kitap okuma alışkanlığı

her gün uyumadan önce en az 1 saat olan alışkanlık.

gece uykuya doğru olan saatlerde heyecanlanmaya başlıyorum, galiba güççük pirensin tilkisinin bahsettiği de bu olsa gerek. evcilleştirilmiş bir kitap kurduyum.

kazanması zor, kaybetmesi kolay alışkanlık.

sen de olmasan diyeceğim alışkanlık

kötü alışkanlıklar kolay edinilir, zor vazgeçilir.
fakat böyle güzel bir alışkanlık için tam tersi söz konusu malesef.

lisadeyken düzenli işlerken universiteye geçince bozulan ve yerine koyamadigim alışkanlık. zorlanıyorum artık. dikkat bozukluğu oluştu sanırım.

kazanılsa gerçekten çok faydalı bir alışkanlık. dünyadan sıyrıldığın, farklı kişiler, diyarlar keşfettiğin çok güzel bir faaliyet.

varsa tadından yenmez, yoksa henüz hayatını değiştirecek kitapla tanışmamış demektir. mesela ben şu an bitmesini istemediğim bir serinin son kitabının son 20 sayfasındayım. merakımdan ölüyorum fakat bitsin istemiyorum. her gece baş ucumdan şu an olduğu gibi bana bakıyor ama yok. okumayacağım.

zor kazanılan, ancak diğer zor kazanılan birçok şey gibi kaybetmesi o kadar da zor olmayan husustur. bir kere başladıysanız ve keyif alıyorsanız, gücünüzün ve vaktinizin yettiği kadar okuyun.

tüm alışkanlıklar gibi zor bırakılır. genelde bırakmak isteyen olmadığı için de hayat boyu sürer. bir kitabı bitirdikten sonra iki üç gün bir şey okumayayım, az dinleneyim dersiniz ama yapamazsınız. içiniz içinizi yer. çatlayan dudağı soymadan duramayan insan gibi kitap okumadan rahatlayamazsınız. sonunda hasta bile olabilirsiniz. kitap hastası, hastalıkların en güzeli.

günde sadece 5 sayfa okumaya başlayarak kazanılabilecek alışkanlıktır. özellikle belirtmekte fayda var roman okumak kitap okumak değildir.

liseden sonra kimse toparlayamamış sanırım. okumaya çalışırken beynim kulaklarımdan akıyor sanki. oysa eskiden herkesle yarışırdım.....

kitap okumaya neden "alışkanlık" boyutu kazandırılmak istendiğini anlayabilmiş değilim.

toplumun her kesiminin bu alışkanlığın olumlu olduğu hususunda hemfikir olması mı?
kitap okumanın mutlaka fayda sağlayacağı inancı mı?
yoksa kişinin kendisini bir mutlu hissetme aracı mı?

bana kalırsa kitap okuma alışkanlığı kitabın değerini kaybettiren bir alışkanlık. kişi kitap okurken, alışkanlığını yerine getirmek için değil, o kitaptan kazanacağı bir şeyler olduğu düşüncesiyle okumalı. "kitap okuma" eylemine değil, yalnızca okunmak istenen kitaba özgü "okuma amaçları" ortaya konulmalı.

şahsen ben kimi zaman ayda 1 kitap, kimi zaman ayda 4 kitap okurum. aylarca okumadığım bile olur. ama okuduğum kitapların hiçbirisinde bilinçaltımda dahi "bu kitap ne zaman biter" hesabı yapmadım. çünkü orada amaç okuduğum kitap, sayfa sayısı, salt kitap okuma eylemi değil; o kitabın bana ne katacağıydı.

en güzel alışkanlığım heralde. okuyun okutturun ya.

kendimi bildim bileli okuyorum. okula başlamadan onlarca defterim kalemim kitabım vardı. takvim yaprağı görsem okurdum. kütüphaneden çıkmazdım haftasonları daha çocukken. şimdi kendi kütüphanemi kuruyorum evimde. hala kitaplarımı severim koklarım okşarım. imkanı olan okusun, araştırsın.

zaten okurdum ama pandemiyle birlikte kitap okumayı hayatımın parçası haline getirebilmeyi başardım.
geçen sene 27 kitap okudum mesela ki bir yılda bu kadar okuyamıyordum asla
bir de çapraz okuma yöntemi deniyorum bu sene ve hedefim 42 kitap okumak umarım gerçekleşir.

kolay kaybedilir, kolay kazanılmaz. para gibidir.

dünya en fazla hindistan okunuyor ama normal sözlük de türkiye buna eminim

hedefim 8 binde bırakmak. yolu yarıladım. siz benim kadar abartmayın. gezin tozun. ayda iki kitap yeter dikkatli seçilirse.

dünya ile bağlantının sıfır olduğu dakikalar

en kötüsü bir kaç kelime öğrenirsiniz böyle düşünün. iyi bir alışkanlık her durumda.