korkuların genetik olması

ailemle hiçbir ortak korkuyu paylaşmıyorum. çocuklukta yaşananlarla ilgili olma ihtimali daha yüksek sanki

genetik olarak varsa bile rahmetli annem yüzümden bende çalışmayan durumdur. annem böceğin her türlüsünden ölümüne korkardı, bakamazdı bile. peki bu durumda anamı bayılma noktasına gelmeden önce kurtarma görevi kime düşüyor? bana. öldürmeden böcek def etme uzmanı oldum.

ps: farelerden deli gibi korkarım, annem korkmazdı. gelecekteki canım evladım, fareden korkarsan muhtemelen anandan kaynaklıdır u.u

evet tramvaylar gen ile aktarılır..
örneğin eşi yüksek bir yerden düşüp ölen kişi yüksek yerden düşmekten korkar/kendini yılan ısıran biri yılandan korkar ve buda gen ile aktarılır yani kısacaaı bütün korkular atalarımızın yaşadığı olaylardan oluşur

bunu yine her naneyi kafaya takan bilim insanları milli kobayımmız fareler üzerinde denemişti. çok kabaca onlara kaçınması gereken bir ortam yaratıyorlardı. fareler çabuk üreyip öldükleri için aradan nesiller geçiyordu fakat kaçınmaları gereken ortam kalksa bile sonradan gelen nesiller böyle bir ortama sokulmasa bile kaçınıyorlardı. p.ştlar ya nesilden nesile birbirine anlatıyor ya da genetik aktarım.

hepsi değil ama bir çoğu geçiyor olabilir. örneğin annemin örümcek korkusu var, fotoğrafında falanda bakamaz ama küçük örümcekler eliyle alır atar. ben ise fotoğraf, video belgesel izlerim (ama tüylerim diken diken olur) , lakin küçücük bile olsa ben korkuyorum. babamda da yükseklik ve yılan korkusu var.aniden çıkmadığı sürece yılandan korkmam, hatta elime alıp gezdiririm zehirli degilse. yükseklik bende de var, hani balkondan falan çok yanaşmam, içim bir garip oluyor aşağı bakarken,ondan pek bakmam. ama güvenlikli teleferik falan rahatça kullanırım.

kaygı ve anksiyete gibi. nereden mi biliyorum?kendimden…

pek doğru bir bilgi değil gibi. benim böcek fobim var ama ailemdekiler ellerine bile alır. eww birkaç kişide yükseklik korkusu varken ben yüksek yerleri severim.

babam yılan görse çığlık atar, ben eve piton almayı düşünüyorum. bence çok doğru bir bilgi değil.

genetik kodsal etkiler taşımayan insan davranışı olabilir mi ki zaten. insan sonuçta biyolojik bir canlı. olsa olsa bu genetik etkinin boyutları tartışılabilir belki kanımca..

o da bir şey mi psikolojik çoğu rahatsızlik da genetiktir.

bal porsukları bunu beğendi...

"bence gerçek değil" diyorlar.

adamlar yıllarca genetik okumuşlar, binlerce makale tarayıp yüzlerce yazmışlar. hayatını genetik çalışmalara adayan olmuş, bir ömür dna incelemiş ve sistematik deney yapmışlar.

bir dünya nitelikli adamın iddiasına karşı "bence gerçek değil" deme cesaretini nasıl buluyorsunuz. "oyun böyük yeğen" diyerek aslında bunların türk milletinin soyunu kurutmak için siyonistlerin oyunu olduğunu da iddia edin.

abarttım farkındayım da, abi cahilliğin bir sınırının olması lazım. özellikle bizim gibi nispeten cahil olmayan insanların arasında.

bilginizin olmadan fikrinizin olmaması dileğiyle...
sevgiler

yılan korkusunun genetik olduğunu okumuştum. hatta o kadar genetik ki, insan gözü, çalılıklar arasında saklanan bir yılanı görebilecek durumda. mantıklı bir durum. çıplak ayakla, çıplak bacakla dolaşan ilk insanlar ve onların öncülü primatlar, bastıkları yerdeki yılanları görmek zorundaydı. aksi durumda sonuç kesin ölümdü. bu aynı zamanda yılandan çekinmeyi de getirmiştir.
not: insanlar yılanların avı değildir. (üç büyük yılan hariç tabi). insanlara ancak tahrik ve kendini korumak amacıyla saldırır yılanlar. çalılıkta üstlerine basarsanız sizi sokar.

tanıdığım hiçbir akrabamda olmayan bir korku . kan korkusu . kim bilir hangi atamdan bana gelmiş . köyü felan basıp işkence felan mı yaptılar acaba diye bazen beni düişündürür.

tum duygular genetiktir zaten.

bende de kan korkusu var.

karanlık fobisi veya korkusunun bu genetiklikle ilgisi vardır. karanlık bir yerde gezinirken "etrafta ne oluyor, kim var, biri mi gizleniyor, bir yerden ses mi geldi?" gibisinden bir hışırtı, bir kıpırtı vb. insanı ürkütmeye yeter. insanlığın ilk atalarında da var olan bu korkunun altında vahşi ve yırtıcı hayvan faktörü varken, bugünkü korkuların altında türlü türlü faktör bulunmaktadır.

öncelikle temel biyoloji bilgisi verelim. gen dediğimiz şey kısaca bir moleküldür. dna yapısını oluşturur. yani biyolojik olarak sınıflandırılmış somut bir maddedir.

gen ile bir sonraki kuşağa somut herhangi bir şey aktarılması için genetik tabirini kullanabiliriz. mesela diş yapınız genetik olabilir. böbrek çalışma prensibiniz genetik olabilir. görme bozukluğunuz genetik olabilir. genetik olması için somut bir şey olmalıdır.

korku dediğimiz şey bir histir. duygu ve his gibi şeylerin genetik olarak aktarımı mümkün değil. genetik olarak aktarılması için somut bir şey olması gerek çünkü.

biyoloji dersimiz bittiğine göre konuya gelelim. duygu ve hislerin genetik olarak aktarılması mümkün değil. bunlar yaşayarak öğrenilen şeyler. mesela anneniz yıldırımdan korkarsa, erken çocukluğunuzda buna çok şahit olursanız siz de korkmaya başlarsınız. örnekten anlaşılacağı üzere, duygu ve hisler ancak öğrenme ve tecrübe etme ile aktarılabilir.