fark ekmek çalan hapis yatar, kitap hırsızının daha üçüncü sayfada bir haberine denk gelmedim. demek ki kitap satan esnafla, market esnafı arasında hatırı sayılır bir vicdani fark mevcut.

herkes birbirine kitap hediye ederse çalmazsınız. çalmayın. hediye edin.

benimkilere sulanmayın. yakalarsam cinayet çıkar.

kitap satan kişiyle esnaf arasında vicdani bir farkın olabileceğini düşünenleri ortaya çıkaran hırsızlık. ben de kitap okumayı seviyorum ancak kitap okumayı bu kadar kutsar, haddinden fazla anlam yüklerseniz, sanırım yakında örgüt kurup belirli bir bölgeyi savunacak kadar radikalleşirsiniz. bırakın okuyan okusun okumayan okumasın. hırsızlık üzerinden de analiz yapmayın artık.

bizim lisede ders kitabı çalarlardı. bazıları sadece kendini getirir, turist gibi gezerlerdi. öğretmenler de bunun için kitap kontrolü yapar, getirmeyenlerin sözlüsüne düşük verirdi. hal böyle olunca millet kitap çalmaya çıkıyordu. ben de benimki çalınmasın diye her sayfasına adımı yazardım.

çalmaması gerekeni çalarak güzel bir eylemde bulunduğunu düşünen yavşak kılıklı hırsızdır!
cahil hırsız bilmiyor ki kitap çalınmaz, istenir. birazcık okuyucu olan herkes bilir ki yayincıdan, kitapçıdan istediğin kitabı okumak şartıyla istersen o kitap sana ikram edilir. neyse ideolijik hırsızlar:)

böyle giderse yapmaya mecbur kalacağım eylem
kitaplar çok pahalıııı

lisemin ingilizce zümresindeki wordsworth classics romanlarından iki tane ödünç almıştım. 24 yıl önceki baskıları, hepsinden de birden fazla vardı ama hiçbirinin kapağı bile kaldırılmamış. hoca unutunca ben de geri vermedim. hiç pişman değilim. lisemin bana kattığı tek şey de o iki kitap oldu

her yazlığa gidişimde bir can sıkıntısı sarar içimi. bir gün "dur şu çarşıya gidip bakayım ne var ne yok" dedim ve çıktım gittim. hava karardığı için cidden kalabalıklaşmıştı etraf. biraz ilerledikten sonra ne göreyim koca bir kitapçı var. içeride de insan görünce hayrete düştüm. "akçay'da kitap okuyan mı varmış?" diye düşünerek daldım içeri. bir kitabı kaldırdım, inceledim ne göreyim. korsan kitapmış! masum masum dedim herhalde arada kaynamıştır. gittim başka bir kitabı inceledim o da korsan çıktı. bu böyle olmaz hayırsızlıktır bu deyip almaktan vazgeçtim. tam dükkandan çıkacaktım sakin sakin geri döndüm rafların oraya. sonra "zaten korsan bunlar bir şey olmaz" deyip cepledim 2 3 tane ince kitabı. paltomun cebi devasa olduğu için sığdılar üstelik. o günden sonra korsan kitapçı gördüğümde araklamaya başladım. anlayacağınız korsan olduğu sürece çalmakta sakınca görmem. zaten kitaplık yapan birisi değilim. düzgün kitaplarımın hepsini bağışlar, arkadaşlarıma veririm.

karizmatik eylem.

fi tarihinde bir barda yaptığım eylem. 1947 basımı çok hoş bir macera romanı dızlamıştım.

(bkz: the book thief)

adam kitabını yazmış bunun.

hırsızlar kitap okumaz ki!

-aşk olsun ben öyle bir insan mıyım?

( yaviz)

çalınan çiçek tutar derler. kitap çalmak bu bağlamda olmasa gerek.

hırsızlar okumaz.
okuyanlar çalmaz.

bir keyif değil hastalık veya ağır yoksulluktur olsa olsa.

bugün yaptığım eylemdir.

aslında kitabı çalmış sayılmam çünkü bu kitabı birisi okul kütüphanesinden almış ve bir sınıfta bulunan bilgisayar masalarından birinin üzerine bırakmış. aslında uzun süre dikkatimi çekmedi kitap ama ilk defa bugün o bilgisayar masasına doğru yürüyünce önce kitabın adını sonra da yazarın adını gördüm.

o anda kitabın benim olması gerektiği fikri şimşek gibi çaktı beynimde. sonra elime aldım kitabı. kitabın dışındaki kağıt kapağı çıkarınca artık kitap tamamen benimdi. bu kitabı kesinlikle çalmam gerekiyordu. ama yine de çocuklara kitabın kimin olduğunu sordum ve bana "ne kitabı" dediler. karton kapakla göz göze geldik.

aslında içinde hala bir şüphe vardı kitabı alıp almamak konusunda. elbette jean paul sartre sevdiğim bir yazardı ama beni hırsızlık batağına düşürecek kadar değil. sonra kitabı biraz daha karıştırdım. ve kitabın basım tarihini gördüm. kitap benim babam olacak yaştaydı neredeyse. yaşlı bir kitabı o soğuk sınıfta kaderine terk edemezdim. umarım bu bir suç sayılmaz, en azından hafifletici sebepler göz önünde bulundurulur.

ankara - dost kitabevi'ndeki bir yetkiliden öğrendiğim kadarıyla, orada satılan kitapların fiyatını epey yükseltiyormuş kitap hırsızlığı. bayağı büyük bir orandı. tam hatırlamıyorum ama %30 bile olabilir. bu, eski bir bilgi de olabilir gerçi. artık "monitörlemek" daha kolay ve efektif, malum. bu hırsızlıkların önüne geçmek daha kolay artık. 90'larda falan bu iş bu kadar basit değildi.

romantize edilse de bana göre çalmak çalmaktır *

hirsizligin en makbul olani.