kitap okuyan insanı belli eden detaylar

kitaplar hakkında konuşurkenki heyecanı.

diksiyonu düzgündür, kelimeleri doğru seçer, kendini daha net ifade eder.

hep muhatabından daha çok bilme düşüncesi.
öğretmenlik modu.
tepeden bakma.
karşıt görüşü kale almama.
küçük dağlar yaratmış olmanın gururu...

kendini kolay ifade edebilir ve konuşmaları daha çok edebi metinler üzerinedir gözlemlediğim kadarıyla.

bir kaç kitap okumuşsa sürekli kitaplar üzerinden konuşur. her bi haltı bildiğini zanneder ve bu ahmak tavırları sergilerken heyecanlı davranır. ama çok kitap okumuşsa bir insan genelde dinginleşmiş bir ruha sahip olur. çok okumuş olmasına rağmen aslında hiç okumadığı düşüncesindedir.

gözlerinden belli oluyor.

güneşe tutarsanız 'okuyor*'şeklindeki filigranı görebilirsiniz

tetematında bir asosyallik ve anlamadığı bir konu içinde uzunca kalabilme süresi. çok yönlü düşünebilmek ve farklı bir şey duyduğunda afallamak yerine hızlıca bağlantı kurup cevap verebilme akabinde çoğu zaman akışkan bir sohbet. temadi ve kabarık bir öğrenme iştahı. empati falan hep roman okuyucusu özelliği gibi gelmistir bana. bu işin bir de okumalar yapma ayağı var...

kendini ifade ederken kullandığı diksiyon ve kelimeler. anlattığı konuları mimik ve elleriyle de betimleme çabası. bazen kullandığı benzetmeler ve cümleleri arada devrik kurmaları.( kasıtlı olarak yani)

kurduğu cümlelerde asla tekleme olmaz ve derdini karşısındakine çok uygun sözcüklerle anlatır çünkü dağarcığı zengindir. çok yönlü düşünebilir zekası gelişmiştir

dingin ruh hali, empati yeteneği, yetenekli
iletişim.

oturuşu, kalkışı, ses tonu, üslubu.

kullandığı kelimeler. genelde kitap okuyan insanların kelime dağarcığı geniş oluyor.

epistemokratlık. yani davranışlarını, eylemlerini, yanıtlarını filan hep bilgiye dayanan bir adalet arayışından sonra sergileme işi. bu da bu kişilerin her işini biraz yavaşlatır, hayatın ve insanların otomatik hızlarına yetişememelerine sebep olur. çoğu insan bunu aptallığa yorar.

konuyla ilgili okunacak kitap: black swan

- dışarıdayken artık çarşı pazar neresiyse bir yazı okuyacaksa önce gözlüğünü takması.
- dolaylı anlatım ağırlıklı bir gramer yapısı kullanması.
- teknik terimleri kullanmaması, bunun yerine kendi öz terimlerini tercih etmesi.
- olaylara çok farklı yaklaşması, çok farklı düşünmesi.

+ tüm bunların sonucu olarak derdini kimseye anlatamaması.

bazılarında cehaletle kendini belli ediyor. konuyu çarpıtmalar, bir mevzunun başını sonunu dikkate almadan istediğin yerden kırpmalar, bir kelimenin birden çok anlamı olabiliceğini hesap etmemeler falan.

sorsan okuyom ben ya der. doğrudur zira cehaletin bu kadarı ancak okumakla mümkün olur bazıları için.

kitap okuyan bir insan yalnızlaşır. insanlardan uzaklaşır .bilinçli olur ,herşeyin özünü görür ama bu çok büyük bir acı .çünkü herşeyin farkında olmak çok acı verir cahil insanların arasında

bi kasılmalar, bi tripler uffff. içtikleri 3+1 nescafeli pozlarından, güneşli bir günde balkonda oturdukları türk kahveli pozlarına kolum girsin yav.

deniz kenarına hepimiz gidiyoruz. bir tane kitap okuyana denk gelmezsin ama iş bir internet sitesine gelince 50 tane pozu olur bunların aynı sahilde. anlık şeyler çünkü. 10 poz çekim yapıp arasından 1 tanesini filtrelemek 10 dakika sürmüyor artık günümüzde. ben en azından dürüstçe 's.k.r.m kitabı edebiyatı, meme ver' diyebiliyorum dürüstçe. beklentim bu çünkü.

saçma s.lak tiplerin bana öğretebileceği hiçbir şey o-la-maz.

şu an çok sinirlendim bak işte. çıldırdım çıldırdım..

erkekse, t.ş.k toplarını sıkacaksın böylelerinin. sırtlarında mum eriteceksin. kadınsa meme uçlarını mengeneyle sıkıştırıp, sütyen kopçalarını lapss lapss çekip bırakacaksın.

yok böyle bişi. neler yapardım neler.

(bkz: ben elendim arkadaşlar)

zaten okula giden bütün insanlar ,anasinifindan baslayarak üniversiteye kadar kitap okur.istese de istemese de. etrafa baktığım zaman bunun karşılığıni verimli şekilde alamadığı mız aşikâr..