niyet mi önemli eylem mi sorunsalı

ya göründüğün gibi ol, ya da olduğun gibi görün

eylem niyetten daha önemlidir. bazen de neye niyet neye kısmet durumu var ama o başka bir başlığın konusu.

niyet ettim allah rızası için eylem yapmaya

önemli olanın eylem olduğunu düşündüğüm sorunsal.
şayet bu zamana dek "iyi" niyetli ve nüfuzlu insanlar bu niyetlerini eyleme geçirebilselerdi; "kötü" olaylar karşısında yaptıkları şey kuru kuru "kınama"nın ötesinde "eylem"ler olabilseydi, belki bizler bu durumda olmazdık.
eylem önemlidir efendim.

istersen ömür boyu niyet et ama mabadını yerinden kaldırmadığın sürece bir adım ileri gidemezsin.

niyetin daha önemli olduğunu düşündüğüm sorunsal.

kohlberg ‘in ahlak gelişimi kuramına göre insanlarda ahlak gelişiminin aşamaları vardır.

birinci seviyede bir davranışın arkasındaki motivasyon ceza veya ödüldür. bir kişi ceza almamak için vergisini ödeyebilir. para ödülü kazanmak için bulduğu köpeği sahibine götürebilir. yapılan eylemlerin sonucu güzel görünüyor değil mi? ama aslında niyet o kadar da saygıdeğer değil.

daha üst aşamalarda başkalarının mutluluğu ve bir gruba dahil olma amaçlanır. örneğin bir şarkıcı çok vergi verip veya sosyal sorumluluk projelerinde yer alıp bununla prestijini arttırabilir.

dördüncü aşamada bireylerin beklentileri yerine yasalar ve toplumsal normlar ön plandadır. ekonomik düzenin işlemesi için pandemi vb şartlara rağmen vergilerin toplanmasının savunulması gibi.

beşinci aşamada insani değerlerle çatışan yasalar eleştirilir ve demokratik yollarla değiştirilmeye çalışılır. mesela az kazanandan oran olarak daha az vergi alınması, çok kazanandan oran olarak daha fazla vergi alınması.

altıncı aşamada ahlaki ilkeleri ihlal eden kurallara uyulmaz. bireyin haklarına saygı esastır. örneğin robin hood’un zenginden alıp fakire vermesi.

robin hırsızlık yapıyor, ilk örnekteki adam ise yakalanıp ceza yememek için vergisini veriyor. birisinin eylemi kötü, birisinin eylemi iyi görünüyor ama kim daha ahlaklı? davranışlarını yönlendiren niyete bakmak gerekir.

örnekleri ben buldum, hatalı da olabilirim. ama konuyla ilgili kabaca bir fikir için aşağıdaki bağlantıya gözatabilirsiniz.

kaynak

tabii ki eylem....davranisa yansımıyorsa düşüncelerin ve planlarin pek bir onemi yok aslında. eğer öyle olmasa simdiye kadar dünyanın en bilgili gezgin prof.u unvanını alırdım diye düşünuyorum

eylemin neresinde durduğuna göre değişir. eylemi uygulayan mısın, eyleme uygulanan mı? ( burada en az iki kişinin bulunduğunu düşünüyorum, dönüşlülük fiillerine girmeyeceğim). bazen, iyi niyetle yaklaşıp beni mahvedenlerin önünde eğilip, bana gösterdikleri iyi niyetle kendilerini helak etmemeleri için yalvarmak da isterim, bazen de sadece teşekkür ederim. ben çiviyim diye tepeme çekiçle vurursan sence doğru olur, bence yanlış.

birisini öldürmeyi düşünebilirsiniz, bu suç değildir ve sizi katil yapmaz. birisini öldürürseniz bu suçtur ve sizi katil yapar.
niyet harekete geçmemiş eylemdir.
ama öldürme niyetinde olup bir silah edinmek de niuetin etleme geçmeaidir.

eylem ve niyetin birbirini tutması, uyuşması, eşleşmesi önemlidir derim.

ikisi de eşit.

eylem. sıradaki?

niyet önemlidir her zaman,yapılan eylem niyete uymasa bile.

öyle bir ülkedeyiz ki eyleme dönen niyet suçsuz olabileceği gibi. eylem oluşturmamış bir niyet adamı mapus da yatırabilir. nerden baksan sıkıntı.

niyeti eylemek önemli diye cevaplayarak tarihe geçeceğim sorunsal.

bence önemli olan koşulsuz niyettir.

bir şeyi yapmaya karar vermeden önce onu niyet edersin çünkü.aslında ‘’karar vermenin’’ anlamı ‘’niyet etmektir’’ bana sorarsanız.

bir şeyi niyet ettiğinizde , sonuç ne olursa olsun onu denersiniz ki buda eylemi oluşturur.bir insan niyet ettiği şeyi eyleme döker.hemen dökmese bile o zihninde bir kenarda bekler, zamanı geldiğinde onu gerçekleştirir.

bu yüzden güzel dinimizde de ‘’niyet ‘’ önemlidir.dikkat edin her şeyde ‘’ niyet ‘’ vardır.

‘’niyet ettim ... namazını kılmaya’’ :.

‘’ niyet ettim bugünkü orucumu tutmaya’’..

‘’niyet ettim abdestimi almaya”..

dolayısıyla bence önce niyet sonra eylem.niyet olmazsa, eylem doğmaz.

eylemler niyetlere göredir deyip konuyu kilitledim..

gün içinde aklımızdan neler geçiyor neler. her düşüncemiz ve niyetimiz için bir bedel ödeseydik gezegende insan kalmazdı.
görgü ve ahlak kuralları da bunun için yok mu zaten? ilkel dürtüleri olabildiğince frenlemek veya başka bir enerjiye dönüştürüp dışarı vurmak.
eyleme dönüşmediği sürece sorun yok. çünkü niyetler ve düşünceler zaman içinde değişebilir ama zaten olmuş bir eyleme müdahale edilemez.

eylem her şeydir. zira devinimi sağlar. sözler ve niyetler ise eyleme geçmediği müddetçe boşlukta asılı kalır gider. çok çarpıcı fikirlere sahip olabilir, dünyaya değiştirmeye niyetlenebilirsiniz ama eyleme geçmedikçe o değişim gelip de sizi bulmaz. yola çıkmadıkça yolun nasıl bir yer olduğu da anlaşılmaz.

eğer tanrı değilseniz eylem. kimsenin niyetinden emin olamazsınız.