neşet ertaş

yaşanmışlık içeren türküleri vardır.

bir kadına söylenebilecek en muhteşem sözleri kalbe bağlama sokarak hepimize yayan, geçen senelerde yorulup giden büyük anadolu ozanıdır;

"ben ağlarsam ağlayıp, gülersem gülen
bütün dertlerim' anlayıp, gönlümü bilen
sanki kalbimi bilerek, yüzüme gülen
gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen, neredesin sen?"

var mı bu zamanda böyle anlamlı ifadeler? kim kime söyleyebilir, kim kimin için bu duyguları besleyebilir, incitmeden büyütebilir içinde? karşımızdaki insana sevdiğimizi belli etmekten bile çekinir, korkar olduk. zaman ileri gitti ama biz geri bile gidemedik. keşke geri gidebilseydik.

hep bu video gelir aklıma.
--- alıntı ---



--- alıntı ---

bir anadan dünyaya gelen yolcu
görünce dünyaya gönül verdin mi?
hep yolcuyuz böyle gelir gideriz
dünya senin vatanın mı yurdun mu?

bir daha neşet ertaş gibisi gelir mi acaba

insandan doğanlar insan olurlar, hayvandan doğanlar hayvan olurlar (bkz: neşet ertaş)

şener şen e duygu dolu sözler söyleyip kucaklaştıkları video da, insanların elindeki rakı kadehine yorum yaptığı, insan gibi insan müzisyen, ozan, gönül adamı.

bozkırın tezenesi.

sazıyla cinayet işleyebilen ender insanlardan.

hava yağmurlu, trafiktesin, camlar hafif buharlanmış radyoda neşet babadan yolcu çalmaya başlıyor. o bağlamayı vura vura tok tok çalışı, buhar olup kaybolasin gelir ya hani.


aynısını rakı masasında, birden arkada çalmaya başlayınca da hissedersin. herkes susup kadehlerden bir yudum daha alır. şarkı bitene kadar sanki bir saygı duruşu gibi kimse konuşmaz.

hissettin demi sende.
işte böyle bir üstaddır kendisi.

bozkırın tezenesi yazmaya gelmiştim, yazılmış.

neşet ertaş dinlemek insanlığımızı hatırlatır.

kırşehirli, fahri doktora ödüllü, bağlamadaki tavrı ve türküleri konservatuvarlarda ders olarak okutulmuş aynı zamanda halkın sanatçısı olmak için devlet sanatçılığını bizzat şahsı tarafından reddetmiş halk ozanıdır.

hiç türkü dinlemeyen biri olarak en önemli 20 eserini ezbere bilirim. kırşehirli olduğum için default olarak geldi. bir radyo vardı ismini bir türlü hatırlayamadığım kırşehir ve kırıkkale'de yayın yapan. her sabah neşet ertaş çalıyordu. bakkala giderken farklı evlerden türkülerini kesintisiz dinlediğim olurdu. sene 2000'lerden bahsediyorum. bir şehrin kalbine işlemişti. neşet ertaş ne zaman televizyona çıksa hemen ev telefonları çalmaya başlardı. ''neşet ertaş televizyonda'' açın diye.

yıl 2012'de cenazesine katılamadığım için hala ismini duyduğumda kendimi suçlu hissederim.

ayrıca kendisinin tabutu kırşehir belediyesi tarafından reklam panosuna çevrilmiş ve büyük tepki görmüştür. kırşehir belediyesi bütün medyanın orada alacağını hesap ederek. normalde kullanılmayan bir tabut seçmiştir. halk ozanının cenazesi siyasete, seçimlere alet edilmiştir. buda unutulmasın.

kırşehir halkı bir seçim sonra geçte olsa cezasını kesmiştir ve tüm türkiye'yi şok ederek büyük bir farkla chp'ye geçmiştir. elbette başka nedenlerde vardı ama bunu ben unutmadıysam o cenazeye katılan hiç kimse unutmamıştır.

gerçek sanatçıdır neşet ertaş.

sessizliğini duymayan birine sevdanı verme. göynün incinir, uykuların ziyan olur.

neşet ertaş

ah be usta. sen sanatçıysan şimdi ki avaneler ne be abim.
o açık hava konserinde seni izlemeye gelenlerden ‘ceketimi çıkarabilir miyim’ diye izin alıp ‘ayağınızın turâbı (toprağı) olayım’ diyecek kadar mütevazı bir ozandın sen.
allah ğani ğani rahmet eylesin.

bunu yazmak için yeteri kadar sözlükte vakit geçirdiğimi düşünüyorum.

pek sevgili arkadaşlar ben bu adamın hiçbir şarkısını sevmiyorum, ne zaman duysam içimde iğrenç bir bohem ortam beliriyor. sırf bu yüzden 5 senedir doğu perinçek ve avrasyacılar peşimde. umarım yoldaş ip adresimi vatan partisine vermez. tgb'den dayak yemek istemiyorum.

tanım: overrated şarkıcı.

ekşi mode on: başıma bir iş gelemeyecekse hiç beğenmediğim şarkıcı.

radyoda neşet
babam demesin mi
-benim sünnet düğünümde de çaldı

büyük bir halk ozanı, babamın askerlik arkadaşıymış!
bunu öğrendiğimden beri uyuyamıyorum...
sazıyla evrensel olabilmiş, özdeşleşmiş, herkesi kucaklayabilmiş, bir müziğin altında onca insanı birleştirebilmiş... harika bir şey bu.

çocukluğumu hatırlatan, her türküsünde kendimizden, hayatımızdan bir şeyleri bulduğumuz, türk halk müziğinin efsanelerinden merhum sanatçı.
yaz tatilinde izmir’de çalıştığım restorana yemeğe gelirdi. bu ne mütevazilik, ne beyefendilik. her manada örnekti, ruhu şad olsun.