mektup

4. mektup

alice, konuşmamıza gerek yok, bu iyi bir fikir. gözlerini benden alamadığın için kendine kızmakta haklısın. hayal gücünü kaşındıran imajımı seviyorum. seni kendine hakim olmaya iten şeyi yeterince tanıyorsundur umarım. farkımız bu alice, ben fotonlarla yarışıyorum, sen ölü ozanlarla oyalanıyorsun.

yetenek nedir alice? tamam nazik davranıp seni yormayacağım, beceri alice, kabullenmektir. herkes bir konuda maharetlidir elbet.

hiç bir şeyi değiştiremem alice, kimsenin buna yetkisi yoktur. değişim gibi görünen yalnızca inkardır. her şey olması gerektiği gibidir, fakat alice bir şeyleri dönüştürmek mümkündür. benim maharetimde budur. dönüşüm başkalaştırmaktır. bir şeyi sonlandırıp yeni bir şey başlatmaktır.

sıradan insanlar kendileriyle övünürler. sıradışı insanlar ise gücü kontrol edebildiklerine inanmakla övünürler. ben alice gücün içimden akıp gitmesinden haz alırım. bu çok ileri bir seviyesidir yaşamın. bir kadının asla erişemeyeceği kudrette, şiddetli ve dişil bir ihtirastır.

ben erişilmez ve imkansızım, çünkü hiç bir yere sığmam ve her şeyi barındırırım. sığındığın gerçeklikle olan bağını kopartmadan beni asla anlayamazsın.

benim ölüme ihtiyacım yok alice, ölümün bana ihtiyacı var. işte bu en korkunç seviyesidir yaşamın.

ikili ilişkiler açısından söz uçar yazı kalırın en iyi formu.

iyi ki mektup döneminde yaşamıyordum. gitti mi, okudu mu, ne yazıcak, ne zaman gelicek diye düşünmekten delirirdim.

seden
samimiyetliğin,muhteremliğin en can alıcı şekli..

bütün teknolojik manyaklığa rağmen benimle iletişimini devam ettirmek isteyen birinin bulduğu bir çözüm yoludur..benim lugatimdaki tanımı artık budur. hep bir mektup arkadaşım olsun istemiştim ama bu şekilde olacağını ben de düşünmemiştim. güzel bir his.

- anadolu lisesinin ortaokulbölümünde okurken* penfriends uygulaması ile ingiltereden falan karşılıklı dil öğrenmek amaçlı yaptığımız uygulama.
"kağıda yazarak dil mi öğrenilirmiş?"

teknolojinin gelişmesi ile unutulmaya yüz tutmuş iletişim aracıdır. yok olmamış ancak değişikliğe uğramış sanal ortamda yerini e-posta'ya bırakmıştır. günümüzde mesajlaşmanın hızlanması ve insanların hıza olan tutkusu ile yavaş iletimi ile daha bir geri plana düşmüştür.

dikkat çekmek istediğim nokta mektupların insanları yansıttığı. bir düşünün mektupları, kimisi allı pullu kimisi sade. tıpkı insanın dış görünüşü gibi. aldığınız allı pullu bir mektup size üzücü bir haber verebilir ya da aldığınız sade bir mektup size ulaştırdığı haberden yüzünüzde gülücükler oluşturabilir. tıpkı insan gibi işte gördüğümüz sade giyimli bir insan içsel olarak güzellikler barındırıyorken
şık, allı pullu giyimli bir insan içsel olarak kötü şeyler barındırıyor olabilir.

bir mektup gibidir insan aldanmamalı alına puluna yahut sadeliğine açıp okumak gerekir.
dış görünüşten bir anlam çıkmaz ki insanın içini görmek gerekir.

konudan alakasız ama ismi dolayısıyla ilişkili aynı zaman da çok güzel bir
apolas lermi şarkısı - mektup

50-100 yıl sonra insanlar bunun yaşattığı duyguyu bilmeyecek ne garip.

