muhafazakar ailenin farklı düşünen çocuğu olmak

boynuz kulağı geçsin diye, boyuna vurulan zincir misali.

hadi birde bunun tam tersine empati yapalım.
ben belli bir yaşa kadar seküler bir tarzda yetiştim. ki ben açık giydiğim zamanlar gösterilen saygı tesettüre girdiğim zaman gösterilmedi. çok kavgalar etmişimdir inaçlarım ve tercihlerim hususunda ailemle.
ha eğer ben tesettüre zorlansaydım asla tesettüre de girmezdim.
baskıyla asla bir yere varılacağına inanmıyorum.
ama her iki tarafta da kendi doğrularını baskıyla empoze etmeye çalışan insanlar var ki sadece kendilerinden soğutuyorlar.
hala seküler olan çok iyi anlaştığım arkadaşlarım vardır.
kimsenin günahını da inancını da yaşam tarzını da eleştirmek kimseye düşmez.
ama biz de şey var benden olmayan ölsün.
evet böyle insanlar var ve gerçekten sayıları çok fazla.
kendileri insanlığa dair umudumu söndürüyorlar.

ben neyi secsem genel olarak kimseyi memnun edemedim aileden. yani oyle bi amacimda yoktu ama mutlu da olamadim. kapalilik surecimde tonla psikolojik baskiya maruz kalmisimdir acil diye. annemle alisverise gidemiyodum. iki lafindan biri acik olsaydin sunlari giyer sunlari alirdik cart curttu. sonra dayanamayip acildim oyle de ors***u ilan edildim. yani onlarin ne goruste olduklarini bilmiyorum ancak onlara hicbir sekilde yaranamadigimi cok iyi biliyorum. basliktaki gibi olunca da yine zorlugu vardir ama boyle ne olduklari ne istedikleri belli olmayan bi ailede yasamakta onun kadar zormus anasini satiyim.

her zaman göze batarsın.

bir erkek olarak ben de bu durumun yarattığı problemleri ciddi şekilde hissediyorum. bazen şiddeti de artabiliyor. birini seversin senin kafana yapına uygun olsa bile ailen istemez. ev halkına cephe alırsın ve küslükler başlar. ancak kadınlarda bu durum çok daha kötüdür muhtemelen. direkt yaşamın giyimin her şey sorun teşkil eder. bu dünyada azap yaşar bu insanlar.

empati yapmam. masal dinlemem. türkiye'nin herhangi bir yerinde acı çeken tanımadığım herhangi birisi için internetin dip bir yer altı sitesinde, seni anlıyorumculuk oynamam. çünkü anlayamam. çabalamam da.

zerre umrumda değil.

kişisel algılamamak lazım.

tarz meselesi.

neden farklı düşündüğüne bir bakmak gerekir bana kalırsa. belki ailesi, ''muhafaza'' ettikleri inanç biçimini gerektiği gibi öğretememiş olabilir. belki aile, çok ezbere dayanan kalıplaşmış dar bir görüşle inançlarını sürdürdüğü için çocuk sonradan farklı düşünmeye başlamış olabilir. belki de yakın arkadaş ortamının farklı düşünceleri ya da inançları ona daha cazip gelmiş olabilir.

ama en nihayetinde iş insana hidayet verilip verilmemesi ile alakalı. düşünsenize hz. peygamberin kendisiyle oturup sohbet ettiği, belki kapı komşusu olan kişilerden bile inanmayanlar oluyordu. o yüzden her ne kadar aile yapısı ve yaşama biçimi bir etken olsa da kişinin inanıp inanmaması en allah'ın hidayet bahşedip bahşetmemesiyle alakalı. her zaman armut dibine düşmeyebiliyor ve bu her konu için geçerli bir durum.

(bkz: piç)

bırakın aileyi, bütün sülale tarafından sürekli eleştiri yağmuruna tutulmak demektir.
yeterince irade sahibi iseniz düzgün şekilde tepkinizi koyar hayatınızı ele alırsınız.

8.#638879
tanımda anlatılan (en azından kendilerince gerekçelerle) dürüst olan din kültürü hocaları da olabilir tabi. ama azınlıkta olduklarını sanıyorum. basın ve yargıdan bize yansıyan tipolojiler genelde hiçte olumlu değil. reşit olmayan öğrencilerine karşı taciz tecavüz suçlusu yüzlercesi yargı ve emniyet kayıtlarında. denize nazır okul bahçesine gecekondu dikip imar affı kapsamında kendi adına oturma izni çıkartıp, imarlı villa diye satışa çıkarıp yakalananı var. ciddi bir akademik araştırma yapılsa (ki ileride yapılacağını düşünüyorum) daha neler çıkar. din paravanı, suistimal ve aldatma malzemesi olarak çok kullanışlı bir araç çünkü. siyasetten ve ticaretten biliyoruz.