normal sözlük’ü bırakma nedenleri

askere gitmek.

sıkılmak.
sıkıldığımız her şeyi bırakmalıyız.
açıkçası yazarlıkmış, sözlükmüş aslında hiç bana göre değil. burada da çok sıkılıyorum kendimden.
fotoğraf, sanat eseri, şiir, bilgi paylaşmak, çok kısa ama dolu tanımlar girmek, nadir icra edilen şarkılar bulup paylaşmak... bunlar güzel, faydalı olabilir. insanlara bir şey katamadıktan sonra ne anlamı var yazmanın?

çok sıkıldım. o yüzden bir süre burada bulunmak istemiyorum.
değişip öyle geleceğim.
hep kendimizi tekrar ediyoruz ve bu sıkıcı.
zaten hiç eğlenceli de gelmiyordu.

saçma başlıklara saçma ve çok yorum yapılması ile 6 ay uzak kaldım şu ara yazasım var umarım hevesim kaçmaz.

bu entryi 389 yazar favorilerse şıp diye yapacağımdır.

madem istenmiyor troller..

risk bu'dur.

tutarsız oldu buralar hep ve hızlı olan atın dışkısı seyrek düşer deyişini canlı yaşadı, bu sebepten olabilir kanaatindeyim.

ifşalanmak.

öyle erotik bir ifşaya da gerek yok üstelik sadece deşifre olsam bile bırakırım sözlüğü.

sıkılmaktır efenim başka ne olacak; ruhumu baydınız vallahi kıyır kıyır, her başlıkta bir duygusal, bir alkolik hallerde gezenlerin ve meme dilenen orta halli abazanların mekanı oldu çıktı buralar. hani nerede o eskinin entel yazarları? yoksa hiç olmamış mıydılar, ben mi yanlış hatırlıyorum?

efenim, sözlüğün ilk zamanları dm kutum sürekli dolu olurdu. turuncu sayılar üzerinde yanardı da ben tenezzül edip okumazdım, aah ah mazi; şimdiyse sinek avlıyorum. nerede bu sözlüğün yiğidoları? nerede matrak sistaları? sıkıntı geldi bön bön ekrana bakarken. abazanları saymıyorum ama, siz yazmayın lütfen jaws hayvanları, pis çirkin sözlük erkekleri; rica ediyorum uzak durun, henüz o kadar sıkılmadım.

bırakırsam, iç sıkıntısından bırakacağım buraları. hep sizden ötürü yani.

hiç zirve olmaması belki olabilir. yav bu insanlar birbiriyle tanışmak hiç mi istemiyor? eski yazarlık yaptığım uyduruk zibidi sözlükte bile bin tane zirve olurdu her ay sosyalleşirdik çok eğlenirdik sonra tabi bozdu falan.

son günlerde kollarım feci ağrıyor, yazmaktan..

o yüzden bir süre bırakıyorum, derken bile yazıyorum.swh

t/ öznel sebeplerdir.

• sıkılmak.

• hayattan sözlüğe fırsat kalmaması.

• zihin bulanıklığı.

• yazın sıcaklar, kışın gizli buzlanma.

• ama en önemlisi; eksen eğikliği, ülkenin matematiksel konumu, hatta yer yer dağların denize paralel uzanması.

bıkılmıştır arkadaşlar, niye sebep arıyorsunuz?..*

ölmüş olabilir, evlenmiş olabilir eşi yasaklamıştır...

çaylak kardeşlerim bir gün bir profile girip kalbimiz seninle yazısını görürsen şaşırma. yukarıda dediğim gibi...

asla bırakmam!
pervaneleri ağrıyormuş. geçmiş olsun. hadi git dinlen hadi biraz, biz de biraz nefes alalım geceleri. sağlığına kavuş gel *darla bizi tekrar! her şeyini kaybet ama sağlığın yerinde olsun!
#2164538

ne zaman ki burası ıssız bir yer oldu işte o zaman kaçarım..

sıkılınca ben kaçar. başka hiçbir olay ya da kişi benim gitme sebebim olamaz. aha büyük konuştum, işallah üç vakte kadar bunu yaşamam. sanmıyorum ama. yaklaşık iki yıldır hiçbir olay veya kişi bu şekilde etki etmedi, bundan sonra da etmez.

gün gelir sessiz sedasiz birakirim. bunun sebebi de sadece paşa gönlüm öyle istedigi icindir.
sözlüğe hayatin bir parcasi olarak bakanlardan degilim. olmamasi ile olmasi arasinda hic bir fark yok.
buradakilerin kibiri, doymak bilmeyen egolari, ilgi acliklari, "en iyisini ben bilirim senin dusuncenin bi hukmu yok" tavirlari vs. bunlar bana gore hayatin olagan akisin olan seyler degil ve yok hukmundedir.

alinmaca gucenmece yok söyliyeyim; sizden sıkılıyorum.

haftaya pazartesi hastane odasından kurtulup gündelik yaşamıma dönecek olmak.

a) okulun açılması.

b) okunacak yığınla kitabın masadan pis pis sırıtması.

c) yazacak bir şey bulamamak ve kendini tekrar etmek.

d) vakitsizlik.

e) sözlüğün eski tadının olmaması.

f) hepsi.*

arada çıkıp temiz hava almak gerek.*

şaka bir yana, yazmaya iten sebepler ortadan kalkarsa yazarlık da biter...

mektebin açılması..