ilkokuldayken köydeki arkadaşlarıma tek tek mektup yazıp gönderdim. onlar da yazmışlar ama nasıl göndereceklerini bilmedikleri için dayıma çekine çekine gelip durumu anlatmışlar. bir gün okuldan döndüğümde posta kutusunda gördüğüm kalın zarfla koşarak eve çıkıp hepsini okumaya koyulmuştum. tüm mektupları müthiş bir mutluluk ve zevkle tekrar tekrar okudum.

değer bilmezlikten mektupları kaybettim tabii. çocukluğun verdiği o her şeyi büyülü görme ve zevk alma durumuyla da hafızamda yer etti bu anı.

1973 yılında okuma yazması olmayan sicilyalı bir kadının, çalışmak için almanya'ya giden eşine anlattığı sıra sıra resimler.
anlatmak isteyen, anlatır kendini bir şekilde, anlamak isteyen de anlarsa, ha harf kullanılmış ha resim kullanılmış fark etmez.

günümüzde hâlâ kullanıldığını hatırladığımda, dünyanın çok da gelişmiş bir yer olmadığını farkettiğim şey.

hep yazarım ama genellikle göndermeye cesaret edemem ahşap mektup kurumda saklarım bir 30 yıl sonra olursam eğer nasıl hissedecegimi merak ediyorum.

/ bir mektup üç satır yazı, gönlünün karası... /

"mektup" diye okunur.

5.mektup

selamlar alice.

yörüngem öyle karmaşık ki alice, şimdi evrenin sana uzak bir köşesinde savrulup gidiyorum. aramızda imkansız diye bir şey olamaz bunu biliyorsun. daha iyisine erişmek için uğraşman ve üstesinden gelmen gereken değersiz ve sıkıcı işler olacaktır alice. ayak işleri seni ustalığa götüren yoldaki aşamalardır. ben her şeye varım alice. dayanabileceğimden değil, sınanabileceğim durumların ancak üstesinden gelebileceğim şeyler olması gerektiğini bildiğim için varım.

alice, kendimle baş edebilmek için bir ordu kurdum düşlerden. yenilmezim ve bu kimseyle baş edemeyeceğim anlamına geliyor. çelişki alice kıvrak ve keskin bir zekanın olası bütün durumlara karşı kendini en makul biçimde konumlandırmasıyla ortaya çıkar. beni anlayamazsın alice. her şey yeterince açık.

ulan o kadar mektup yazdık, prof.dr hannibal lecter gibi el yazısı öğrettiler, kimseye ‘gönderdiğim poğaçaları aldınız mı’ yazamıyorum ve bu çok gücüme gidiyo.

ve akla o meşhur soru gelir. bir mektup yazana mı yazılana mı aittir?

(zamanında müşterek mal deyip çıkmıştım işin içinden şimdi de yazan olmasa yazılana ait bir şey olmuyor ki derim. güzelliğin on para etmez bendeki bu aşk olmasa hesabıyla aynı mana.)

mektuplar en büyük sırlarımdan biridir belki de. yazmayı da almayi da çok severim. hatta çok çok çok severim. eğer canım sıkkınsa ya da içimi dökmek istersem, kim ile ilgiliyse ona bir mektup yazar ve saklarım. eğer o kişiyle aram düzelirse o mektubu ona veririm. eğer düzelmezse de bir süre saklar sonra da hislerimle birlikte yakarım o mektubu.
aynı şekilde yazmak kadar mektup almak da benim için muhteşem bir şeydir. kalbimi bırakırım mektuplarda. bütün aldigim ve yazdığım mektuplar da kitaplarımın arasında dururlar. severim mektupları ve mektup yazanlari.

çoook romantik olan haberleşme aracı.

şu faturalardan önce beklediğimiz izlediğimiz pullu şey.

çok tehlikeli bir apolas lermi parçası. klipteki görsel/görüntüler 2008 çıkışlı sonbahar filmine aittir ki kesinlikle izlemenizi öneririm.