nedensiz yalan söyleyen insan

kendini, bir şeyi başarmış gibi hissediyordur. mesela sınavdan 100 almanın verdiği haz gibi düşünün. profesyonel levele geçiş yaptığında ise yalanlarına dair açıklarını sıfıra kadar indirmeyi hedef beller. insanlarca sorgulanırken aldığı adrenalin onda orgazmik bir his uyandırır. bildiğin yalanla sevişiyordur. ipliği pazara çıkınca, çevir kazı yanmasın moduna bürünür.

reflekstir. çevresindekiler her yaptığına bi kulp taktığı için otomatikleşmiştir. evrilmesi gereken kişi "insanları kolayca hayatından çıkaran insan" olmalıdır.

sizi sevmiyorlar sebebi bu. arkadaşlığınızı kesin. ben öyle yapıyorum.

asla anlamıyorum, anlamayacağım insanıdır..

insan neden yalan söyleme ihtiyacına düşer ki mesela.. anlat derdini anlayım.. bana güvenmiyorsan güveniyormuş gibi yapma.

"nudesiz yalan söyleyen insan" diye okudum.
gözlüklerim nerede ulaa?

yemin ederim şu sözlükte herkes melek. ben gün aşırı yalan söyleyen biriyim. çok şükür kendime yalan söylemiyorum ama çevreme farklı sebeplerden büyük küçük çokça yalan söylerim. kendin olmak paha biçilemez bir şey ama herkeslere de ben buyum diye gözüne gözüne sokamıyorum çünkü toplum kuralları, çünkü ailem var, çünkü herkes her doğruyu bilmemeli.

yalan ağzına yuva yapmış derler bizim burada.

nedensiz yalan söylenmez.

ya gerçekten söylediğine inanıyordur. ya da o yalandan başka çaresi yoktur.

o yalan söyleme hastalığı dediğiniz şeyde bile, zihni bir bağlantıdadır o kişinin.

zaten bir nedenle yalan söylüyorsa ondan korkun.